OnEus gedrag
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
22 Maart 2014 | Griekenland, Skála Nikíta
20 maart 16.30 uur
En daar zit ik dan, erop gegokt dat het zonder plastic bekertjes op mijn oren ook goed gaat komen. Healing powers, zou de Griekse zon dat in zich hebben? We gaan het uittesten de komende 4 dagen. Er gaan voor de zekerheid ook zakdoeken, neusspray en paracetamol mee in de weekendtas. Hollandse verkoudheid, we nemen hem mee en laten hem achter in Griekenland!
Samen met de buren op stap, eerst Thessaloniki in een onEus tempo verkennen en dan op naar de middelvinger van Halkidiki. Op de wijsvinger mag ik als vrouw sowieso niet komen, want daar ligt de heilige berg Athos en de pink is lang niet zo mooi. Ik viel voor Halkidiki toen ik een artikel las in de Reizen en beelden zag van dennenbossen afstekende tegen de fel turkooise zee. Verlaten stranden, geiten en schapen midden op de weg en eindeloze olijfboomgaarden werden beschreven in kleurrijke woorden.
Vanavond is de eerste missie: de beste pita gyros van Thessaloniki vinden! En dan op het balkon van ons appartement genieten van een glaasje Ouzo (en ik aan de cola). Of heeft Ouzo ook een helende werking?
21 maart
20.00 uur
Spring is in the air en dat was vandaag maar al te goed te merken in Thessaloniki. Na een ontbijtje in ons geweldig appartement, middenin het centrum en 2 blokken verwijderd van de zee, was het tijd om de stad te verkennen.
Gisteravond hadden we dat al een beetje gedaan op zoek naar de beste gyros. Die hebben we overigens niet gevonden, maar wel de beste souvlaki. Om 2230 zaten we met zijn 4-en, buiten op het terras met alle Grieken te genieten van souvlaki met tzaziki, friet en een pita.
Ik had daarvoor een bijzondere ervaring met het parkeren van onze huurauto. Een parkeerplek vinden in de stad is een onmogelijk zaak. De Grieken parkeren echt overal, en vaak ook nog dubbel. En dus was ik genoodzaakt om de auto te parkeren in een garage. Ik wilde de garage inrijden maar werd tegengehouden. Ik moest uitstappen. De Griek vroeg mij hoelang ik wilde parkeren en dan zou hij de auto naar binnen rijden. Nou ja prima dan. Dus ik wachten totdat hij weer naar boven kwam om mijn sleutels in ontvangst te nemen. Hij kwam, maar de sleutels kreeg ik niet. Het was procedure dat die in de auto blijven! Tja dat voelde niet helemaal goed. Ik vroeg hem dan ook of hij me kon verzekeren dat mijn auto niet werd gejat.
Miss, why would I steal a Volkswagen Polo if I also have a BMW in my garage?!
Dussssss....
En zo reden we met de taxi de heuvels van Thessaloniki in, met als eindbestemming: Kastra. Een stuk oude muur waar vandaan je een fantastisch uitzicht over de baai had waaraan Thessaloniki ligt. Die taxirit van 15 min was trouwens spotgoedkoop: 4 euro.
Vanaf Kastra zijn we naar beneden gelopen. Via smalle straatjes, steile trappetjes en idyllische kerkjes daalden we af richting centrum. Iedereen was ongelooflijk aardig als we de weg vroegen. En de zon scheen uitbundig! Heerlijk.
We kwamen langs het goed bewaakte Turks consulaat waar ook het huis van Ataturk was, we keken onze ogen uit bij alle momnumentale gebouwen en verbaasden ons over de hoeveelheid mensen op de boulevard.
Na een pita gyros bij Pirouni (Griekse McDonalds zijn we verder geslenterd over de boulevard om na de lange wandeling onze benen te laten bij de Kitchen bar. Een geweldige plek aan het water, met uitzicht over de boulevard van Thessaloniki.
Het was er zo heerlijk dat we bedachten we hier die avond ook wilden eten.
Plannen veranderen....
We waren net terug bij het appartement toen het lampje bij mij uitging. De zon was heerlijk vandaag maar toch niet zo helend als ik had gehoopt.
En dus toen Jaques en de buren voor het diner eruit gingen, liet ik het even aan me voorbij gaan. OnEus gedrag...
22 maart
19.13 uur
En zo werd ik met een paar paracetamolletjes erin vanochtend om 6 uur wakker.
Tijd voor nieuwe plannen: een bezoek aan een stad is niet compleet zonder een bezoek aan de markt.
En zo liepen we al vroeg in de ochtend tussen sardientjes, feta, olijven en de gevilde schapenkoppen met ogen door. Ik vind het altijd weer bijzonder om lokalen in de weer te zien voor hun dagelijkse boodschappen. Nog een laatste bakkie troost op het terras, afscheid nemen van Kostas (onze host van het appartement) en hup de auto in richting Nikiti.
En dan komt dat moment dat je een heuvel op rijdt en je in de verte de kustlijn ziet met turkoois gekleurd kristalhelder water en op de achtergrond de besneeuwde toppen van Berg Olympus. Om stil van te worden....
In Nikiti aangekomen hebben we onze spullen gedumpt en hebben een terrasje aan het water opgezocht. De zon was verleidelijk warm, uren hebben we zitten soezen terwijl we genoten van Griekse salade, pizza en pasta. Het goede Griekse leven.
Aan het einde van de middag hebben we nog een klein tourtje gedaan. We reden langs mooie afgezonderde baaitjes, witte stranden met turkoois water en enorme velden met olijfbomen. Het Halkidiki zoals ik het ken uit de Reizen. Morgen meer....
En daar zit ik dan, erop gegokt dat het zonder plastic bekertjes op mijn oren ook goed gaat komen. Healing powers, zou de Griekse zon dat in zich hebben? We gaan het uittesten de komende 4 dagen. Er gaan voor de zekerheid ook zakdoeken, neusspray en paracetamol mee in de weekendtas. Hollandse verkoudheid, we nemen hem mee en laten hem achter in Griekenland!
Samen met de buren op stap, eerst Thessaloniki in een onEus tempo verkennen en dan op naar de middelvinger van Halkidiki. Op de wijsvinger mag ik als vrouw sowieso niet komen, want daar ligt de heilige berg Athos en de pink is lang niet zo mooi. Ik viel voor Halkidiki toen ik een artikel las in de Reizen en beelden zag van dennenbossen afstekende tegen de fel turkooise zee. Verlaten stranden, geiten en schapen midden op de weg en eindeloze olijfboomgaarden werden beschreven in kleurrijke woorden.
Vanavond is de eerste missie: de beste pita gyros van Thessaloniki vinden! En dan op het balkon van ons appartement genieten van een glaasje Ouzo (en ik aan de cola). Of heeft Ouzo ook een helende werking?
21 maart
20.00 uur
Spring is in the air en dat was vandaag maar al te goed te merken in Thessaloniki. Na een ontbijtje in ons geweldig appartement, middenin het centrum en 2 blokken verwijderd van de zee, was het tijd om de stad te verkennen.
Gisteravond hadden we dat al een beetje gedaan op zoek naar de beste gyros. Die hebben we overigens niet gevonden, maar wel de beste souvlaki. Om 2230 zaten we met zijn 4-en, buiten op het terras met alle Grieken te genieten van souvlaki met tzaziki, friet en een pita.
Ik had daarvoor een bijzondere ervaring met het parkeren van onze huurauto. Een parkeerplek vinden in de stad is een onmogelijk zaak. De Grieken parkeren echt overal, en vaak ook nog dubbel. En dus was ik genoodzaakt om de auto te parkeren in een garage. Ik wilde de garage inrijden maar werd tegengehouden. Ik moest uitstappen. De Griek vroeg mij hoelang ik wilde parkeren en dan zou hij de auto naar binnen rijden. Nou ja prima dan. Dus ik wachten totdat hij weer naar boven kwam om mijn sleutels in ontvangst te nemen. Hij kwam, maar de sleutels kreeg ik niet. Het was procedure dat die in de auto blijven! Tja dat voelde niet helemaal goed. Ik vroeg hem dan ook of hij me kon verzekeren dat mijn auto niet werd gejat.
Miss, why would I steal a Volkswagen Polo if I also have a BMW in my garage?!
Dussssss....
En zo reden we met de taxi de heuvels van Thessaloniki in, met als eindbestemming: Kastra. Een stuk oude muur waar vandaan je een fantastisch uitzicht over de baai had waaraan Thessaloniki ligt. Die taxirit van 15 min was trouwens spotgoedkoop: 4 euro.
Vanaf Kastra zijn we naar beneden gelopen. Via smalle straatjes, steile trappetjes en idyllische kerkjes daalden we af richting centrum. Iedereen was ongelooflijk aardig als we de weg vroegen. En de zon scheen uitbundig! Heerlijk.
We kwamen langs het goed bewaakte Turks consulaat waar ook het huis van Ataturk was, we keken onze ogen uit bij alle momnumentale gebouwen en verbaasden ons over de hoeveelheid mensen op de boulevard.
Na een pita gyros bij Pirouni (Griekse McDonalds zijn we verder geslenterd over de boulevard om na de lange wandeling onze benen te laten bij de Kitchen bar. Een geweldige plek aan het water, met uitzicht over de boulevard van Thessaloniki.
Het was er zo heerlijk dat we bedachten we hier die avond ook wilden eten.
Plannen veranderen....
We waren net terug bij het appartement toen het lampje bij mij uitging. De zon was heerlijk vandaag maar toch niet zo helend als ik had gehoopt.
En dus toen Jaques en de buren voor het diner eruit gingen, liet ik het even aan me voorbij gaan. OnEus gedrag...
22 maart
19.13 uur
En zo werd ik met een paar paracetamolletjes erin vanochtend om 6 uur wakker.
Tijd voor nieuwe plannen: een bezoek aan een stad is niet compleet zonder een bezoek aan de markt.
En zo liepen we al vroeg in de ochtend tussen sardientjes, feta, olijven en de gevilde schapenkoppen met ogen door. Ik vind het altijd weer bijzonder om lokalen in de weer te zien voor hun dagelijkse boodschappen. Nog een laatste bakkie troost op het terras, afscheid nemen van Kostas (onze host van het appartement) en hup de auto in richting Nikiti.
En dan komt dat moment dat je een heuvel op rijdt en je in de verte de kustlijn ziet met turkoois gekleurd kristalhelder water en op de achtergrond de besneeuwde toppen van Berg Olympus. Om stil van te worden....
In Nikiti aangekomen hebben we onze spullen gedumpt en hebben een terrasje aan het water opgezocht. De zon was verleidelijk warm, uren hebben we zitten soezen terwijl we genoten van Griekse salade, pizza en pasta. Het goede Griekse leven.
Aan het einde van de middag hebben we nog een klein tourtje gedaan. We reden langs mooie afgezonderde baaitjes, witte stranden met turkoois water en enorme velden met olijfbomen. Het Halkidiki zoals ik het ken uit de Reizen. Morgen meer....
-
22 Maart 2014 - 19:48
Mam:
Klinkt goed , neem n recept mee van de Griekse salade!
En heerlijke Griekse muziek gehoord! Veel plezier nog, gaat vast wel lukken he? Kus mam -
23 Maart 2014 - 10:55
Zus:
Wij zijn weer terug in nederland. Mijn verkoudheid heb ik bijna helemaal achtergelaten in venetie. Hoop dat jou verkoudheid ook daar blijft. Veel plezier vandaag! -
25 Maart 2014 - 14:37
Ines:
Wat klinkt dit heerlijk allemaal, wat een top vakantie :D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
