Verwende duiker

12 december

22.15 uur

Vandaag stond er weer een boot beproeving op de planning. Nu eentje van ruim twee uur.
Om eerst nog even lekker te relaxen en nog een laatste keer te genieten van het kristal heldere water op Gili Trawangan gingen we in de ochtend snorkelen. Helaas geen schildpadden dit keer, maar wel scholen glasvisjes, een barracuda en nog veel meer. In mijn hoofd nam ik afscheid van dit geweldige eiland. In mijn hart weet ik dat ik ooit terug zal keren.
Van Gili naar Lembogan, een trip van 2 uur. Gelukkig dit keer met een wat grotere boot, waar je zelfs boven op het dek kon zitten.
En om ook nu weer mij op de proef te stellen vielen de motoren midden op zee weer stil. Gelukkig was ik al wat gewend. Al duurde het dobberen op zee nu wel erg lang. Tja een aanvaring met de plastic soep los je niet 123 op.
Gelukkig kwamen naar ruim twee uur varen aan op onze volgende bestemming. In een open truck werden we naar Dimel Tebu gebracht, een idyllische accommodatie met slechts drie houten bungalows. Ook hier werden we van harte welkom geheten door de eigenaar. Hij gaf ons wat tips wat te doen op het eiland en wij besloten gelijk naar Mushroom bay te gaan.
Ik had enorm veel zin in een lekkere biefstuk en had op TripAdvisor gelezen dat je bij Bali Hai de beste steek van Bali kon eten. Ze maakten hun reputatie meer dan waar. Een toppertje!

13 december

21.17 uur

Vandaag stonden de beruchte stromingen van Lembogan op de duikplanning. Ik wilde vandaag eigenlijk graag naar mantapoint, maar daar werd vandaag niet gedoken vanwege golfen. Morgen staat deze wel op de planning.
Het duiken bij Lembogan gaat anders dan bij de Gili eilanden. Hier doe je twee duiken vlak na elkaar met een oppervlakte interval van een uur.
Het zouden in ieder geval twee driftduiken. Bij het eerste punt waar we het water in zouden gaan was de stroming dus danig sterk dat de gids besloot het iets verder op te zoeken. Ra en ik hadden nu allebei onze eigen gids zo dat op het moment dat Ra door zijn lucht heen was ik nog door kon duiken. Het was voor mij een heerlijke duik lekker hangen in het water en je mee laten gaan in de stroming. Ra moest even wennen maar gaandeweg de duik zag ik dat het steeds beter ging. Des al niet te min vind Ra na ongeveer 35 minuten naar boven en zette ik de duik voort met mijn gids. Het was alsof ik dook in een aquarium zoveel vissen waren er en zoveel mooie koraal.
De tweede duik was bij mangrove point. Ook weer een drift duik nu wel met een iets andere dynamiek. Het was zo'n beetje hollen of stilstaan onderwater. Naast wat schildpadden en kleine slakjes was het niet heel spectaculair. Rond één uur waren we klaar en gingen we terug naar onze bungalow. Bij de eigenaar hebben we toen twee scooters gehuurd. Op dit eiland durfde ik het wel aan. Ik had alleen helaas geen spijkerbroek bij me dus moest het doen met een dunne broek. Het blijft een vreemd gevoel zoeven over de weg zonder een helm op. Aan de andere kant gaf het wel het ultieme vrijheidsgevoel. Ik moest even wennen aan het besturen van een scooter maar al snel genoot ik samen met Ra van het toeren over het eiland. Onderweg at Ra nog een saté kambing en ging ik bij een ander tentje voor de spareribs, met de lekkerste barbecue saus die ik ooit heb gegeten!
En zo reden we samen langs stranden door kleine dorpjes en het bos. De duikgids had ons getipt om naar Devils Tears te gaan. Het het is een deel van de kust die uit de rotsen bestaat waar het water tegen aan wordt gestuwd. Met als gevolg dat het water ver de lucht in wordt geblazen en er zo een waas van waterdruppels ontstaat. Een plek waar je zeker niet in het water vallen. Apart was het dan wel weer om in het geweld van al dat water een schildpad op zijn dooie gemak te zien zwemmen en te spelen met de golven.
Iets verderop lag Dreambeach, een van de mooiste stranden van het eiland. Boven aan het strand zat een restaurant met een veranda die uitkijk over de zee en de baai van het strand. Hier genoten we van het uitzicht, dronken we een heerlijke cocktail van verse sapjes en kregen we nog een klein beetje de zonsondergang mee helaas wel weer bedekt achter de wolken.
Wat een heerlijke plek was dit en nog beter we hadden hem helemaal voor onszelf want op de veranda zat niemand buiten ons. Het liefst waren we hier de hele avond gebleven. Alleen de duikgids had ook meegegeven dat het slim was om voor het donker weer terug te gaan vanwege de conditie van de wegen en het ontbreken van enige straatverlichting. En dat bleek best goed advies want de kuilen vlogen ons om de oren!
Omdat Ra nu zin had in een biefstuk sloten de avond weer af bij Bali Hai.

14 december


Vandaag was het dan eindelijk zover Mantapoint stond op de planning, samen met Crystal Bay een andere beroemde duikplek.
We werden in de ochtend opgehaald op het strand aan het einde van onze straat. De koffers hadden we al gepakt want na de duiken gingen we met de fastboat terug naar Bali.
De bootrit naar de eerste duikstek was al best ruw, toen niet wetend dat het nog erger kon. Op sommige stukken zag je hoe sterk de stroming was. Hier wilde je zeker niet stil vallen met de boot!
Toen we bij de eerste duikstek aankwamen was ik lichtelijk teleurgesteld dat het Crystal Bay was. Ik was er vanuit gegaan dat we eerst naar Mantapoint zouden gaan! De mantra's moesten dus nog even wachten. Waren we hier in een andere maand geweest dan was ik dolenthousiast geweest want juist op deze plek had je de meeste kans op het spotten van een mola mola. De eigenlijke reden waarom ik een halfjaar geleden de tickets naar Bali had geboekt. Alleen op dat moment nog niet realiserende dat het maanvis seizoen veel eerder was dan dat wij er waren.
Afijn, tijd voor de briefing. Het meest fijne moment tijdens die briefing is wanneer er wordt gezegd dat we eerst een stuk tegen de stroming in moeten zwemmen. Ik heb daar dus echt helemaal niets mee!
Ik ga liever hard mee, dan een klein beetje tegen. Maar goed om maar weer eens de wijze woorden van Suus aan te halen: "Alles met een reden".
We gleden samen met onze gidsen het water in.
Na een vlakte met zand kwamen we een enorm mushroom koraal tegen. De gids vertelde er deze ca 3mm per jaar groeien. De grootte van deze duidde erop dat hij al duizenden jaren oud was.
De missie voor deze duikstek, op zoek naar de orang oetan garnaal. Gelukkig viel het mee met de stroming. Het was weer een mooie duikstek, met veel koralen en vissen. Ra zwom een paar meter boven mij met zijn gids.
En als je als beginnende duiker dan ineens overal om je heen getik op staal hoort, dan heb je geen enkele notie dat dit het uitgesproken moment is om goed om je heen te kijken.
Ik zag hem echter gelijk een aantal meters boven ons kwam een manta voorbij zweven. Gelukkig had Ra het ook in de gaten. Waaaahaa, een manta in zijn 11e duik. Ik had er volgend mij meer dan honderd gedaan voordat ik er 1 zag.
Helaas was hier geen cleaning station dus verdween de manta uit het zicht zonder een paar rondjes te maken.
Maar goed het bleef bijzonder want daar had niemand hem verwacht.
Iets later vond mijn gids ook de orang oetan garnaal. Echt een grappig beestje om te zien en hij maakte met zijn uiterlijk zijn naam helemaal waar.
Ra was inmiddels alweer boven en voor ons was het ook tijd om terug te gaan.
Op de boot kregen we alvast kort een en ander te horen over Mantapoint. Natuurlijk dat de kans op manta's er groot is, maar ook kans op haaien, schildpadden en scholen vissen. En omdat het in een grote baai lag was het er redelijk rustig.
Ik verheugde me er al op!

Na een oppervlakteinterval van 1 uur, voeren we met de boot richting mantapoint. Het was weer wat harder gaan waaien en de zee was onrustiger dan in de ochtend. We kregen soms enorme golven water in ons gezicht. Nice ride!
Bij mantapoint aangekomen lag er 1 boot. Niet echt een goed teken, er waren ook best wat golven. Op zich geen probleem als je een beetje ervaren bent. Maar ja iedereen aan boord muv de gidsen en ik had minder dan 12 duiken ervaring.
Ik wilde hier zo graag duiken! Helaas het was me niet gegund, de omstandigheden waren te ruw.
Op zoek naar een andere duikplek dus. En natuurlijk moest op de terugweg de motor weer uitvallen. En zo waren we weer even speelbal van de golven en klotste de golven over de rand van de boot. Een touw was nu de boosdoener!
Bij de volgende duikstek stond ook teveel stroming waardoor we uiteindelijk weer op de duikplek waar we gisteren ook hadden gedoken uitkwamen. Dat was natuurlijk een teleurstelling, maar goed die manta namen ze niet meer van ons af.
En dus gleden we voor onze 2e duik er weer in bij Mangrovepoint.
In het begin lagen we goed samen op koers, na 15 min ging Ra met zijn gids iets ondieper. Ik bleef met mijn gids op ca. 20 meter diepte.
En ook nu weer enorm enthousiast getik...ik staarde het blauwe in, want daar gebeurt het dan meestal. En ja hoor, terwijl wij met de stroming meedreven kwam een groep van 7 dolfijnen ons tegemoet zwemmen. Ik zag Ra met zijn gids in de verte maar ze keken niet! Keihard gillen hielp ook niet en dus genoten we met zijn 2-en van het schouwspel.
Het zou ook helemaal het toppunt van een verwende duiker zijn: in je 12e duik dolfijnen zien. Ik heb in mijn 400 duiken, 4 keer dolfijnen gezien onderwater.
Mijn gids ging uit zijn dak! Leuk om te zien.
Het waren 2 geweldige duiken.
In de striemende regen voeren we terug naar de baai waar we werden afgezet.
De eigenaar regelde voor ons de boot die om half 5 vertrok, de laatste van die dag. Tijd om nog even te lunchen en een douche te pakken.
Om 19 uur waren we weer terug op Bali in onze luxueuze hotelkamer in Kuta.