Beter dan dit wordt het niet.....
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
29 Januari 2013 | Malediven, Furadu
29 januari
13.08 uur
Verwend worden, wie wil het niet. Gisteren werd ik al overladen met kado'tjes en het houd niet op!! Vandaag kwam er nog meer verwennerij bij....
Om 6 uur was het weer rise and shine. En wat is nu beter dan de dag te beginnen met een kopje thee, droge biscuitjes, een tropische eiland op de achtergrond en een groep spelende dolfijnen. Dinsdagmorgens mogen van mij zo altijd beginnen!
De eerste duik was een wrakduik. Gewoon lekker relaxt de dag beginnen. Geen stroming, niet al te diep. Op zoek naar bijzonder onderwaterleven. De gidsen weten gelukkig alles goed te vinden.
Een frogfish op de mast van het schip was één van die dingen.
Weer een goede manier van wakker worden na wederom een korte nacht. Onderwater is het gaaf, bovenwater te gezellig!
Naast walvishaaien, zijn er natuurlijk de manta's. De 2e missie van deze trip. Waar iedereen zich gisteren na de fantastische duik ook op verheugde.
De regels van de duik waren simpel: bij elkaar blijven, niet achter een manta aanjagen en gewoon rustig op een plek blijven hangen als er één voorbij komt.
We waren nog geen 5 minuten onder of de 1e manta diende zich aan. De opwinding onder de groep was weer duidelijk te horen, er werd druk gerammeld en getikt. Zo snel als hij kwam was hij echter ook weer weg.
En dus doken we rustig verder. Ik heb nog naast een slapend schildpad gelegen en genoten van de schoonheid van het rif. Een groot deel van de groep besloot een stuk terug te zwemmen. Terwijl Martijn, Jürgen en Jorg druk bezig waren met het bekijken van een stonefish, zag ik ineens 2 enorme schaduwen opdoemen. Zo gaaf!!! Gelukkig kon ik tijdig de aandacht van de heren krijgen. Ook deze vlogen over ons heen.
We besloten nog even te blijven hangen. En hele goede beslissing. De 2 manta's kwamen terug en 1 heeft zeker 15 minuten om ons heen gecirkeld. Als ik mijn arm omhoog had gestoken had ik hem kunnen aanraken.
Met zijn 4-en genoten we van het spektakel, mooier dan dit konden we ons niet wensen. Maar ja, de tijd bleef doortikken....en de manta bleef maar bij ons rondcirkelen. Gelukkig nam de manta voor ons de beslissing om ons te verlaten. Met een gracieuse beweging verdween hij in het blauwe.
We besloten om de safety stop te gaan doen.
Ik draaide me nog even naar het rif om...het kersje op de taart diende zich aan. Net als je denkt: meer kan het niet zijn, komen er 3 manta's vlak achter elkaar zwemmend voorbij. Geen woorden voor...met zijn 4-en waren we aan het flippen in de safety stop.
Eenmaal aan boord bleek het ook nog eens de goede beslissing te zijn geweest! Da's altijd een gok als je precies de andere kant opgaat dan de gids.
De rest van de groep had alleen de ene manta aan het begin van de duik gezien. En uiteraard geloofde niemand ons....
Tja als je verwend wordt willen anderen dat ook...
Straks nog 1 duik op het mantapoetsstation. Kijken of we nog een keer zoveel geluk hebben!
21.05 uur
Verwend worden heeft ook zo zijn nadelen. Je gaat er vanuit dat er weer iets komt....
De 3e duik vond plaats op dezelfde plek als de 2e. Martijn en ik hadden bedacht dezelfde tactiek aan te houden: proberen de groep achter ons te laten. Dat ging wat moeilijk dan de eerste keer! We hadden stroming mee en dus dreef de hele groep gemoedelijk mee. Totdat er weer wat opwinding ontstond, naar later blijkt om niets. Een groot deel van de groep zwom terug.
We besloten te blijven hangen en iets later voegden de duikgids, Jürgen en Jorg zich bij ons.
Helaas waren er al 50 minuten verstreken. Tijd om er langzaam een einde aan te breien.
En dan uit het niets verschijnt weer een machtige manta. Voor onze ogen laat hij zich gewillig door de poetsvisjes onder handen nemen. Met 5-en realiseren we ons wederom hoe gezegend we zijn met dit specktakel.
Hij komt zo dichtbij dat ik in het koraalrif moet duiken om te voorkomen dat hij tegen me aan botst. Waanzinnig!!!
Ik kijk op mijn luchtmeter, nog 40 bar.
Na 10 minuten besluit ook deze manta ons te verlaten.
Het wordt mijn langste duik ooit met 73 minuten. Wat een ongelofelijk geluk hebben we weer gehad.
Als we boven komen, blijkt dat we weer de enige zijn die van de natuur een waanzinnig kado hebben gekregen.
Wat een dag! Verwend met heel veel kado'tjes, this is as good as it's gets!!! En daar kan ik prima meeleven.
13.08 uur
Verwend worden, wie wil het niet. Gisteren werd ik al overladen met kado'tjes en het houd niet op!! Vandaag kwam er nog meer verwennerij bij....
Om 6 uur was het weer rise and shine. En wat is nu beter dan de dag te beginnen met een kopje thee, droge biscuitjes, een tropische eiland op de achtergrond en een groep spelende dolfijnen. Dinsdagmorgens mogen van mij zo altijd beginnen!
De eerste duik was een wrakduik. Gewoon lekker relaxt de dag beginnen. Geen stroming, niet al te diep. Op zoek naar bijzonder onderwaterleven. De gidsen weten gelukkig alles goed te vinden.
Een frogfish op de mast van het schip was één van die dingen.
Weer een goede manier van wakker worden na wederom een korte nacht. Onderwater is het gaaf, bovenwater te gezellig!
Naast walvishaaien, zijn er natuurlijk de manta's. De 2e missie van deze trip. Waar iedereen zich gisteren na de fantastische duik ook op verheugde.
De regels van de duik waren simpel: bij elkaar blijven, niet achter een manta aanjagen en gewoon rustig op een plek blijven hangen als er één voorbij komt.
We waren nog geen 5 minuten onder of de 1e manta diende zich aan. De opwinding onder de groep was weer duidelijk te horen, er werd druk gerammeld en getikt. Zo snel als hij kwam was hij echter ook weer weg.
En dus doken we rustig verder. Ik heb nog naast een slapend schildpad gelegen en genoten van de schoonheid van het rif. Een groot deel van de groep besloot een stuk terug te zwemmen. Terwijl Martijn, Jürgen en Jorg druk bezig waren met het bekijken van een stonefish, zag ik ineens 2 enorme schaduwen opdoemen. Zo gaaf!!! Gelukkig kon ik tijdig de aandacht van de heren krijgen. Ook deze vlogen over ons heen.
We besloten nog even te blijven hangen. En hele goede beslissing. De 2 manta's kwamen terug en 1 heeft zeker 15 minuten om ons heen gecirkeld. Als ik mijn arm omhoog had gestoken had ik hem kunnen aanraken.
Met zijn 4-en genoten we van het spektakel, mooier dan dit konden we ons niet wensen. Maar ja, de tijd bleef doortikken....en de manta bleef maar bij ons rondcirkelen. Gelukkig nam de manta voor ons de beslissing om ons te verlaten. Met een gracieuse beweging verdween hij in het blauwe.
We besloten om de safety stop te gaan doen.
Ik draaide me nog even naar het rif om...het kersje op de taart diende zich aan. Net als je denkt: meer kan het niet zijn, komen er 3 manta's vlak achter elkaar zwemmend voorbij. Geen woorden voor...met zijn 4-en waren we aan het flippen in de safety stop.
Eenmaal aan boord bleek het ook nog eens de goede beslissing te zijn geweest! Da's altijd een gok als je precies de andere kant opgaat dan de gids.
De rest van de groep had alleen de ene manta aan het begin van de duik gezien. En uiteraard geloofde niemand ons....
Tja als je verwend wordt willen anderen dat ook...
Straks nog 1 duik op het mantapoetsstation. Kijken of we nog een keer zoveel geluk hebben!
21.05 uur
Verwend worden heeft ook zo zijn nadelen. Je gaat er vanuit dat er weer iets komt....
De 3e duik vond plaats op dezelfde plek als de 2e. Martijn en ik hadden bedacht dezelfde tactiek aan te houden: proberen de groep achter ons te laten. Dat ging wat moeilijk dan de eerste keer! We hadden stroming mee en dus dreef de hele groep gemoedelijk mee. Totdat er weer wat opwinding ontstond, naar later blijkt om niets. Een groot deel van de groep zwom terug.
We besloten te blijven hangen en iets later voegden de duikgids, Jürgen en Jorg zich bij ons.
Helaas waren er al 50 minuten verstreken. Tijd om er langzaam een einde aan te breien.
En dan uit het niets verschijnt weer een machtige manta. Voor onze ogen laat hij zich gewillig door de poetsvisjes onder handen nemen. Met 5-en realiseren we ons wederom hoe gezegend we zijn met dit specktakel.
Hij komt zo dichtbij dat ik in het koraalrif moet duiken om te voorkomen dat hij tegen me aan botst. Waanzinnig!!!
Ik kijk op mijn luchtmeter, nog 40 bar.
Na 10 minuten besluit ook deze manta ons te verlaten.
Het wordt mijn langste duik ooit met 73 minuten. Wat een ongelofelijk geluk hebben we weer gehad.
Als we boven komen, blijkt dat we weer de enige zijn die van de natuur een waanzinnig kado hebben gekregen.
Wat een dag! Verwend met heel veel kado'tjes, this is as good as it's gets!!! En daar kan ik prima meeleven.
-
29 Januari 2013 - 19:20
Mam:
De natuur vraagt geduld . De mens mag genieten van al het moois! -
29 Januari 2013 - 20:58
Janneke:
Klapper op de vuurpijl! Een vakantie om nooit te vergeten, met de grote jongens (en meisjes) van zee!
Geniet ervan Eus!! -
29 Januari 2013 - 20:58
Suushi:
Geniet nog ff en ooooit :-) -
29 Januari 2013 - 21:05
Suushi:
Vaste grond is ook fijn hoor ! Dat knuffelt zalig :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
