Regenritme
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
14 November 2013 | Panama, Pedasí
13 november
17:00 uur
Regenritme, dat is momenteel wat onze dagindeling bepaald. Dat is vroeg opstaan, zeg maar met de vogels mee op. Dan ff genieten van droog weer tot lunchtijd.
Met de lunch zoeken we een overdekt terras op, zien de wolken steeds donkerder worden en dan genieten we met een lekker happie voor ons van de stromende regen. Het brengt rust in de tent, ff bepaald de natuur je ritme. Je kan er natuurlijk ook voor kiezen om binnen 1 minuut zeiknat te worden. Dansen in de regen, het gaat er vast nog van komen deze vakantie.
Vandaag hadden we dus ook het regenritme. Ik was om 5.30 alweer wakker, lek geprikt door een heel legioen muggen. Ik had op mijn rechterzijde geslapen, want de linkerkant van mijn gezicht en armen zat onder de muggenbulten. Snurkende mannen vinden muggen maar niks, want Jaques kwam zo goed als ongeschonden uit de strijd.
Op naar de hotsprings dan maar!
In het Spaans werd uitgelegd hoe het allemaal werkte. Eerst de facial, een klodder zwarte modder van uitstekende kwaliteit ging op het gezicht. Ff laten drogen in de zon, af spoelen en dan hup het ondefinieerbare, groenige water van de hotspring in. De keuringsdienst van waarde zou er een puntje aan zuigen denk ik. Niet bij stilstaan, gewoon concentreren op de zuiverende werking die het heeft. Wel bijzonder om in je uppie in de hotspring te drijven en boven je het bladerdek van de jungle te zien....
Na 30 minuten vond ik het wel weer genoeg. Jaques had ondertussen elke plantje microscopisch vastgelegd met mijn camera. Genoeg plantmateriaal voor de vakantie.
Tijd om afscheid te nemen van de hamgmatten. Tijd om El Valle te verlaten en af te wijken van het plan. Toch fijn dat ik niet alle hotels vooruit geboekt had.
Net op het moment dat we naar de auto wilde lopen, barstte de hemel weer open en kwam het met emmers naar beneden. Regenritme, tijd om een lange rit te gaan maken.
Eenmaal uit de krater klaarde het op. Dat rijdt een stuk gemakkelijker, want de ruitenwissers hadden moeite om al die regen te verwerken.
De bestemming van vandaag: Pedasi. We hadden nog geen strand gezien, daar hadden we nu wel eens zin in.
Onderweg gleden we door het groene landschap van Panama met mooie wolkenluchten. Van de heuvels naar het vlakke land met heel veel koeien. In Chitre hebben we een lunchstop gemaakt. Bij Salsa e Carbon kon je de beste steak uit de regio eten. Die konden we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. De ober kwam ons vertellen dat hij alleen kip had....onze teleurgestelde gezichten spraken vast boekdelen....even later kwam hij terug, of we carne à la plancha wilden? Yes!
En hij was lekker! Al blijft de beste steak nog steeds degene die we bij Longhorn in Florida hebben gegeten. Maar goed die kostte wel wat meer dan de 5 dollar die we bij Salsa e Carbon betaalden.
In Pedasi aangekomen konden we weer in de regenritme stand. Op een terrasje genoten we met een baco van de stroom water die door de straten liep. Panamees kippesoepje erbij en het leek even of we in Nederland waren. Gelukkig is het hier wel, ondanks de regen nog steeds 27 graden.
Omdat we voor het strand kwamen zijn we er nog even naar toe gereden. Donker zand vs donkere lucht, niet echt tropisch. Morgen ziet het er bij daglicht hopelijk wat aantrekkelijker uit.
17:00 uur
Regenritme, dat is momenteel wat onze dagindeling bepaald. Dat is vroeg opstaan, zeg maar met de vogels mee op. Dan ff genieten van droog weer tot lunchtijd.
Met de lunch zoeken we een overdekt terras op, zien de wolken steeds donkerder worden en dan genieten we met een lekker happie voor ons van de stromende regen. Het brengt rust in de tent, ff bepaald de natuur je ritme. Je kan er natuurlijk ook voor kiezen om binnen 1 minuut zeiknat te worden. Dansen in de regen, het gaat er vast nog van komen deze vakantie.
Vandaag hadden we dus ook het regenritme. Ik was om 5.30 alweer wakker, lek geprikt door een heel legioen muggen. Ik had op mijn rechterzijde geslapen, want de linkerkant van mijn gezicht en armen zat onder de muggenbulten. Snurkende mannen vinden muggen maar niks, want Jaques kwam zo goed als ongeschonden uit de strijd.
Op naar de hotsprings dan maar!
In het Spaans werd uitgelegd hoe het allemaal werkte. Eerst de facial, een klodder zwarte modder van uitstekende kwaliteit ging op het gezicht. Ff laten drogen in de zon, af spoelen en dan hup het ondefinieerbare, groenige water van de hotspring in. De keuringsdienst van waarde zou er een puntje aan zuigen denk ik. Niet bij stilstaan, gewoon concentreren op de zuiverende werking die het heeft. Wel bijzonder om in je uppie in de hotspring te drijven en boven je het bladerdek van de jungle te zien....
Na 30 minuten vond ik het wel weer genoeg. Jaques had ondertussen elke plantje microscopisch vastgelegd met mijn camera. Genoeg plantmateriaal voor de vakantie.
Tijd om afscheid te nemen van de hamgmatten. Tijd om El Valle te verlaten en af te wijken van het plan. Toch fijn dat ik niet alle hotels vooruit geboekt had.
Net op het moment dat we naar de auto wilde lopen, barstte de hemel weer open en kwam het met emmers naar beneden. Regenritme, tijd om een lange rit te gaan maken.
Eenmaal uit de krater klaarde het op. Dat rijdt een stuk gemakkelijker, want de ruitenwissers hadden moeite om al die regen te verwerken.
De bestemming van vandaag: Pedasi. We hadden nog geen strand gezien, daar hadden we nu wel eens zin in.
Onderweg gleden we door het groene landschap van Panama met mooie wolkenluchten. Van de heuvels naar het vlakke land met heel veel koeien. In Chitre hebben we een lunchstop gemaakt. Bij Salsa e Carbon kon je de beste steak uit de regio eten. Die konden we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. De ober kwam ons vertellen dat hij alleen kip had....onze teleurgestelde gezichten spraken vast boekdelen....even later kwam hij terug, of we carne à la plancha wilden? Yes!
En hij was lekker! Al blijft de beste steak nog steeds degene die we bij Longhorn in Florida hebben gegeten. Maar goed die kostte wel wat meer dan de 5 dollar die we bij Salsa e Carbon betaalden.
In Pedasi aangekomen konden we weer in de regenritme stand. Op een terrasje genoten we met een baco van de stroom water die door de straten liep. Panamees kippesoepje erbij en het leek even of we in Nederland waren. Gelukkig is het hier wel, ondanks de regen nog steeds 27 graden.
Omdat we voor het strand kwamen zijn we er nog even naar toe gereden. Donker zand vs donkere lucht, niet echt tropisch. Morgen ziet het er bij daglicht hopelijk wat aantrekkelijker uit.
-
14 November 2013 - 16:03
Mama:
Aaaah wij hebben hier ook regen en kou.en n zieke Saskia en n gelukkige kat, die mijn plaats op de bank de hele dag bezet. Met deken en al rol ik m om, maakt niet hij blijft stug op de bank. Wacht tot ik lig en nestelt zich weer dicht tegen mij. Kus mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
