Regen,wind en zeker geen strand
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
27 April 2013 | Spanje, Bacarot
27 april
19.04 uur
Castagnetten, flamingo, sangria, paella en zon, heel veel zon. Eerste gedachten bij Spanje, bij Valencia.
De deur van het vliegtuig ging open en ik wachtte op de geur van de zomer die zou binnen komen waaien...
Hoe anders was de daadwerkelijke ervaring! De wind bracht een hoop nattigheid naar binnen en dus was het rennen geblazen richting terminal. Als verzopen katjes pikten we onze bagage op en reden met de huurauto naar het hotel.
Dat hotel was met grote preciezie door mij uitgezocht: het lag naast één van de grootste Carrefours van Valencia. Feest!! Wat fijn dat het buiten nog met bakken uit de
lucht kwam. Alle tijd om op mijn gemak alle rijen met potjes, flesjes, pakjes etc. te bekijken.
Bij het ochtendgloren kwam er een sprankje hoop, een klein plekje blauwe lucht liet zich in de verte zien.
Tijd om naar Valencia te gaan. Gewapend met mijn favoriete reisgids, 100% Valencia konden we op ontdekkingstocht door de stad.
Het was gelukkig droog en ons werd zelf een drankje op een terrasje in de zon gegund.
Een heerlijk Spaanse stad met een mooie groenstrook op een oude rivierbedding. Het boekje liet ons de bijzondere plekken zien en gekke (maar wel lekkere) dingen proeven zoals een pistoletje met varkensvlees,
champignons, kaas, mayonaise en frites. Een specialiteit die Superbonbon heette.
Na een lange wandeling kwamen we in het straatje waar ontzettend veel restaurantjes zitten. We wilden bij RIFF gaan lunch, alleen om nou 32 Euro voor een gerecht te betalen daar hadden we geen zin in.
Omdat Jaques nodig moest plassen liepen we een ander restaurant binnen en omdat het er behoorlijk druk was besloten we daar te lunchen.
De serveerster vertelde in vlot Spaans waaruit we konden kiezen.
Blijkbaar hadden ze hier maar één menu. En voordat ik ook maar wist wat ik nu precies voorgeschoteld kreeg, was ze alweer weg. We hebben uiteindelijk een prima 3-gangen lunch gehad! En toen we de rekening kregen hebben we deze toch nog maar goed nagekeken, want het bedrag klopte volgens ons toch echt niet!! Voor 3 rode wijn, 2 cola en 2 menu's moesten we 21,90 afrekenen. Da's wel wat anders dan 32 Euro voor 1 gerecht.
Na het oude centrum zijn we nog naar het terrein gereden waar oa het aquarium en de hemisferic staan. Futuristisch uitziende gebouwen, fotografisch een walhalla voor de beeldfreaken onder ons. Wat was het toch gaaf geweest als hier een strak blauwe lucht op de achtergrond was geweest....je kan het niet allemaal hebben.
Na een poging tot siësta op een keihard bed zijn we in de avond weer naar het centrum gegaan om te gaan dineren bij Vuelve Caroline.
We namen het tapasmenu. Alle gerechtjes die we kregen waren stuk voor stuk zalig. Twee staken er met kop en schouder bovenuit: een zeer luchtige mousse van foie gras, met caramel en een krokantje van hazelnoot. Goddelijk!! Het liefst had ik met mijn tong het glaasje uitgelikt...
En dan het toetje: yoghurtmousse mangoijs en limoencheescake zonder de cake. Smaken die ik niet snel zal vergeten!
Na het eten zijn we nog een keer terug gereden om de futuristische gebouwen bij nacht vast te leggen. Tja en voor de mooiste beelden moet je net wat andere posities aannemen en dus lag ik op de nog licht natte grond om de optimale compositie te maken. Ik had er uren door kunnen brengen...
Vandaag hoopten we het slechte weer achter ons te laten door af te zakken naar Alicante. Ijdele hoop...
Het leverde wel prachtige vergezichten op met die donkere, dreigende luchten boven een bijna
Caraibische gekleurde zee en dekens van wolken over de bergen. Ach zo heeft elk weertype zijn schoonheden.
We zitten nu in een appartement voor de geweldige prijs van 40 euro per nacht. Gloednieuw ingericht met een zeer fantasierijke naam: Alicante Hills.
Het bed is in ieder geval stukken beter!
23.06 uur
Daar boven op die berg, daar boven op die berg....
Daar liepen Jaques en Eus, daar liepen Jaques en Eus...
Die werden door de wind,
Weggeblazen, het is heus!
Wat een avontuur, het kasteel in Alicante beklimmen terwijl de wind je om de oren suist. En dat eind april!
Het was wel de moeite waard, want we hadden een 360 graden uitzicht over Alicante!
Daarna zijn we nog een pinxtos bar ingedoken om van wat hapjes te genieten. Na de uitgebreide lunch in Denia bij de Republic (aanrader), paste er niet zoveel meer bij.
Nu uitbuiken op de bank!
19.04 uur
Castagnetten, flamingo, sangria, paella en zon, heel veel zon. Eerste gedachten bij Spanje, bij Valencia.
De deur van het vliegtuig ging open en ik wachtte op de geur van de zomer die zou binnen komen waaien...
Hoe anders was de daadwerkelijke ervaring! De wind bracht een hoop nattigheid naar binnen en dus was het rennen geblazen richting terminal. Als verzopen katjes pikten we onze bagage op en reden met de huurauto naar het hotel.
Dat hotel was met grote preciezie door mij uitgezocht: het lag naast één van de grootste Carrefours van Valencia. Feest!! Wat fijn dat het buiten nog met bakken uit de
lucht kwam. Alle tijd om op mijn gemak alle rijen met potjes, flesjes, pakjes etc. te bekijken.
Bij het ochtendgloren kwam er een sprankje hoop, een klein plekje blauwe lucht liet zich in de verte zien.
Tijd om naar Valencia te gaan. Gewapend met mijn favoriete reisgids, 100% Valencia konden we op ontdekkingstocht door de stad.
Het was gelukkig droog en ons werd zelf een drankje op een terrasje in de zon gegund.
Een heerlijk Spaanse stad met een mooie groenstrook op een oude rivierbedding. Het boekje liet ons de bijzondere plekken zien en gekke (maar wel lekkere) dingen proeven zoals een pistoletje met varkensvlees,
champignons, kaas, mayonaise en frites. Een specialiteit die Superbonbon heette.
Na een lange wandeling kwamen we in het straatje waar ontzettend veel restaurantjes zitten. We wilden bij RIFF gaan lunch, alleen om nou 32 Euro voor een gerecht te betalen daar hadden we geen zin in.
Omdat Jaques nodig moest plassen liepen we een ander restaurant binnen en omdat het er behoorlijk druk was besloten we daar te lunchen.
De serveerster vertelde in vlot Spaans waaruit we konden kiezen.
Blijkbaar hadden ze hier maar één menu. En voordat ik ook maar wist wat ik nu precies voorgeschoteld kreeg, was ze alweer weg. We hebben uiteindelijk een prima 3-gangen lunch gehad! En toen we de rekening kregen hebben we deze toch nog maar goed nagekeken, want het bedrag klopte volgens ons toch echt niet!! Voor 3 rode wijn, 2 cola en 2 menu's moesten we 21,90 afrekenen. Da's wel wat anders dan 32 Euro voor 1 gerecht.
Na het oude centrum zijn we nog naar het terrein gereden waar oa het aquarium en de hemisferic staan. Futuristisch uitziende gebouwen, fotografisch een walhalla voor de beeldfreaken onder ons. Wat was het toch gaaf geweest als hier een strak blauwe lucht op de achtergrond was geweest....je kan het niet allemaal hebben.
Na een poging tot siësta op een keihard bed zijn we in de avond weer naar het centrum gegaan om te gaan dineren bij Vuelve Caroline.
We namen het tapasmenu. Alle gerechtjes die we kregen waren stuk voor stuk zalig. Twee staken er met kop en schouder bovenuit: een zeer luchtige mousse van foie gras, met caramel en een krokantje van hazelnoot. Goddelijk!! Het liefst had ik met mijn tong het glaasje uitgelikt...
En dan het toetje: yoghurtmousse mangoijs en limoencheescake zonder de cake. Smaken die ik niet snel zal vergeten!
Na het eten zijn we nog een keer terug gereden om de futuristische gebouwen bij nacht vast te leggen. Tja en voor de mooiste beelden moet je net wat andere posities aannemen en dus lag ik op de nog licht natte grond om de optimale compositie te maken. Ik had er uren door kunnen brengen...
Vandaag hoopten we het slechte weer achter ons te laten door af te zakken naar Alicante. Ijdele hoop...
Het leverde wel prachtige vergezichten op met die donkere, dreigende luchten boven een bijna
Caraibische gekleurde zee en dekens van wolken over de bergen. Ach zo heeft elk weertype zijn schoonheden.
We zitten nu in een appartement voor de geweldige prijs van 40 euro per nacht. Gloednieuw ingericht met een zeer fantasierijke naam: Alicante Hills.
Het bed is in ieder geval stukken beter!
23.06 uur
Daar boven op die berg, daar boven op die berg....
Daar liepen Jaques en Eus, daar liepen Jaques en Eus...
Die werden door de wind,
Weggeblazen, het is heus!
Wat een avontuur, het kasteel in Alicante beklimmen terwijl de wind je om de oren suist. En dat eind april!
Het was wel de moeite waard, want we hadden een 360 graden uitzicht over Alicante!
Daarna zijn we nog een pinxtos bar ingedoken om van wat hapjes te genieten. Na de uitgebreide lunch in Denia bij de Republic (aanrader), paste er niet zoveel meer bij.
Nu uitbuiken op de bank!
-
29 April 2013 - 10:50
Peter:
Hai Eus, wat zonde dat het weer zo tegenvalt! De foto's en ervaringen zijn er echter niet minder om zie ik op FB. ;) Kreeg zaterdagavond nog een berichtje van Carla, collega uit m'n team, zeg wie ik nou toch niet tegen het lijf loop.....Eugenie heet ze geloof ik, toch? Die favoriete collega van jou uit het ASC haha!
En Craoline K loopt er nu ook rond, dus die zou je ook zomaar kunnen spotten. Veel plezier nog!
Gr Peter -
29 April 2013 - 13:46
Suus:
Weer een avontuur rijker ! Tot snel you c
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
