Wrak nog wrakker..
Door: Eugenie
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
22 Mei 2010 | Griekenland, Chánia
Vandaag hebben we het wrak van de week nog een beetje wrakker gemaakt…..:-). Vanochtend hebben we eerst lekker uitgeslapen en in de zon ontbeten (of eigenlijk meer geluncht) op het balkon van onze hotelkamer. De tijd was aangebroken om Kreta eens te gaan verkennen. Via de strandweg door alle toerischtisch plaatsjes heen, kwamen we bij het eerste schiereiland. Daar konden we eindelijk kennis maken met Griekenland ten top. Olijfbomen zo ver het oog reikte, straatjes zo smal dat je bijna je spiegels moest inklappen om er doorheen te kunnen rijden en natuurlijk geiten, veel geiten op de weg. De bestemming van vandaag: Gramvadous (of zoiets). Op de kaart liep er één weg naar toe, een witte weg met een groen randje. We wisten toen nog niet wat dat betekende, nu wel. En als ik het vantevoren had geweten, dan weet ik niet zeker of we die weg wel hadden genomen….
Maar goed….toch gedaan en uiteindelijk toch wel heeeeel erg de moeite waard. Nadat we een mooi hotel waren gepasseerd moesten we de bordjes Balos volgen. Van verharde weg reden we onverharde weg op, op zich niet zo erg wat hé het was tenslotte een huurauto waarin we reden (en meer wrak kon het toch echt niet worden). Het weggetje ging langs steile afgronden, met ongelofelijk mooie vergezichten en natuurlijk weer veel geiten en schapen. Op een gegeven moment stonden er een aantal auto’s geparkeerd en na 15 minuten rond gestuiterd te zijn, dachten we dat we er waren. Dus auto geparkeerd en een stukje opgelopen. We zagen echter nog auto’s passeren en gewoon doorrijden. We zagen echter ook waarom een aantal auto’s waarschijnlijk hier geparkeerd was: een steil stuk smal weg steil omhoog bestaande uit heel veel losse stenen en diepe gaten in de weg. Mmmmmm….kon onze auto dat wel aan… Ik ging het avontuur aan, en met de handen wit van het knijpen op het stuur gingen we het weggetje omhoog. De auto slipte en glipte omhoog, nu het gas loslaten betekende “big trouble”. Ik voelde de wielen spinnen en ging bijna met mijn hoofd tegen de vooruit aan zitten. Ik heb in veel landen gereden en op rare wegen, maar deze sloeg toch wel alles!!! Toen we het steile stuk achter ons hadden, kon ik nog maar aan één ding denken, hier moeten we op de terugweg ook weer overheen. Na ruim 3 kwartier van links naar rechts te zijn gegooid (Jaques had inmiddels 3 handdoeken op zijn stoel gelegd voor een beetje demping) waren we eindelijk boven. Het avontuur ging nog een stukje verder, via een rotsig paadje liepen we richting het uitzichtpunt. Er stond een flinke wind dus het was echt flink aanpoten. De beloning: een adembenemend uitzicht over een baai, zo mooi, zo puur….wauw. Om stil van te worden…..De Japanner in mij en Jaques kwam naar boven en weer realiseerde ik me dat je niet zover hoeft te reizen om even in het paradijs te stappen. Samen hebben we daar op een muurtje genoten van het uitzicht….(in gedachten ons voorbereidend op de terugrit).
De terugrit was net zo heftig, de stenen kletterden tegen de auto aan en het stuur had zo zijn eigen wil. Uiteindelijk zijn we weer heel beneden gekomen, dan konden we van de auto echter niet zeggen want vanavond zagen het lampje “engine check”branden. Dat wordt morgen eerst een ritje naar de verhuurmaatschappij.
Na zo’n rit hadden we behoorlijke trek gekregen en zijn Kissamos ingereden. Ons boekje vertelde ons dat er een snackbar zat die geweldig gyros maakte. Daar zaten we dan, op een terras in de zon, met een paar zwerfkatten om ons heen. Al snel werd de pita gyros gebracht…..de eerste hap bracht me in extase. Ja, dit was hem!!! Dit was het broodje wat ik vijftien jaar geleden met mijn zus op Kreta heb gegeten. Zo lekker…. (en dat voor 2,30 Euro).
Vanavond zijn we weer naar Chania geweest en hebben wat langs de winkeltjes geslenterd. Overal zie je hetzelfde: tassen, riemen, slippers, luchtbedden, sleutelhangers, messen etc. Niet echt de moeite waard.
Morgen rijden we richting Heraklion. Hoe we de route precies gaan rijden ligt een beetje aan of we morgen een andere auto krijgen, want stil komen staan op een weggetje zoals we die vandaag hebben gereden is geen pretje!!!
(ps. de foto’s zijn te vinden op: http://picasaweb.google.nl/Eugenie.Gijsberts/KretaMei2010?feat=directlink)
-
22 Mei 2010 - 20:36
Mam:
hai, ja , ja ik ben d'r weer ,na ff n uurtje wennen aan elkaar is t weer goed om thuis te zijn en jouw verhaaltje te lezen, volgende maand weer terug naar dit plekje en de maladiven annuleren!!!!!
kus mam -
22 Mei 2010 - 21:06
Zus:
ok, ik ga nu kwijlend naar bed. -
24 Mei 2010 - 12:42
Suus:
Leuk hoor..ga nu even foto´s kijken
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley