Houston, we have a problem!
Door: Eugenie
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
11 Januari 2008 | Verenigde Staten, Las Vegas
10 januari 2008
18.55 uur (NL-tijd)
Op zo’n 10 km hoogte waar het -60 graden is (gelukkig wordt het niet zó koud in Capitol Reef) hebben we net kunnen genieten van een prachtig uitzicht over Groenland. Witte besneeuwde bergen, met daar tussen grote witte vlaktes die eruit zagen als een zachte wattenmassa waarin je heerlijk kan liggen. Ben alleen bang dat als je je daar in wilt begeven je vrij snel verlangt naar een heel warm bad.
Ook in het vliegtuig weten ze van wanten qua temperatuur, mijn voeten zijn sinds Amsterdam al ijsklompjes en ik ben bang dat ze voorlopig ook zo blijven.
Nog 5,5 uur vliegen naar Houston/ Daar moeten we het vliegtuig uit en overstappen op onze vlucht naar Las Vegas. Als het goed is landen we om 17.30 lokale tijd en vertrekt onze vlucht naar LV om 19;00 uur.
04.31 uur (NL-tijd)
En weer heb ik het koud, maar nu waarschijnlijk van vermoeiheid….. wat een trip!! Zenuwsloppend, stressopwekkend, verhittend en alllerminst saai!!
We landden dus netjes om 17.30 uur op Houston. Hup, hup het vliegtuig uit en op naar de dounacontrole gewapend met een heel pak aan formulieren dat we vantevoren al moesten invullen. En dan kom je aan in de hal bij de douna, en dan zie je één grote mensenmassa!! Waaah….waar komen die nu allemaal vandaan?! Een snelle blik op het horloge wees uit dat we nog 49 minuten hadden om door de mensenmassa te komen, de koffers op te halen, opnieuw de koffers in te checken en naar de gate toe te wandelen (wat naar alle waarschijnlijkheid rennen zou worden).
Nou het was me wat, dat wachten. Iedereen was wel een beetje geïrriteerd, terwijl op de achtergrond een muziekje klonk die je normaal zou horen als je voor de achtbaan in Disney staat te wachten. Niet echt ontspannend! En we zagen de tijd wegtikken…..en om ons heen leek het wel of iedereeen zijn connecting flight moest halen. 18.50 uur, ja we voelden al aan ons water dat we die vlucht niet meer zouden gaan redden, want we stonden nog steeds in de rij. 18.52 uur, eindelijk aan de beurt, wat vragen beantwoorden (wat kom je hier doen, hoelanf blijf je etc), vingerafdrukken laten afnemen en een foto laten nemen (zal ik vast heel charmant op hebben gestaan!). Toen kregen we een heleboel stempels en konden we gaan rennen. Snel naar de bagageband, de koffers lagen er al, weer langs een controlepunt en daarna de koffers weer inchecken. Daar vertelde de man ons dat onze vlucht vertraging had… goed nieuws dus en reden om het sprintje toch nog maar even in te zetten.
Maar ja, in the USA zijn controles niet vreemd en dus kregen we er nog één voor onze kiezen!! Schoenen uit, riem af, knip uit het haar, alles van metaal moest van ons worden ontdaan.
En toen heeeeel hard rennen naar de gate, die natuurlijk helemaal op het einde was.
Als je dan komt aanlopen, met je tong op je schoenen en je ziet geen : “:Las Vegas” bij de gate staan, dan zakt de moed je wel een beetje in de schoenen. Gelukkig waren we allebei best moe en hadden dus de verkeerde gateingang te pakken. We moesten een gang verder….(en dan krijg je toch werer hoop…..).
Maar helaas, de vlucht was net 11 minuten geleden vertrokken!! K.., en toen kwam het nieuws waardoor ik klaarwakker werd: de volgende vlucht, tevens de laatste van die avond, was volgeboekt!! We konden ons op een standby-lijst laten plaatsen.
Het zou toch niet waar zijn!!?? Stranden in Houston…..
Gelukkig werken de charmes van Jaques altijd goed op de dames van de balie en dus zette hij ze deze keer ook in. Resultaat: de laatste 2 stoelen in First Class op de laatste vlucht van de avond naar Las Vegas!!
En zo komt het dus dat we nu, totaal kapot, in First Class zitten op weg naar Las Vegas.
Ik wil straks maar één ding, slapen!!!
18.55 uur (NL-tijd)
Op zo’n 10 km hoogte waar het -60 graden is (gelukkig wordt het niet zó koud in Capitol Reef) hebben we net kunnen genieten van een prachtig uitzicht over Groenland. Witte besneeuwde bergen, met daar tussen grote witte vlaktes die eruit zagen als een zachte wattenmassa waarin je heerlijk kan liggen. Ben alleen bang dat als je je daar in wilt begeven je vrij snel verlangt naar een heel warm bad.
Ook in het vliegtuig weten ze van wanten qua temperatuur, mijn voeten zijn sinds Amsterdam al ijsklompjes en ik ben bang dat ze voorlopig ook zo blijven.
Nog 5,5 uur vliegen naar Houston/ Daar moeten we het vliegtuig uit en overstappen op onze vlucht naar Las Vegas. Als het goed is landen we om 17.30 lokale tijd en vertrekt onze vlucht naar LV om 19;00 uur.
04.31 uur (NL-tijd)
En weer heb ik het koud, maar nu waarschijnlijk van vermoeiheid….. wat een trip!! Zenuwsloppend, stressopwekkend, verhittend en alllerminst saai!!
We landden dus netjes om 17.30 uur op Houston. Hup, hup het vliegtuig uit en op naar de dounacontrole gewapend met een heel pak aan formulieren dat we vantevoren al moesten invullen. En dan kom je aan in de hal bij de douna, en dan zie je één grote mensenmassa!! Waaah….waar komen die nu allemaal vandaan?! Een snelle blik op het horloge wees uit dat we nog 49 minuten hadden om door de mensenmassa te komen, de koffers op te halen, opnieuw de koffers in te checken en naar de gate toe te wandelen (wat naar alle waarschijnlijkheid rennen zou worden).
Nou het was me wat, dat wachten. Iedereen was wel een beetje geïrriteerd, terwijl op de achtergrond een muziekje klonk die je normaal zou horen als je voor de achtbaan in Disney staat te wachten. Niet echt ontspannend! En we zagen de tijd wegtikken…..en om ons heen leek het wel of iedereeen zijn connecting flight moest halen. 18.50 uur, ja we voelden al aan ons water dat we die vlucht niet meer zouden gaan redden, want we stonden nog steeds in de rij. 18.52 uur, eindelijk aan de beurt, wat vragen beantwoorden (wat kom je hier doen, hoelanf blijf je etc), vingerafdrukken laten afnemen en een foto laten nemen (zal ik vast heel charmant op hebben gestaan!). Toen kregen we een heleboel stempels en konden we gaan rennen. Snel naar de bagageband, de koffers lagen er al, weer langs een controlepunt en daarna de koffers weer inchecken. Daar vertelde de man ons dat onze vlucht vertraging had… goed nieuws dus en reden om het sprintje toch nog maar even in te zetten.
Maar ja, in the USA zijn controles niet vreemd en dus kregen we er nog één voor onze kiezen!! Schoenen uit, riem af, knip uit het haar, alles van metaal moest van ons worden ontdaan.
En toen heeeeel hard rennen naar de gate, die natuurlijk helemaal op het einde was.
Als je dan komt aanlopen, met je tong op je schoenen en je ziet geen : “:Las Vegas” bij de gate staan, dan zakt de moed je wel een beetje in de schoenen. Gelukkig waren we allebei best moe en hadden dus de verkeerde gateingang te pakken. We moesten een gang verder….(en dan krijg je toch werer hoop…..).
Maar helaas, de vlucht was net 11 minuten geleden vertrokken!! K.., en toen kwam het nieuws waardoor ik klaarwakker werd: de volgende vlucht, tevens de laatste van die avond, was volgeboekt!! We konden ons op een standby-lijst laten plaatsen.
Het zou toch niet waar zijn!!?? Stranden in Houston…..
Gelukkig werken de charmes van Jaques altijd goed op de dames van de balie en dus zette hij ze deze keer ook in. Resultaat: de laatste 2 stoelen in First Class op de laatste vlucht van de avond naar Las Vegas!!
En zo komt het dus dat we nu, totaal kapot, in First Class zitten op weg naar Las Vegas.
Ik wil straks maar één ding, slapen!!!
-
11 Januari 2008 - 15:15
Suus:
In elk geval geen saai begin..
Ben trots op je hoor Jaques..! Goed geregeld..!
X Suus -
11 Januari 2008 - 15:22
Mam:
long live america..........
kus mam,
siep wordt met de dag luier, lijkt wel -
13 Januari 2008 - 13:26
Henk E N Marian:
het is niet helemaal eerlijk op deze wereld maar heel veel plezier -
14 Januari 2008 - 06:42
Peter:
Argh! Wat een nachtmerrie. Ik kan de situatie me levendig voorstellen. What a way to start your vacation! :-s
1 ding scheelt...vanaf nu kan het alleen maar beter worden! ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
