Berlijn, IFA, altijd bijzonder
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
07 September 2014 | Duitsland, Berlijn
6 september 08.45
Een stad als Berlijn heeft altijd wel iets bijzonders voor je in zijn mars. Ik mocht dat gisteravond meermaals ervaren.
Ieder jaar is Berlijn gastheer voor de grootste beurs op het gebied van nieuwe gadgets op het gebied van audio, video, huishouden etc.
Gisteren heb ik me 8 uur lang kunnen vergapen aan dit alles. Soms moet ik even aan een nieuw idee wennen, maar dan vind ik het een briljant idee. Zoals de selfie-stick. Zoiets simpels maar eigenlijk superhandig. Je zet je camera of smartphone erop en ineens is je arm een meter langer en kan je jezelf wel helemaal op de foto zetten.
Keihandig voor alle solo reizigers. Het nadeel: je gaat geen leuke gesprekken aan met die voorbijganger die je vraagt een foto van je te maken.
Ook prominent aanwezig: de smart homes. Je komt binnen en alles wordt aangezet voor je: je favoriete muziek op dat tijdstip van de dag, je favoriete temperatuur is ingesteld, je oven wordt voorverwarmd, je stofzuiger ruimt nog even op en tijdens het koken vervolg je het kijken van je favoriete tv programma op het display van je koelkast.
Of een spiegel die een huidanalyse maakt en je van make-up voorziet.
8 uur lang was ik in de ban van nieuwe gadgets....
Tijd om naar buiten te gaan, samen met al die andere gadgetsfreaks. Overal waren er lange rijen: voor de taxistandplaats, voor de kaartjesautomaat van de S-bahn en voor de metro. Gelukkig had ik al een kaartje...
Heel even relaxen bij Heidrun, mijn gastvrouw van dit weekend. Ik huur bij haar een kamer met in de verte uitzicht op de Gedächtniskirche en Potzdamerplatz.
Op zoek naar een happie te eten, pakte ik de S-bahn richting Mitte.
Uiteindelijk weer heerlijk gegeten, maar teveel en dus over. Doggie bag gevraagd en meegenomen. De avondwandeling ging langs de Spree. Ik dacht ik pak nog even de buiten voorstelling bij de Reichstag mee, maar toen ik een mensenmassa op me af zag komen wist ik dat ik te laat was. Morgen dan maar...
Normaal gesproken zie je overal zwervers, maar nu gewapend met doggybag was er natuurlijk geen te vinden.
Toen ik richting Brandenburger Tor liep, hoorde ik ineens een knal. Verderop in lucht was vuurwerk te zien. En zo kwam het dat ik middenop een vluchtheuvel voor de Reichstag een vuurwerkshow kreeg gepresenteerd. Geweldig!! En er zaten er hele goede knallen bij... Bijzonder moment.
Iets verderop lag een zwerver op een bankje te slapen. Ik hoop dat ik hem een plezier heb gedaan met mijn doggybag.
Tijd om huiswaarts te gaan.
De kamer die ik bij Heidrun huur in haar flat heeft uitzicht over Berlijn en ligt aan de rand van Tiergarten.
Toen ik in de avond terugkwam, zag ik een heleboel konijntjes. Altijd leuk. Het werd bijzonder toen ik een schim zag lopen die groter dan een konijn was. Ik dacht eerst een kat. Toen ik de staart zag kon ik alleen maar concluderen dat er een vosje liep. Zo gaaf! Middenin de stad Berlijn.
7 september
15.31 uur
De dagen zijn voorbij gevlogen!
Gisterochtend ben ik nog naar de IFA geweest on stof op te halen voor de komende edities van Connected. Die beurs is zo huge, genoeg materiaal om over te schrijven. De buik begon inmiddels ook al te rommelen. Ik kon Berlijn niet verlaten zonder de beroemde "Mustafa's Gemüse Kebab" gegeten te hebben. Wachttijd min. 30 minuten maar dan heb je ook wat!
In de middag ben ik gaan shoppen rondom Alexanderplatz en heb op het plein genoten van de zon en de mensen. Daarna richting checkpoint Charlie gelopen om daar het museum Toopgraphie de Terrors te bezoeken met 2 tentoonstellingen: een over de verwoestingen die in Warschau hebben plaatsgevonden en de ander over de ontwikkelingen in de SS.
Gewapend met chips, cola en Bacardi was het tijd voor een film over de geschiedenis van de Bundestag in openlucht. Het is meer dan een film de gebouwen worden in de film betrokken, gecombineerd met diverse lichteffecten. De moeite waard om te bekijken en met het heerlijke weer heb ik hem zelfs 2 keer bekeken.
Omdat ik nog niet had gegeten en het inmiddels 22 uur was, besloot ik naar de Irish pub om de hoek te gaan.
Ik kon alleen nog spareribs bestellen. Ach ook goed. Pubfood aan de bar moet zo zijn.
De volgende ochtend een poging gedaan om uit te slapen maar met een kamer die om 7 uur in de ochtend al baad in het zonlicht en waar de S-bahn voorbij dendert is dat een hele klus.
Na het ontbijt maar het besluit genomen om vandaag de zitplekjes route te nemen. Dus vooral weinig lopen, veel van de zon genieten, op een stoel, krukje of traptrede op een plein, terras of park.
En zo begin ik dus bij Kaffeemitte waar ze heerlijke taart hadden. Een terras vol in de zon, waar de mussen brutaal met je ontbijt kwamen mee eten.
Als tassenverslaafde kon ik Berlijn niet verlaten met een Liebeskind. Dus ff op een bankje gezeten in de winkel van Liebeskind gezeten en mezelf getrakteerd op een hele mooie tas.
Stop 3 zou Frozen yoghurt worden, zij het niet dat deze helaas niet meer bestond. Iets verder in de straat zag ik echter ook een rij staan. Zo kwam ik terecht bij Süsse Sünde. Een ijszaak waar ze bijzonder smaken hadden zoals, choco/chill/karamel of banaan/pinda of walnoot/vijg.
Ik ging voor die laatste gecombineerd met de klassieker: aardbei/basilicum. Een zoet zitplekje...
Volgende stop een strandstoel in klein parkje. Soezen in de zon....soezzitplekje
Time to go home...
21.30 uur
En ineens is er commotie bij de gate!! Alle voeten van vrouwen gaan van de vloer.....
De veroorzaker: een dikke vette spin. Hij krijgt even de tijd om de boel op stelten te zetten. Een ferme trap maakt een einde aan zijn rebellie. Tenminste dat dacht iedereen...na 5 minuten had hij toch nog een beetje energie en schoot onverwacht een kant op. En weer gingen voeten en tassen omhoog... En weer was het de schoen van een man die het won. Nu dubbel en dwars, platter dan plat kon niet.
En zo kwamen we de uur vertraging toch weer door.
Een stad als Berlijn heeft altijd wel iets bijzonders voor je in zijn mars. Ik mocht dat gisteravond meermaals ervaren.
Ieder jaar is Berlijn gastheer voor de grootste beurs op het gebied van nieuwe gadgets op het gebied van audio, video, huishouden etc.
Gisteren heb ik me 8 uur lang kunnen vergapen aan dit alles. Soms moet ik even aan een nieuw idee wennen, maar dan vind ik het een briljant idee. Zoals de selfie-stick. Zoiets simpels maar eigenlijk superhandig. Je zet je camera of smartphone erop en ineens is je arm een meter langer en kan je jezelf wel helemaal op de foto zetten.
Keihandig voor alle solo reizigers. Het nadeel: je gaat geen leuke gesprekken aan met die voorbijganger die je vraagt een foto van je te maken.
Ook prominent aanwezig: de smart homes. Je komt binnen en alles wordt aangezet voor je: je favoriete muziek op dat tijdstip van de dag, je favoriete temperatuur is ingesteld, je oven wordt voorverwarmd, je stofzuiger ruimt nog even op en tijdens het koken vervolg je het kijken van je favoriete tv programma op het display van je koelkast.
Of een spiegel die een huidanalyse maakt en je van make-up voorziet.
8 uur lang was ik in de ban van nieuwe gadgets....
Tijd om naar buiten te gaan, samen met al die andere gadgetsfreaks. Overal waren er lange rijen: voor de taxistandplaats, voor de kaartjesautomaat van de S-bahn en voor de metro. Gelukkig had ik al een kaartje...
Heel even relaxen bij Heidrun, mijn gastvrouw van dit weekend. Ik huur bij haar een kamer met in de verte uitzicht op de Gedächtniskirche en Potzdamerplatz.
Op zoek naar een happie te eten, pakte ik de S-bahn richting Mitte.
Uiteindelijk weer heerlijk gegeten, maar teveel en dus over. Doggie bag gevraagd en meegenomen. De avondwandeling ging langs de Spree. Ik dacht ik pak nog even de buiten voorstelling bij de Reichstag mee, maar toen ik een mensenmassa op me af zag komen wist ik dat ik te laat was. Morgen dan maar...
Normaal gesproken zie je overal zwervers, maar nu gewapend met doggybag was er natuurlijk geen te vinden.
Toen ik richting Brandenburger Tor liep, hoorde ik ineens een knal. Verderop in lucht was vuurwerk te zien. En zo kwam het dat ik middenop een vluchtheuvel voor de Reichstag een vuurwerkshow kreeg gepresenteerd. Geweldig!! En er zaten er hele goede knallen bij... Bijzonder moment.
Iets verderop lag een zwerver op een bankje te slapen. Ik hoop dat ik hem een plezier heb gedaan met mijn doggybag.
Tijd om huiswaarts te gaan.
De kamer die ik bij Heidrun huur in haar flat heeft uitzicht over Berlijn en ligt aan de rand van Tiergarten.
Toen ik in de avond terugkwam, zag ik een heleboel konijntjes. Altijd leuk. Het werd bijzonder toen ik een schim zag lopen die groter dan een konijn was. Ik dacht eerst een kat. Toen ik de staart zag kon ik alleen maar concluderen dat er een vosje liep. Zo gaaf! Middenin de stad Berlijn.
7 september
15.31 uur
De dagen zijn voorbij gevlogen!
Gisterochtend ben ik nog naar de IFA geweest on stof op te halen voor de komende edities van Connected. Die beurs is zo huge, genoeg materiaal om over te schrijven. De buik begon inmiddels ook al te rommelen. Ik kon Berlijn niet verlaten zonder de beroemde "Mustafa's Gemüse Kebab" gegeten te hebben. Wachttijd min. 30 minuten maar dan heb je ook wat!
In de middag ben ik gaan shoppen rondom Alexanderplatz en heb op het plein genoten van de zon en de mensen. Daarna richting checkpoint Charlie gelopen om daar het museum Toopgraphie de Terrors te bezoeken met 2 tentoonstellingen: een over de verwoestingen die in Warschau hebben plaatsgevonden en de ander over de ontwikkelingen in de SS.
Gewapend met chips, cola en Bacardi was het tijd voor een film over de geschiedenis van de Bundestag in openlucht. Het is meer dan een film de gebouwen worden in de film betrokken, gecombineerd met diverse lichteffecten. De moeite waard om te bekijken en met het heerlijke weer heb ik hem zelfs 2 keer bekeken.
Omdat ik nog niet had gegeten en het inmiddels 22 uur was, besloot ik naar de Irish pub om de hoek te gaan.
Ik kon alleen nog spareribs bestellen. Ach ook goed. Pubfood aan de bar moet zo zijn.
De volgende ochtend een poging gedaan om uit te slapen maar met een kamer die om 7 uur in de ochtend al baad in het zonlicht en waar de S-bahn voorbij dendert is dat een hele klus.
Na het ontbijt maar het besluit genomen om vandaag de zitplekjes route te nemen. Dus vooral weinig lopen, veel van de zon genieten, op een stoel, krukje of traptrede op een plein, terras of park.
En zo begin ik dus bij Kaffeemitte waar ze heerlijke taart hadden. Een terras vol in de zon, waar de mussen brutaal met je ontbijt kwamen mee eten.
Als tassenverslaafde kon ik Berlijn niet verlaten met een Liebeskind. Dus ff op een bankje gezeten in de winkel van Liebeskind gezeten en mezelf getrakteerd op een hele mooie tas.
Stop 3 zou Frozen yoghurt worden, zij het niet dat deze helaas niet meer bestond. Iets verder in de straat zag ik echter ook een rij staan. Zo kwam ik terecht bij Süsse Sünde. Een ijszaak waar ze bijzonder smaken hadden zoals, choco/chill/karamel of banaan/pinda of walnoot/vijg.
Ik ging voor die laatste gecombineerd met de klassieker: aardbei/basilicum. Een zoet zitplekje...
Volgende stop een strandstoel in klein parkje. Soezen in de zon....soezzitplekje
Time to go home...
21.30 uur
En ineens is er commotie bij de gate!! Alle voeten van vrouwen gaan van de vloer.....
De veroorzaker: een dikke vette spin. Hij krijgt even de tijd om de boel op stelten te zetten. Een ferme trap maakt een einde aan zijn rebellie. Tenminste dat dacht iedereen...na 5 minuten had hij toch nog een beetje energie en schoot onverwacht een kant op. En weer gingen voeten en tassen omhoog... En weer was het de schoen van een man die het won. Nu dubbel en dwars, platter dan plat kon niet.
En zo kwamen we de uur vertraging toch weer door.
-
13 September 2014 - 18:12
Mam:
Was hij echt zo groot? Groter dan n haai, n manta's , nou, daar raak je niet van in paniek....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
