Sneeuwblind
Door: Eugenie
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
15 Februari 2009 | Noorwegen, Oslo
21:15 uur
Toen ik vanochtend weer vroeg wakker (nee, dat snurken went dus echt niet!!!) en de gordijnen open deed, was het fjord verdwenen! Het sneeuwde nl. en de bergen lagen verborgen achter een dik wolkendek. Bij de auto bleek dat het al wel langer sneeuwde, er lag een dik pak op. Nu snapte ik ook waarom er een bezempje in de auto lag ;-). Om 9.45 uur zijn we weggereden (eigenlijk weggegleden) richting Geilo (zo'n 180 km verderop). Met de huidige wegcondities doe je er hier ruim 3 uur over. De weg ging eerst langs het fjord, een bochtige weg met veel tunnels en natuurlijk water. Het was echt geweldig! Een witte weg voor je, veel ijspegels langs de kant van de weg en mooie vergezichten (voor zover je kon zien, want het sneeuwde behoorlijk). In het begin moest ik nog even wennen aan het rijden op de sneeuw. Maar al gauw reed ik als een ralleyrijdster over de smalle weg langs het fjord. Soms dacht ik echt, hier moet ik geen bus tegen komen, want dan zal één van ons toch de berm (welke berm?!) in moeten.
Om de paar honderd meter moest ik weer even stoppen, de natuur was zo overweldigend, zo stil maar straalde zo'n kracht uit. Dat moest natuurlijk op de gevoelige plaat worden vastgelegd. Na een uur rijden lieten we de schoonheid van het fjord achter ons om het besneeuwde binnenland in te gaan.
Wat een weg!! We gingen de bergen in en reden door tunnels die rond gingen om vervolgens boven elkaar te kruisen. We zagen mega ijspegels, soms lichttten ze blauw op. Wat een wereld! Noorwegen op zijn winters is prachtig, wat moet de zomer dan wel niet bieden. Eenmaal bovengekomen hebben we kilometers lang over een witte vlakte gereden. Niets anders dan sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. Er waren momenten dat ik het verschil tussen weg en sneeuwwand niet meer zag. Onderweg zagen we nog een hele groep kite-snowboarders. Een bijzonder gezicht, zo'n kale sneeuwvlakte en dan tig parachutes in de lucht zien.
Na een uur rijden had ik het wel gehad met al dat wit, werd er een beetje sneeuwblind van. Rond half één waren we in Geilo.
Het sneeuwde daar nog vrij hard, dus skieen was niet echt een goed plan. We besloten dus toen maar om door te rijden richting Oslo en te kijken hoe ver we zouden komen totdat het donker zou worden. Het stuk van Geilo richting Oslo was wat saaier. Uiteraard weer veel sneeuw, hellingen met naaldbomen, af en toe kale heuvels met heel veel huisjes en natuurlijk wat bevroren binnenmeren. Ed moest het allemaal maar aanzien en besloot om zich zelf wakker te houden door middel van het proberen te fotograferen van een waarschuwingsbord met een eland erop. De eerste keer was hij uiteraard te laat, de tweede keer was het een puntje in de verte, de derde keer gelukkig scheepsrecht. Jammer genoeg hebben we geen echte eland gezien.
Na een lange rit waren we om 18.00 uur in Oslo. De Lonely Planet was zo verdienstelijk om ons een goedkoop hotel midden in het centrum aan te bevelen.
We wilden vanavond bij een Noorweegs restaurant eten, helaas was deze gesloten en zijn dus uiteindelijk bij een chinees/thai belandt. En dat viel zeker niet tegen, de tom kha kai was helemaal geweldig. Ed moe van het meerijden is terug naar het hotel gegaan en ik heb nog even een klein rondje Oslo by Night gedaan. Een mooie, statige stad, niet groot dus prima te bewandelen. Morgen doen we nog een klein rondje bij dag om vervolgens terug te rijden naar Sandefjord.
Wat trouwens opvalt hier is de rijstijl van de Noren. Ze rijden heel keurig en houden zich exact aan de snelheid. Geen inhalen van rechts naar links, nee netjes in een rij over de snelweg.
Daar kunnen wij nog zeker iets van leren!
-
15 Februari 2009 - 20:14
Mamlief:
heb je plakband bij je , gewoon t geluid afplakken kan ook met leukaplast.
-
16 Februari 2009 - 06:15
Sjakie:
mooie fotos ! Zie je snel :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley