Relax....take it easy

22 mei

17.05 uur

Vandaag was het "relaxte duiken" dag. Geen hele diepe, geen stroming, geen doolhoven. Nee, gewoon lekker browsen langs een rif. Tijd om uitgebreid kennis te
maken met een poetsvisje, die mij op zijn beurt uitgebreid verkende om te kijken of er iets te poetsen viel.
Ook tijd om minutenlang voor Nemo en kinderen te gaan liggen en te genieten.
Tja en als die duiken zo relaxt zijn wil je nog wel eens de tijd vergeten....Gelukkig beginnen ze niet al na 5 minuten te laat komen (duiken mogen max. 60 min zijn) met search & rescue. David en ik kwamen nl. na 70 minuten boven.

Met de Schotten heb ik veel lol. We zijn goed bezig met allerlei plagerijtjes. Duncan lag vanmiddag te zonnen. Uitgelezen kans om een grapje uit te halen. Flesje koud water erover. Hahahaha een lol dat we hadden. En nu is het oppassen geblazen want het is revenge tijd.
Onderwater was poging één: achter een rots verstoppen en proberen me te verrassen. Tja, luchtbellen gaan altijd omhoog....
Ben benieuwd wanneer de volgende is.

Overdag is het dus grote lol, alleen s'avonds is het na 21 uur toch echt al afgelopen, dan ligt iedereen al uitgeteld op bed. So much for the party people....

23 mei

4.45 uur
Vrrrrooooeeemmm, de motoren zijn weer gestart en ik ben weer wakker. Ik had graag ietsje langer geslapen. Het was een kort nachtje. Tot half 1 was de boot onderweg en heeft de kapitein een poging gedaan mij een beetje te leren navigeren op de Rode zee. Hij is 36 jaar en vaart al 20 jaar. Zijn hele levensverhaal kwam voorbij. Hij had al veel meegemaakt.
Ik heb enorm bewondering voor zijn bemanning. Dag en nacht zijn ze in de weer om ons op een goede plek te brengen. Zo ook vannacht. Met zijn zoeklicht wees hij naar het rif. Ik zag het totaal niet, gelukkig hij wel. Met gebaren, fluiten en lampsignalen zorgde hij ervoor dat de jongens in de zodiac de lijnen tussen boot en rif legden. Geweldig om te zien, het lijkt zo makkelijk..maar goed ik zag überhaupt het rif al niet.
Tja en dan is het dus snel half één 's nachts. Het is altijd zo genieten als het donker is op het bovendek. De duik om half 6 in de ochtend riep me echter ook al weer.

16.18 uur

Het zit erop! De duiken vandaag waren allebei helemaal goed. De eerste was om 6 uur op Elphinstone. We hadden prima condities, wat ik in het verleden wel eens anders heb ervaren. Een lichte stroming nam ons langs het rif, van het zuidplateau naar het noordplateau. Helaas geen haaien te bekennen (waar Elphinstone beroemd om is). Mijn buddy vond dat volgens mij totaal niet jammer. Die vond het echt niks dat Oceanics (haaiensoort), heel nieuwsgierig zijn en dus heel dichtbij kunnen komen. Tijdens de briefing was de tip als dit gebeurt, vooral niet omhoog te gaan, maar een verticale positie in te nemen in het water.
Op 30 meter vroeg ik aan mjjn buddy hoe het met hem ging. Normaal is het oké heen, oké terug, maar nu gaf hij met zijn hand aan dat hij zich niet goed voelde. Tja, je hoe stel je iemand gerust onderwater? Ik heb rondgewezen en laten zien dat er in de verste verte geen haai was te zien.
Heb ik weer: een boom van een kerel die een bouwbedrijf en een gym heeft en bang voor haaien is. Da's niet handig op 30 meter....
We hebben de duik gelukkig wel helemaal afgemaakt.

De tweede duik was all or nothing. We doken nl. op een grote zandvlakte met zeegras. Op zoek naar zeekoeien en enorme schildpadden. Het is dan een kwestie van voldoende afstand van elkaar nemen en dan schematisch zoeken.
Na 23 minuten vonden we ze eindelijk: 2 enorme schildpadden. Met zijn 3-en hebben uitgebreid van heel dichtbij genoten. Niemand in de buurt, dus een VIP schildpad kijken toer.
En toen tikten heel langzaam de laatste duikminuten van deze trip aan.
Zachary, één van de Schotten, zorgde nog even voor een memorabel momenten onderwater op 10 meter. Hij kwam vlak voor me duiken en liet zijn blote billen zien. Ik moest zo hard lachen dat ik mijn ademautomaat eruit proeste. Heerlijk, die Schotten!
Zij vonden me ook heel gezellig, want ik ben uitgenodigd om met ze in oktober weer mee te gaan op een liveaboard trip in Egypte. Ga ik zeker over nadenken....

Nu nog 2 dagen niksen aan de rand van het zwembad, genieten van de zon en de warmte en dan is het zondag echt allemaal weer voorbij.

24 mei

09.33 uur

En toen was ie er ineens en hij kwam heel hard: de man met de hamer.
Gisteravond ging na het eten het lampje compleet uit. Ik ging even op bed liggen, muziek luisteren....om 5.15 werd ik wakker in mijn kleren, met mijn lenzen nog in en de koptelefoon hing om mijn nek. En nu ben ik een beetje groggy. Alles duizelt nog een beetje. Mijn zeebenen willen nog niet echt om.
Ongelofelijk wat de adrenaline van het duiken met je kan doen.

18.15 uur

Tja, en daar sta je dan, in je uppie op het balkon van je hotelkamer. Net gedoucht, handdoek om, met natte bikini in mijn handen om op het wasrekje op te hangen. En dan is er dan ene moment waarop ik ff niet nadenk en de schuifpui dicht doe. Oeps!! Geen handvat aan de buitenkant, telefoon ligt binnen aan de lader en met geen mogelijkheid gaat de deur open....
Uuuhhmm wat is help in het Egyptisch?!
Geen mens te zien op de andere balkons...heb ik weer!
Na 10 minuten kwam er een roomboy beneden, met handen en voeten duidelijk gemaakt dat ie toch echt ff naar boven moest komen om van mijn balkon te bevrijden. Ik gelukkig, hij een mooi verhaal voor zijn collega's!

25 mei

10.20 uur

De laatste dag...en dat is ook goed zo. De jongens van het restaurant hebben inmiddels door dat ik alleen op vakantie ben. Beetje moe word ik van het gevraag of ik mijn Facebookaccount wil geven. Tijden zijn veranderd, vroeger vroegen ze om je telefoonnummer of email. Dus als de vraag: "Facebook" wordt gesteld steek ik mijn ringvinger omhoog. Dat werkt nog een beetje.
Aan de andere kant zijn ze altijd enorm vriendelijk en oprecht behulpzaam.
Gisteren bijvoorbeeld hield Sameh de sisha bar een uur langer open omdat we met een aantal nog gezellig zaten te kletsen.
Ik heb daar tot 1 uur met Rosie en Jürgen zitten kletsen. Hij is testrijder bij Mercedes en zij kleuterleidster. De hele avond hebben we reiservaringen uitgewisseld. En weer de nodige inspiratie opgedaan. Hawaï stond al op mijn lijstje, maar is nu flink wat plekken omhoog geschoven.

Nu eerst nog van mijn laatste dag hier genieten.

16.23 uur

De uren vliegen ook hier voorbij. Vanochtend nog even gesnorkeld. Het zicht in de baai was redelijk slecht. Maar ja, het gaat om op het juiste moment op de juiste plaats zijn en dat was ik, lucky me, weer. Onder me kwam nl. een grote adelaarsrog voorbij zwemmen. Die hadden we tijdens het duiken nog niet gezien. Mooi kersje op de taart die er al vol mee zat.
Morgen om 9 uur is het tijd om naar huis te gaan.
Heerlijke dagen gehad, met veel hoogtepunten, veel lol, leuke mensen, fantastisch weer en vol met actie.