Geschiedenis en biologie: indrukwekkend en magisch
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
11 November 2014 | Verenigde Staten, Honolulu
9 november
15.01 uur
Zo grappig, overal surfboards toen ik vanochtend naar het strand liep. Of achter in de laadklep, op de fiets, of onder de arm, je zag ze overal. En uiteraard ook heel veel in het water, met zijn berijder wachtend op de perfecte golf.
Dit is Waikiki beach.
Het is zondag dus er zijn heel veel families op het strand. Ik struin over de boulevard langs het strand, leuk om naar mensen te kijken. Er zijn heel veel Japanners, op de bussen is de 2e taal Japans.
Vanochtend bij het ontbijt merkte ik al dat Hawaii geen budget bestemming is. En de dollar koers werkt ook niet echt mee. Waar ik ook zeker aan moet wennen is dat alle prijzen excl. taxes zijn.
Aan de boulevard zaten alle dure winkels en bekende merken, zoals Michael Kors, Billabong, Harry Winston, Gucci en ook Apple ontbrak niet.
Een ritje met de bus valt qua prijs wel weer mee. Voor 2,5 dollars mag je 2,5 uur reizen met 1 overstap.
Die bus bracht me vanmiddag naar Pearl Harbor Historic Site.
Erg indrukwekkend om te lezen hoe het er allemaal aan toe ging op 7 december 1941 en de aanloop er naar toe.
Er was een tentoonstelling, een film en je ging met een boot naar het gedenkgebouw wat boven op de USS Arizona is gebouwd. Het meest bijgebleven bij mij zijn de olievlekken en het verhaal erachter. Het schip lekt nog steeds olie, bezoekers noemen het de zwarte tranen.
(Zie http://en.m.wikipedia.org/wiki/USS_Arizona_Memorial)
Mijn lichaam leeft nog in de NL-tijd, na het ontbijt vanochtend heb ik nog niet echt honger gehad. Dat zal dan wel vannacht komen.
Nu terug richting Waikiki.
10 november
Run Eusie, run...
Wat moet die buschauffeur een goede dag hebben gehad door mij.
Om 20 uur gisteravond kon ik het gevecht tegen de slaap niet meer winnen. Ik wilde nog mijn blog schrijven, nog ff filmpje kijken maar dat was een verloren strijd.
Om 1 uur was ik klaar wakker, om 2 uur nog steeds...
Gelukkig mocht ik vroeg opstaan, want om 8.30 was het inchecken op de boot. Zo'n 1,5 uur met de bus volgens de tourcompany.
Om 6 uur ontbijt gehaald daarna richting bus gelopen voor de bus naar het winkelcentrum waar vandaan de bus naar Waianae. Met de app theBus had ik de route uitgestippeld, alleen vertrektijden bij de bushalte kennen ze hier niet. Hij komt of hij komt niet.
En lijn C kwam niet, tenminste niet waar hij volgens de app moest komen. Ik werd eerst naar de ene bushalte verwezen toen naar de andere. In de verte zag ik de betreffende bus staan. En toen was het Run Eusie, run.
En maar zwaaien zodat ie me zag. Ik vermoed dat hij voor de gein wat gas gaf zodat het leek alsof hij zou vertrekken. En dus ging het gas er ook bij mij.
Buiten adem en met een knalrode kop kwam ik bij bus. Zegt die chauffeur: Take it easy, you still got time...De grapjas...
Op de snelweg kwamen we dik in de file, dus op tijd komen was er niet meer bij. Toch maar ff bellen of ze ajb op me wilden wachten.
Een kwartier te laat wederom rennend met een rood hoofd kwam ik bij de boot.
Mijn ontbijt inmiddels koud (je mag hier absoluut niet in de bus eten of drinken).
Maar ik was er! En eindelijk zag ik het Hawaii zoals ik me het had voorgesteld. Ruige kust, hoge golven, blauwe zee en hoge steile groene kliffen. Wauw!
We waren met 5 toeristen aan boord. The quest naar wilde dolfijnen kon beginnen....
Binnen een half uur hadden we ze gespot. De kapitein bracht ons voor de groep. Gewapend met camera, duikbril en vinnen kwamen ze ons tegemoet. Ik zag het glimmen van hun huid als ze boven kwamen om te ademen.
En dan komt dat moment dat ze onder je door zwemmen en links en rechts langs je heen gaan. Een paar met baby, speels zwemmende dolfijnen, dolfijnen onderste boven....
Het ging maar door. Ze bleven maar voorbij komen. Toen ik dacht dat het voorbij was, riep Patricia 'underneath you!'. Ik moest mijn vinnen optillen, zo dichtbij kwamen ze onder mij door. Magisch! Kippevel!
Het bleek een enorme groep te zijn. We schatten dat het er zo'n 100 waren. En ze zwommen in een relaxed tempo. Er waren ook een paar echte Spinners bij. Die sprongen hoog uit het water op, met de neus eerst.
Toen ze allemaal voorbij waren pikte de kapitein ons op voor een 2e ronde.
Wat een onbeschrijfelijke ervaring was dat weer. Ik was een stuk voorruit gezwommen en kon dus even alleen genieten. Zo fijn...
Met de boot zijn we ze toen nog een stuk achterna gevaren en toen kwamen natuurlijk op de golven spelen die we maakten. Ik lag voor op de catamaran in de netten en voelde de adem van de dolfijnen als ze even boven kwamen. Zo dichtbij waren ze. Wat was dit gaaf. Het was het rennen dubbel en dwars waard geweest.
Daarna hebben we nog gesnorkeld met een grote schildpad met op de achtergrond het voor mij echte Hawaii. Wat een ochtend!
En om hem goed af te sluiten: Run Eusie, run want de bus kwam langsrijden toen ik richting halte liep.
Back to Honolulu!
Vanavond naar The Pinapple Room, het restaurant van een hele bekende chef Alexander Wong hier op Hawaii.
Ben benieuwd...
15.01 uur
Zo grappig, overal surfboards toen ik vanochtend naar het strand liep. Of achter in de laadklep, op de fiets, of onder de arm, je zag ze overal. En uiteraard ook heel veel in het water, met zijn berijder wachtend op de perfecte golf.
Dit is Waikiki beach.
Het is zondag dus er zijn heel veel families op het strand. Ik struin over de boulevard langs het strand, leuk om naar mensen te kijken. Er zijn heel veel Japanners, op de bussen is de 2e taal Japans.
Vanochtend bij het ontbijt merkte ik al dat Hawaii geen budget bestemming is. En de dollar koers werkt ook niet echt mee. Waar ik ook zeker aan moet wennen is dat alle prijzen excl. taxes zijn.
Aan de boulevard zaten alle dure winkels en bekende merken, zoals Michael Kors, Billabong, Harry Winston, Gucci en ook Apple ontbrak niet.
Een ritje met de bus valt qua prijs wel weer mee. Voor 2,5 dollars mag je 2,5 uur reizen met 1 overstap.
Die bus bracht me vanmiddag naar Pearl Harbor Historic Site.
Erg indrukwekkend om te lezen hoe het er allemaal aan toe ging op 7 december 1941 en de aanloop er naar toe.
Er was een tentoonstelling, een film en je ging met een boot naar het gedenkgebouw wat boven op de USS Arizona is gebouwd. Het meest bijgebleven bij mij zijn de olievlekken en het verhaal erachter. Het schip lekt nog steeds olie, bezoekers noemen het de zwarte tranen.
(Zie http://en.m.wikipedia.org/wiki/USS_Arizona_Memorial)
Mijn lichaam leeft nog in de NL-tijd, na het ontbijt vanochtend heb ik nog niet echt honger gehad. Dat zal dan wel vannacht komen.
Nu terug richting Waikiki.
10 november
Run Eusie, run...
Wat moet die buschauffeur een goede dag hebben gehad door mij.
Om 20 uur gisteravond kon ik het gevecht tegen de slaap niet meer winnen. Ik wilde nog mijn blog schrijven, nog ff filmpje kijken maar dat was een verloren strijd.
Om 1 uur was ik klaar wakker, om 2 uur nog steeds...
Gelukkig mocht ik vroeg opstaan, want om 8.30 was het inchecken op de boot. Zo'n 1,5 uur met de bus volgens de tourcompany.
Om 6 uur ontbijt gehaald daarna richting bus gelopen voor de bus naar het winkelcentrum waar vandaan de bus naar Waianae. Met de app theBus had ik de route uitgestippeld, alleen vertrektijden bij de bushalte kennen ze hier niet. Hij komt of hij komt niet.
En lijn C kwam niet, tenminste niet waar hij volgens de app moest komen. Ik werd eerst naar de ene bushalte verwezen toen naar de andere. In de verte zag ik de betreffende bus staan. En toen was het Run Eusie, run.
En maar zwaaien zodat ie me zag. Ik vermoed dat hij voor de gein wat gas gaf zodat het leek alsof hij zou vertrekken. En dus ging het gas er ook bij mij.
Buiten adem en met een knalrode kop kwam ik bij bus. Zegt die chauffeur: Take it easy, you still got time...De grapjas...
Op de snelweg kwamen we dik in de file, dus op tijd komen was er niet meer bij. Toch maar ff bellen of ze ajb op me wilden wachten.
Een kwartier te laat wederom rennend met een rood hoofd kwam ik bij de boot.
Mijn ontbijt inmiddels koud (je mag hier absoluut niet in de bus eten of drinken).
Maar ik was er! En eindelijk zag ik het Hawaii zoals ik me het had voorgesteld. Ruige kust, hoge golven, blauwe zee en hoge steile groene kliffen. Wauw!
We waren met 5 toeristen aan boord. The quest naar wilde dolfijnen kon beginnen....
Binnen een half uur hadden we ze gespot. De kapitein bracht ons voor de groep. Gewapend met camera, duikbril en vinnen kwamen ze ons tegemoet. Ik zag het glimmen van hun huid als ze boven kwamen om te ademen.
En dan komt dat moment dat ze onder je door zwemmen en links en rechts langs je heen gaan. Een paar met baby, speels zwemmende dolfijnen, dolfijnen onderste boven....
Het ging maar door. Ze bleven maar voorbij komen. Toen ik dacht dat het voorbij was, riep Patricia 'underneath you!'. Ik moest mijn vinnen optillen, zo dichtbij kwamen ze onder mij door. Magisch! Kippevel!
Het bleek een enorme groep te zijn. We schatten dat het er zo'n 100 waren. En ze zwommen in een relaxed tempo. Er waren ook een paar echte Spinners bij. Die sprongen hoog uit het water op, met de neus eerst.
Toen ze allemaal voorbij waren pikte de kapitein ons op voor een 2e ronde.
Wat een onbeschrijfelijke ervaring was dat weer. Ik was een stuk voorruit gezwommen en kon dus even alleen genieten. Zo fijn...
Met de boot zijn we ze toen nog een stuk achterna gevaren en toen kwamen natuurlijk op de golven spelen die we maakten. Ik lag voor op de catamaran in de netten en voelde de adem van de dolfijnen als ze even boven kwamen. Zo dichtbij waren ze. Wat was dit gaaf. Het was het rennen dubbel en dwars waard geweest.
Daarna hebben we nog gesnorkeld met een grote schildpad met op de achtergrond het voor mij echte Hawaii. Wat een ochtend!
En om hem goed af te sluiten: Run Eusie, run want de bus kwam langsrijden toen ik richting halte liep.
Back to Honolulu!
Vanavond naar The Pinapple Room, het restaurant van een hele bekende chef Alexander Wong hier op Hawaii.
Ben benieuwd...
-
11 November 2014 - 02:08
Mam:
Goed voor de lijn al dat geren. Zijn de taxi s duur? En de supermarkten?leuk verhaal Eug! Kus mam -
11 November 2014 - 09:58
Zus:
Leuk en smakelijk vanavond. Ik lig weer eens ziek in bed. -
12 November 2014 - 19:31
SUUS:
En dat alles met dank aan meneer Blonk ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
