Unforgettable
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
11 December 2016 | Indonesië, Gili Trawangan
21.24 uur
Vandaag was het tijd voor onze eerste duiken echt samen als buddy. Ik moet zeggen dat ik dat best spannend vond en ook wel apart. De afgelopen 390 duiken maakte ik altijd met wisselende buddy's.
Na een uitgebreide buddycheck lieten we ons met gids achterover vallen in het water.
Na een paar minuten werd al duidelijk dat deze duikstek met recht de naam Turtle heaven droeg. Boven op een koraalplateau telden we zo al vier schildpadden. Voor Ra waren dit de eerste die hij zag tijdens duiken.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel blij was dat de duikgids erbij was. Zo kon ik ook nog een beetje rondkijken en genieten.
Het was overigens heel erg leuk om te zien hoe Ra enthousiast was over elke vis die hij zag zwemmen. Overal wees hij naar toe. En ik vroeg me soms dan af wat hij nu precies bedoelde. Gelukkig konden we goed communiceren onderwater met elkaar.
Helaas voor mij was de duik na 36 minuten alweer afgelopen. Ik herken het zo van mijn eerste duiken. Ik verslond de lucht als een idioot. Voor Ra een kwestie van veel ervaring opdoen.
Omdat we om 14.00 uur de volgende duik gingen maken bleven we op de duik school. De duikgids wist een goede warung, dus daar haalden we onze lunch.
De tweede duik verliep eigenlijk hetzelfde en deden we op een iets andere plek, Shallow Turbo. Ook hier weer schildpadden en veel macro leven.
Moe en voldaan hebben we 's avonds bij Regina's een heerlijke pizza gegeten
11 december
23.15 uur
Sommige momenten en vergeet je echt nooit. Dat kan omdat ze zo'n enorme impact op je leven hebben, omdat ze zo bijzonder zijn, omdat het de eerste keer was of om nog veel meer andere redenen. Ze zullen in je blijven en niemand die je dat kan afpakken. Voor mij was het iets kleins vandaag maar blijvend voor altijd!
Eerst stonden er vandaag weer twee duiken op de planning. De eerste duik stek was mantapoint. Toen we eenmaal op 15 m waren, merkte ik dat het een uitdagende duik zou worden voor Ra. Het was een eerste duik in de deining. En als je dat niet kent en niet weet hoe je daar mee om moet gaan kan het enorm veel energie kosten. Ik probeerde nog duidelijk te maken hoe je ermee omgaat. Vooral niet proberen tegen de golf in te zwemmen maar juist het moment te pakken op het moment dat je meegaat. Ik herinner me nog goed dat ik voor het eerst hier mee te maken had in Thailand. Ik had kleine roze vinnen en kon niet meer en dus bleef ik maar hangen aan een steen totdat te gids terugkwam.
Voor Ra en mij werd dit een hele korte duik.
En zo leert men al doende. Ook de tweede duik was weer een leermoment namelijk die van de drift duik. Het was de bedoeling dat we zouden rond kijken bij een kleine wrakje. De stroming was echter te sterk en dus zoefden we er voorbij. Soms konden we nog verschuilen achter een grote koraalrots zodat we ook op zoek konden naar het macro leven.
Moe en voldaan gingen we terug naar ons hotel en pakte onze fietsen. De bestemming: Sunsetpoint. En om je helemaal niet rond het eiland te hoeven fietsen besloten we om dwars over het eiland te fietsen, langs kokosbomen, complete kuddes koeien, lokaal spelende kinderen en soms voor mijn gevoel was door de achtertuin van bewoners.
Van onze duikgids hadden we de tip gekregen om naar Casa vintage, en restaurant aan het strand met Caribisch eten. Wat mij betreft het meest bijzondere plekje waar we deze vakantie hebben gegeten. Overal waren zitjes gecreëerd met hangmatten, zitzakken, lage stoeltjes of zelfs schommels. Er hing een hele relaxte sfeer.
Met de voeten in de branding genoten we van hapjes en vis taco's. En ondertussen deed de zee wat hij wilde, soms kwam de golf behoorlijk ver. Dit gecombineerd met vloed zorgde ervoor dat we anderhalf uur later bijna boven aan het kleine strandje zaten. We leerden wel steeds beter luisteren naar de zee. Wanneer we een flinke branding in de verte hoorde wisten we dat we de voeten omhoog moest houden omdat er dan niet veel later een grote golf kwam. Deze avond wilde ik voor eeuwig vasthouden!
Het was inmiddels al behoorlijk donker geworden tijd om weer terug te gaan. En dat bleek een kleine uitdaging. Van verlichting op de fiets hadden ze hier nog nooit gehoord, laat staan straatverlichting!
En omdat de weg die onverhard was, was het oppassen geblazen voor kuilen of andere obstakels. Het was een heerlijk avontuur! Onvergetelijke avond !
-
11 Februari 2017 - 16:57
Mam:
Heerlijk verhaal weer Eug! Dank je
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley