Voute fis
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
01 Oktober 2021 | Cyprus, Polis
Om 5 uur gaf ik de strijd op: koelkast
1 tegen Eugenie 0. Ik Ik wilde graag koud drinken meenemen en had de avond ervoor de koelkast aangezet. Echter iedere keer als de temperatuur te ver omhoog ging sloeg de koelkast aan en het klonk als een opstijgend vliegtuig.
Om 7 uur was het vervolgens de dorpshaan die een duit in de zak deed.
En dus ging ik maar vroeg ontbijten.
De avond had ik aan de eigenaar gevraagd hoe laat het kerkje in het dorp open ging. Hij zei het is altijd open, de vrouw met de sleutel woont er naast. Waarop ik zei, oh dan kan ik dus ook morgenvroeg om 8:00 uur gaan. Nee, dat ging nu ook weer niet.
En dus deed ik heel rustig over mijn ontbijt. Toch nog redelijk vroeg stond ik voor het kerkje en de deur was open. Van buiten lijkt op een gewoon huisje, van binnen was het rijkelijk versierd met fresco’s in. Werkelijk prachtig hoe de eenvoud van buiten de pracht en praal van binnen kan verbergen.In mijn uppie had ik alle tijd om van al het moois te genieten.
De volgende stop was het Kykkos klooster, hoog in het Troodos gebergte. Ook daar was ik weer aan de vroege kant en had buiten dus vaste bewoners het klooster voor mezelf. Het is geen heel oud klooster, maar had wel mooie muur versieringen, een klein museum met religieuze relikwieën en een overdadig versierd kerkje.
De overdaad zat in het enorme goudkleurig altaar met portretjes van heiligen. Voor gelovigen bestaat Corona op dat moment heel even niet. Ze voerden gewoon hun ritueel uit, mondkapje af, portret kussen, mondkapje op en door naar de volgende. En nee die portretjes werden tussendoor niet even gedesinfecteerd. En ja ze kusten allemaal op bijna dezelfde plek.
Na een uurtje te hebben gedwaald door alle gangen van het klooster, begin het al veel drukker te worden. Time to hit the road!
Het zou nog minimaal 1,5 uur om door de bergen zijn met nog een stop bij Cedar Valley. Google toonde me de weg en dus ondanks borden die de andere kant uitwezen volgde ik braaf Google. Dat werkt dus niet altijd… Google wilde me namelijk een steile, onverharde weg opsturen. Het bord waarop ik Cedar Valley had zien staan, was ruim een half uur terugrijden. Dus besloot ik door te rijden richting Polis. In de hoop dat Google me nu wel het juiste, verharde, pad op zou sturen. Onderweg kwam ik geen auto’s tegen en toen ook de belijning op de weg ophield vroeg ik me af waar ik nu weer zou belanden. Het hele stuk terugrijden was niet echt een optie.
Het was een behoorlijke intensieve rit, met al die bochten, ondertussen uitwijkende voor grote stenen en overstekende hagedissen.
Ik was blij toen ik eindelijk de zee zag…
Daarna was het alsmaar rechtdoor langs de blauwe zee naar mijn volgende overnachtingsadres met zwembad. En die verkoeling kon ik wel even gebruiken. Heerlijk genieten van de zon en ff niks doen.
Heel lang hield ik dat natuurlijk niet vol. En dus stapte ik in de auto en reed richting Baths of Aphrodite. Daar begint tevens Akamas een nationaal park waar alleen onverharde weg doorheen lopen. De route daar loopt vlak langs de kust, langs idyllische baaien met fantastische kleuren, tenminste dat had ik gezien op foto’s. Ik wilde echter niet met de huur auto er heen rijden dat werd ten sterkste afgeraden. En dus dacht ik na over alternatieven voor morgenochtend. Ik kon er heen wandelen En dan eventueel met een Jeep terug, want € 15 kosten. Ik zag ook dat er boottrips werden georganiseerd langs de kust naar de Blue Lagoon. Ik wist echter niet wat dat ging kosten.
Mooi om uit te zoeken wanneer ik straks bij de haven was waar ik een hapje wilde gaan eten.
Saskia was vorig jaar op Cyprus geweest en had me een restaurant aangeraden, tijd om deze uitproberen.
En natuurlijk eet je zo dichtbij zee vis, en wel in de vorm van een enorme visschotel.
Het was echt veel te veel en heel even sprak mijn zesde zintuig dat ik die ene mossel niet moest eten al onderdrukte ik dat gevoel. Later in de nacht realiseerde ik me dat ik dat niet had moeten doen en gewoon wel naar mijn gevoel had moeten luisteren. Ook al had ik veel eten laten staan die ene mossel was de genadeklap.
Vlak na het eten nog niet zoveel van te merken en liep ik langs de haven om te kijken of een boottochtje een optie was. Er lagen er velen, van glasbodem tot boot met glijbaan. Allemaal vertrokken ze op dezelfde tijd en kosten drie uurtjes varen € 20. Ik wilde er nog een nachtje over slapen want het wandelen vond ik ook nog wel goede optie.
-
02 Oktober 2021 - 15:24
SjeikShoarma:
Niet zo erg als in Thailand dus?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley