Stoppen op het hoogtepunt
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
17 Augustus 2021 | Frankrijk, Mont Saint-Michel
14 Augustus
Het boerenland doet altijd wat met me, ik was vroeg op. En vanuit de vorige dagen had ik geleerd dat je het beste vroeg of heel laat naar een bezienswaardigheid kan gaan om de drukte te vermijden.
en dus stapte ik op de fiets richting Point du Hoc (op advies van Monique).
Als enige reed ik op het fietspad langs de kliffen, met nu de opkomende zon.
Bij Point du Hoc aangekomen, Kom ik stellen dat mijn missie geslaagd was. Er was werkelijk niemand te bekennen. Ook hier weer overal informatieborden over wat er hier in de tweede wereld oorlog allemaal gebeurd was. Het was een belangrijk strategisch punt voor de Duitsers wat uiteindelijk werd veroverd door de Amerikanen.
Het was een uitgebreid terrein met een aantal bunkers en vooral veel kuilen. Die kuilen waren ontstaan door inslagen van mortiergranaten.
Na een uur alles op mijn gemak te hebben Bekeken ben ik terug gegaan naar mijn fiets. Al die tijd had ik niemand gezien, totdat ik op de parkeerplaats aankwam en daar als eerste een Nederlands stel tegen kwam. Ik heb ze een fijne bezichtiging gewenst en ben terug naar de camper gefietst.
Het werd tijd om daarnaartoe te rijden waar ik eigenlijk voor was gekomen: Mont Saint Michel.
Die rit duurde helaas iets langer dan gepland doordat er een ongeluk was gebeurd op de snelweg.
Na ruim twee uur rijden zag ik aan de horizon eindelijk een glimps van het Unesco wereld erfgoed.
Op de camper plaats was gelukkig nog voldoende plek en dus voor het zelfde ritueel het opbouwen van de camper en me fiets pakken. Ik kon niet wachten om er naartoe te fietsen.
Vanaf de camping was het ongeveer 5 km, op de fiets prima te doen. Een slinger van wandelende mensen vergezelde mij op mijn fietstocht en toe. Mont Saint Michel is werkelijk prachtig om te zien. Des te dichter bij ik kwam des te meer details zag ik.
Ik zag ook de enorme mensenmassa die de poort doorging, en besloot om eerst maar eens er omheen te lopen over het wad.
Daarna ben ik de achteraf straatjes ingedoken om de drukte te vermijden. Eenmaal boven bij de abdij zag ik een rij staan en dacht dat wordt morgenvroeg aangezien de abdij maar tot zes uur open was.
Het was behoorlijk warm vandaag en dus ging ik terug naar de camper voor een verkoelende douche en om even lekker te relaxen. Het avond eten bestond uit het typisch Franse/Belgische moules et frites.
Rond de klok van acht uur ben ik vervolgens weer terug gefietst naar Mont Saint Michel.
Wat een verschil met de middag qua drukte!
Over een uurtje zou de zon ondergaan dus ik wilde op zoek naar een mooi plekje om deze te bekijken. En dat kan natuurlijk het beste vanaf de hoogte en dus liep ik nu door de straatjes die redelijk leeg waren, richting de abdij boven op de top.
Tot mijn verbazing zag ik dat de abdij nog open was, maar met een aangepaste prijs omdat ze een speciale avondopenstelling hadden. Die avondopenstelling had alles te maken met licht kunstwerken die waren opgesteld overal in de abdij. Wat een geluk had ik, zo kon ik en de zonsondergang bekijken vanaf een hoge plek en de abdij bezoeken als het wat rustiger was.
Het was nog redelijk licht toen ik de trap opliep maar zag al wel de effecten van de verlichting op de abdij. Aan de zonsondergang kant was een groot terras en daar heb ik me geïnstalleerd, en ik was niet de enige. Gelukkig was het lang niet zo druk als in de middag.
Het was een prachtige zonsondergang over het estuarium.
Als kleine poppetjes liep er een groep mensen door de meanderende rivier. Ze genoten ook vast van de fantastische kleuren die de avond bracht.
Tijd om mijn ontdekkingsreis door de abdij voort te zetten.
Toen ik de kapel binnenstapte waren er nonnen in witte gewaden met lange mutsen aam het zingen tegen de achtergrond van een magnifiek uitgelichte gewelven galerij.
Het werd een tocht van verwondering door de abdij. Wat hadden ze het allemaal ongelofelijk mooi in elkaar gezet.
Op een gegeven moment waande ik me in het spookslot van de Efteling met een magnifieke zuilengalerij en van achter belichte glas in lood ramen. Ik was totaal overdonderd door alles, nooit verwacht dat het zo bijzonder was.
In een andere ruimte had ik het gevoel alsof ik een enorme caleidoscoop instapte.
Na ruim 2,5 uur stond ik buiten, beter dan dit kon het niet worden.
Het was goed zo, klaar. Zo voldoende het. Stoppen op het hoogtepunt.
In het pikkedonker fietste ik terug naar mijn camper.
Deze licht kunst kwam in mijn top
10 grootste artistieke verwonderingen.
Op nummer 1 staat nog wel steeds MONA in Tasmanie.
Nog opgewonden van de tour stapte ik mijn bed in….
15 Augustus
Ik werd wakker en buiten was het mistig en flink afgekoeld.
Tijd om naar huis te gaan…
Om 7 uur stond ik bij de bakker voor verse croissants, een boule en een baquette. Daarmee kwam ik de dag wel door!
Het eerste deel van de rit was prachtig, de mist verhulde en onthulde delen van het landschap en het was heerlijk rustig.
Mijn reis liep zeer voorspoedig.
En binnen no time was ik al in de buurt van Lille. Ik wist dat Kim ook onderweg was en dus spraken we af om onder Lille te meeten. Een welkome afwisseling tijdens het rijden over de Franse tolwegen.
Nog eens 3,5 later stond ik weer in onze woonkamer en keken een totaal overdonderde Luuk en Johan mij aan alsof ze een geest zagen. Ze hadden me nog niet thuis verwacht.
Wat een thuiskomst…wat een reis!
Het boerenland doet altijd wat met me, ik was vroeg op. En vanuit de vorige dagen had ik geleerd dat je het beste vroeg of heel laat naar een bezienswaardigheid kan gaan om de drukte te vermijden.
en dus stapte ik op de fiets richting Point du Hoc (op advies van Monique).
Als enige reed ik op het fietspad langs de kliffen, met nu de opkomende zon.
Bij Point du Hoc aangekomen, Kom ik stellen dat mijn missie geslaagd was. Er was werkelijk niemand te bekennen. Ook hier weer overal informatieborden over wat er hier in de tweede wereld oorlog allemaal gebeurd was. Het was een belangrijk strategisch punt voor de Duitsers wat uiteindelijk werd veroverd door de Amerikanen.
Het was een uitgebreid terrein met een aantal bunkers en vooral veel kuilen. Die kuilen waren ontstaan door inslagen van mortiergranaten.
Na een uur alles op mijn gemak te hebben Bekeken ben ik terug gegaan naar mijn fiets. Al die tijd had ik niemand gezien, totdat ik op de parkeerplaats aankwam en daar als eerste een Nederlands stel tegen kwam. Ik heb ze een fijne bezichtiging gewenst en ben terug naar de camper gefietst.
Het werd tijd om daarnaartoe te rijden waar ik eigenlijk voor was gekomen: Mont Saint Michel.
Die rit duurde helaas iets langer dan gepland doordat er een ongeluk was gebeurd op de snelweg.
Na ruim twee uur rijden zag ik aan de horizon eindelijk een glimps van het Unesco wereld erfgoed.
Op de camper plaats was gelukkig nog voldoende plek en dus voor het zelfde ritueel het opbouwen van de camper en me fiets pakken. Ik kon niet wachten om er naartoe te fietsen.
Vanaf de camping was het ongeveer 5 km, op de fiets prima te doen. Een slinger van wandelende mensen vergezelde mij op mijn fietstocht en toe. Mont Saint Michel is werkelijk prachtig om te zien. Des te dichter bij ik kwam des te meer details zag ik.
Ik zag ook de enorme mensenmassa die de poort doorging, en besloot om eerst maar eens er omheen te lopen over het wad.
Daarna ben ik de achteraf straatjes ingedoken om de drukte te vermijden. Eenmaal boven bij de abdij zag ik een rij staan en dacht dat wordt morgenvroeg aangezien de abdij maar tot zes uur open was.
Het was behoorlijk warm vandaag en dus ging ik terug naar de camper voor een verkoelende douche en om even lekker te relaxen. Het avond eten bestond uit het typisch Franse/Belgische moules et frites.
Rond de klok van acht uur ben ik vervolgens weer terug gefietst naar Mont Saint Michel.
Wat een verschil met de middag qua drukte!
Over een uurtje zou de zon ondergaan dus ik wilde op zoek naar een mooi plekje om deze te bekijken. En dat kan natuurlijk het beste vanaf de hoogte en dus liep ik nu door de straatjes die redelijk leeg waren, richting de abdij boven op de top.
Tot mijn verbazing zag ik dat de abdij nog open was, maar met een aangepaste prijs omdat ze een speciale avondopenstelling hadden. Die avondopenstelling had alles te maken met licht kunstwerken die waren opgesteld overal in de abdij. Wat een geluk had ik, zo kon ik en de zonsondergang bekijken vanaf een hoge plek en de abdij bezoeken als het wat rustiger was.
Het was nog redelijk licht toen ik de trap opliep maar zag al wel de effecten van de verlichting op de abdij. Aan de zonsondergang kant was een groot terras en daar heb ik me geïnstalleerd, en ik was niet de enige. Gelukkig was het lang niet zo druk als in de middag.
Het was een prachtige zonsondergang over het estuarium.
Als kleine poppetjes liep er een groep mensen door de meanderende rivier. Ze genoten ook vast van de fantastische kleuren die de avond bracht.
Tijd om mijn ontdekkingsreis door de abdij voort te zetten.
Toen ik de kapel binnenstapte waren er nonnen in witte gewaden met lange mutsen aam het zingen tegen de achtergrond van een magnifiek uitgelichte gewelven galerij.
Het werd een tocht van verwondering door de abdij. Wat hadden ze het allemaal ongelofelijk mooi in elkaar gezet.
Op een gegeven moment waande ik me in het spookslot van de Efteling met een magnifieke zuilengalerij en van achter belichte glas in lood ramen. Ik was totaal overdonderd door alles, nooit verwacht dat het zo bijzonder was.
In een andere ruimte had ik het gevoel alsof ik een enorme caleidoscoop instapte.
Na ruim 2,5 uur stond ik buiten, beter dan dit kon het niet worden.
Het was goed zo, klaar. Zo voldoende het. Stoppen op het hoogtepunt.
In het pikkedonker fietste ik terug naar mijn camper.
Deze licht kunst kwam in mijn top
10 grootste artistieke verwonderingen.
Op nummer 1 staat nog wel steeds MONA in Tasmanie.
Nog opgewonden van de tour stapte ik mijn bed in….
15 Augustus
Ik werd wakker en buiten was het mistig en flink afgekoeld.
Tijd om naar huis te gaan…
Om 7 uur stond ik bij de bakker voor verse croissants, een boule en een baquette. Daarmee kwam ik de dag wel door!
Het eerste deel van de rit was prachtig, de mist verhulde en onthulde delen van het landschap en het was heerlijk rustig.
Mijn reis liep zeer voorspoedig.
En binnen no time was ik al in de buurt van Lille. Ik wist dat Kim ook onderweg was en dus spraken we af om onder Lille te meeten. Een welkome afwisseling tijdens het rijden over de Franse tolwegen.
Nog eens 3,5 later stond ik weer in onze woonkamer en keken een totaal overdonderde Luuk en Johan mij aan alsof ze een geest zagen. Ze hadden me nog niet thuis verwacht.
Wat een thuiskomst…wat een reis!
-
20 Augustus 2021 - 23:01
Mam:
Nou geweldig weer, je moest wel ff flink in de benen komen, maar je hebt er wel wat voor gekregen, prachtig Eug, ook je verhaal weer heerlijk beschreven! Dank je wel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
