Heftige beelden...

29 mei

Vanochtend vroeg werd ik wakker van de harde regen. Toen ik opstond was jet droog maar bewolkt. Wel ff lekker want dan was het wat koeler.

Vandaag ging naar het noorden. Daarvoor moest ik wel dwars door de stad op mijn scooter met een aantal drukke kruisingen.  

Het zal nooit wennen voor mij, het verkeer met geen regels. Gelukkig kwam ik ongeschonden de stad door en vond snel genoeg het eerste strand wat ik wilde bezoeken: Oh Lang Beach. 

Er waren alleen lokale mensen op het strand. En het blijft me verbazen hoe de Vietnamezen met hun omgeving omgaan, ook hier weer overal rotzooi.

In de verte hoorde ik het alweer rommelen en er vormden zich hoge wolken.

Ik besloot richting het volgende strand te rijden. Op de weg werd het steeds rustiger, er was in ieder geval geen enkele toerist meer te bekennen. 

Ik reed door een vissersdorp waar het zo goed als uitgestorven was op straat. Heel apart om daar met mijn scooter doorheen te rijden. 

Op een gegeven moment herkende ik een hotelraam, te weten Chez Carole. Ik had daar bijna een kamer geboekt alleen in de recensies stond harde matrassen. Dat was mijn afhaker.

Achteraf ook maar goed want het lag best afgelegen. 

Omdat de lucht steeds donkerder werd besloot ik er te lunchen. In het restaurant zat helemaal niemand en ook op het strand of bij het zwembad.

Ik voelde me lichtelijk opgelaten toen 8 personeelsleden me aankeken toen ik ging zitten. Gelukkig had ik wel de juiste keuze gemaakt want ik zat nog maar net of de sluizen in de hemel gingen weer open. 

Ik genoot van morning glory met knoflook en springrolls. En een uur later was het gelukkig weer droog.

Het strand waar ik naar toe wilde was voor mij helaas geen optie, de onverharde weg was een modderpoel geworden.

De volgende was weer een stuk rijden. Via een binnendoor weg, kwam ik weer op de grote weg. Na een half uur rijden verscheen er ineens een enorm reuzenrad aan de horizon. Heel apart..

Iets later zag ik dat het onderdeel was van een pretpark. En er was ook nog een safaripark.

De toegang tot het strand was alleen voor resortgasten dus ik moest nog een stukje verder rijden. Helemaal in het noordoostelijke puntje was weer een strand in een mini-baai. Het water was kristalhelder alleen ook hier weer veel rotzooi op het strand. 

Na een ijskoud watertje ben ik terug gereden. Het was ruim 40 minuten naar de stad. 

Daar ben ik weer gestopt bij Ruby’s voor een passievruchtensapje, zo fantastisch van smaak! En het begon alweer te regenen, dus ben ik gekleed in poncho nog even naar de nachtmarkt in opbouw gelopen en de haven met alle vissersboten. 

Het was weer een aangename dag, lekker uitwaaien op de scooter, me volledig vrij voelend

30 mei

Na een korte vlucht van 40 min en een taxiritje door een enorm drukke stad, zat ik in mijn appartement met uitzicht over Ho Chi Minh City. Het strandleven laat ik weer even voor wat het is en ik duik de hektiek van de stad weer in.

Om wat meer te weten te komen over de geschiedenis van de Vietnamoorlog nam ik een Grab taxi naar War Of Remnants Museum. 

Buiten het museum stonden een aantal buitgemaakte voertuigen, vliegtuigen en helikopters van de US army.

Binnenin het museum was een route uitgezet. Ik liep langs foto’s van de oorlog met het verhaal erachter, die waren vaak gruwelijk. Er waren statistieken van de oorlog in vergelijk met de andere wereldoorlogen en er was een complete tentoonstelling over Agent Orange, het waarom en de effecten, nu nog! Dat was echt heftig om te zien. 

Ik heb veel geleerd vanmiddag!

Tijd voor een wat luchtiger onderdeel, een drankje doen bij een rooftopbar.

En dat time ik natuurlijk goed zodat ik de stad bij licht en in het donker zie.

Ik had een plekje bij het raam met uitzicht over de Mekong. 

Petra en Dieter waren ook in HCMC, ik had ze geappt. Vanuit de toren zag ik het hotel waar ze verbleven en zowaar ook hun handdoeken bij het zwembad (ze appte me hierover).

Ik genoot van het magnifieke uitzicht en de ondergaande zon. Mama en Ra genoten op hun beurt ook via Whatsapp live video mee. Geleidelijk aan viel de duisternis in en veranderde de stad in een lichtspektakel. Een 200.000 Dong view want zoveel kostte mijn smoothie!

Om 1900 ontmoette ik Petra en Dieter bij het hotel en samen zijn we uiteten gegaan bij een restaurant die streetfood uit verschillende landen op de kaart hadden staan.

Het was weer heel gezellig! Na het eten hebben we nog een cocktail gedronken bij Propaganda, een kleurrijk restaurant. Daarna namen we afscheid, zij vlogen morgen terug naar huis, maar we gaan elkaar nog een keer treffen in München.

Het was lang geleden dat ik pas om 24 uur in bed lag.

31 mei

De dag begint pas goed met een goede banh mi en met maar liefst 2 broodjes ben ik naar het park gelopen. Terwijl ik op een bankje mijn broodjes aan het opeten ben komen er een jongen en een meisje op mij af. Ik ben op mijn hoede, want ik weet niet wat hij bedoeling is. Als toerist word ik dagelijks zo vaak aangesproken. 

Ze vertellen dat ze Engels studeren en graag het gesprek aangaan met buitenlanders om de taal te leren en vragen mij waar ik vandaan kom. Ik ben nog steeds een beetje wantrouwend, maar ga het gesprek aan. 

Het wordt een leuk gesprek en iets later voegt zich ook nog een wat oudere man bij het gesprek die perfect engels spreekt. Hij geeft de 2 studenten een wijze les mee over hoe je het beste leert: “learn by the heart”. 

Hij vertelt vervolgens over zijn tijd als piloot in de oorlog en dat hij 3 maanden gevangen zat. Hij is eruit gekomen omdat hij nog een verlopen (maar dat begrepen de Amerikanen niet) student piloot bewijs had en dat maakte dat hij niet interessant was. 

Zo zie je maar wanneer je je openstelt voor het onbekende, maak je bijzondere dingen mee.

Dichtbij het park was de overdekte markt met voornamelijk souvenirs, kleding, stoffen, schoenen en voedsel. Ik was nauwelijks binnen of ik werd al van alle kanten toegeroepen: Mam, what you looking for? I can help you. You want to buy t-shirts? 

De markt was een wirwar van smalle paadjes, leuk rond te kijken, minder leuk om continu te worden aangesproken.

Natuurlijk moest ik dit ook even aan mama laten zien en zo hebben we samen over de markt gestruind en nog een schattig jurkje voor Noa, mijn petekind gescoord. 

Het was inmiddels weer behoorlijk warm geworden en dus ging ik op zoek naar een lekker sapje. Die vond ik iets verder op bij een streetfoodmarket, dit was wel een van de lekkerste tot nu toe: mango met passievrucht.

Voor de lunch heb ik springrolls en een bapao gegeten en ben toen verder richting de kathedraal gelopen. Helaas was deze dicht voor renovatie. Het tegenoverliggende postkantoor was echter ook een heel mooi historisch gebouw en ook van binnen het bekijken waard!

En omdat ik er toch was besloot ik ook nog een paar kaartjes te versturen waaronder eentje aan mezelf. Zodat ik bij thuiskomst niet vergeet hoe geweldig Vietnam is!

In de late namiddag heb ik verkoeling gezocht in het zwembad en dankbaar gebruik gemaakt van de wasmachine in mijn studio. Alles is weer fris en fruitig al zal dat niet zo heel lang duren met het hoge vochtigheidspercentage.

‘s Avonds heb ik weer een taxi gepakt naar het centrum en heb gegeten bij Propaganda. De chocolademousse was hemels!