I'll be back!!
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
01 September 2014 | Portugal, Lissabon
1 september
15.11 uur
Het kaarsje vanochtend aangestoken voor mama in de oude kathedraal heeft geholpen! Zo fijn!
Tijd om het leven te vieren!
Vanochtend begon de dag niet helemaal zoals gepland. Ik wilde met de bus naar het Castello, dat lopen was ik nu wel klaar mee. Dus bij het station een dagkaart gekocht en in de brandende zon gewacht op de bus. Die ik daarvoor met had zien wegrijden voor mijn neus.
12 minuten later kwam de volgende. Ik inchecken met mij dagkaart....het apparaat weigerde...non functionado...nog een keer... Nope hij deed het echt niet.
Terug het station in. En dan heb je iemand nodig en spreekt niemand Engels. Zo fijn.
Na lang zoeken toch iemand gevonden. Ik had bij de verkeerde automaat het kaartje gekocht, nl een dagpas voor de trein, duh!. Ff voor de duidelijkheid: ze zijn allemaal groen en zien er hetzelfde uit.
Dan maar een zwerver blij maken en bij de andere automaat het kaartje kopen.
Uiteindelijk met enige vertraging stond ik op de heuvel bij Castelo de San Jorge. En ik was weer niet de enige....
Toch maar even in de rij staan.
En dat was de moeite waard. Het kasteel lag centraal op een heuvel met Lissabon aan zijn voeten. Leuk om alles vanaf dit punt te bekijken en te zien waar ik overal had gelopen.
Vandaag was selfie dag. Als je alleen reist en je hebt geen lange armen, dan blijven zelfportretten lastig.
Ik heb vandaag een modus op mijn camera ontdekt die het leven iets makkelijker maakt. De "smile and make automatic picture" modus. Het moet wel een enorme Amerikaanse smile zijn maar dan maakt de camera automatisch een paar shots. Briljant! En al die mensen maar afvragen waarom ik zo zit te smilen naar mijn camera.
Om 1300 uur kwam het verlossende telefoontje. Mama was geholpen, ze hebben een grote stent kunnen plaatsen en de vernauwing verholpen.
Tijd om het leven te vieren. En dat je voor 40 euro een sterrenlunch kan eten ipv één hamburger ervaarde ik een uur geleden.
Cantinho do Avillez had ik 2 dagen eerder moeten ontdekken. Wat een toptent! Genoten van een op bijzondere manier bereid worstje, perfect gebakken scallops en aardbeienijs zo vol van smaak, ongelofelijk !
Tja en dan tikt de tijd langzaam weg en is het tijd om Lissabon te gaan verlaten. Nog even wat souvenirs scoren, mijn koffer pakken en hup naar het vliegveld.
Lisbon you stole my heart! I will come and get it back next year!
15.11 uur
Het kaarsje vanochtend aangestoken voor mama in de oude kathedraal heeft geholpen! Zo fijn!
Tijd om het leven te vieren!
Vanochtend begon de dag niet helemaal zoals gepland. Ik wilde met de bus naar het Castello, dat lopen was ik nu wel klaar mee. Dus bij het station een dagkaart gekocht en in de brandende zon gewacht op de bus. Die ik daarvoor met had zien wegrijden voor mijn neus.
12 minuten later kwam de volgende. Ik inchecken met mij dagkaart....het apparaat weigerde...non functionado...nog een keer... Nope hij deed het echt niet.
Terug het station in. En dan heb je iemand nodig en spreekt niemand Engels. Zo fijn.
Na lang zoeken toch iemand gevonden. Ik had bij de verkeerde automaat het kaartje gekocht, nl een dagpas voor de trein, duh!. Ff voor de duidelijkheid: ze zijn allemaal groen en zien er hetzelfde uit.
Dan maar een zwerver blij maken en bij de andere automaat het kaartje kopen.
Uiteindelijk met enige vertraging stond ik op de heuvel bij Castelo de San Jorge. En ik was weer niet de enige....
Toch maar even in de rij staan.
En dat was de moeite waard. Het kasteel lag centraal op een heuvel met Lissabon aan zijn voeten. Leuk om alles vanaf dit punt te bekijken en te zien waar ik overal had gelopen.
Vandaag was selfie dag. Als je alleen reist en je hebt geen lange armen, dan blijven zelfportretten lastig.
Ik heb vandaag een modus op mijn camera ontdekt die het leven iets makkelijker maakt. De "smile and make automatic picture" modus. Het moet wel een enorme Amerikaanse smile zijn maar dan maakt de camera automatisch een paar shots. Briljant! En al die mensen maar afvragen waarom ik zo zit te smilen naar mijn camera.
Om 1300 uur kwam het verlossende telefoontje. Mama was geholpen, ze hebben een grote stent kunnen plaatsen en de vernauwing verholpen.
Tijd om het leven te vieren. En dat je voor 40 euro een sterrenlunch kan eten ipv één hamburger ervaarde ik een uur geleden.
Cantinho do Avillez had ik 2 dagen eerder moeten ontdekken. Wat een toptent! Genoten van een op bijzondere manier bereid worstje, perfect gebakken scallops en aardbeienijs zo vol van smaak, ongelofelijk !
Tja en dan tikt de tijd langzaam weg en is het tijd om Lissabon te gaan verlaten. Nog even wat souvenirs scoren, mijn koffer pakken en hup naar het vliegveld.
Lisbon you stole my heart! I will come and get it back next year!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
