Dobberen....
Door: Eugenie
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
24 September 2010 | Egypte, Caïro
13.15 uur
De afgelopen maanden is het er niet echt van gekomen....realiseren van mijn jaarlijkse persoonlijke doelstelling: iedere maand een trip(je) naar het buitenland.
Vandaag pak ik het weer op: ik zit in het vliegtuig voor mijn september trip: een weekje dobberen op de Rode Zee.
(en het oktobertripje is inmiddels ook ingepland :-))
Het waren twee heftige maanden, al het geregel om het overlijden van mijn papa heen kostte veel energie. Het was wel goed om te doen...ik heb vele uurtjes doorgebracht op zijn dakterras waar ik kon genieten van de stilte die er heerste en waar ik terug kon kijken op alle onvergetelijke momenten die we samen hebben gehad. Maar waar ik ook werd geconfronteerd met de kapot geslagen ruit die voor mij symbool staat voor de poging om bij mijn papa te komen....helaas te laat.
En het is nog lang niet voorbij, iedere dag mis ik hem nog enorm!! Toch lukt het aan de andere kant ook steeds beter alles een plekje te geven. Moest ik er eerst niet aan denken de as van papa mee naar huis te nemen, nu staat hij toch bij ons thuis en dat voelt toch wel goed.
En ondertussen hebben we ook het huis leeggeruimd, eigenlijk was het meer een verplaatsen van spullen want nu staat de kelder bij ons vol met verhuisdozen. Dat wordt het volgende project....
Daarnaast ook ontzettend druk geweest met mijn nieuwe tijdelijke job. Een uitdaging die me de nodige energie geeft! Een mooie balans dus!
Maar goed na een periode van hard werken komt een periode van relaxen en dat ga ik dus de komende 10 dagen doen.
20.07 uur
Een donkere mantel valt over de Egyptische woestijn, aan mijn linkerzijde de maan als mijn begeleider op mijn trip naar Port Ghalib. Nog 2 uurtjes rijden en dan ben ik eindelijk op mijn eindbestemming: het duikschip Longimanus genaamd. Het voelt als een wereldreis, 12 uur onderweg zijn. Veel tijd om na te denken, muziek te luisteren en film te kijken. Na al zoveel reizen te hebben gemaakt heb ik wel geleerd al vanaf het eerste moment te genieten. Het gaat niet alleen om de eindbestemming, de reis er naartoe is net zo belangrijk.
23.55 uur
En daar zit ze dan op een bankje in Port Ghalib, nog te hyper om te slapen... Net kennis gemaakt met de crew en de andere gasten. Wordt volgens mij een ontzettende leuke trip... binnen 10 minuten had ik al de slappe lach. Één van de Duitsers stelde zich voor als: Ich bin dein Alptraum! Het zijn bijna allemaal Duitsers en één Hollander. Het mooiste is dat ik een hut helemaal voor mezelf heb!!! Ja, ik heb er zin 'an.
Morgen de eerste duik, hopelijk gaat de nog een beetje aanwezige verkoudheid me niet dwarszitten.
Ps. Waarschijnlijk duurt het een week voordat ik weer een verslag kan plaatsen. Geen gsm of internetverbinding op zee...
-
24 September 2010 - 01:29
Mam:
toch wel moeilijk een week geen tel kontakt.de hele kamer wordt hel verlicht door de bliksem,vandaar deze reaktie op dit vroege uur.kus mam -
24 September 2010 - 07:20
Van Gilsjes:
Heel veel kusjes voor jou van ons -
24 September 2010 - 10:17
Sjakie:
Veel plezier moppie, geniet er lekker van en rust goed uit. -
25 September 2010 - 12:20
Suus:
Slik...
Ben trots op jou..
Tot snel lieve Euske!! -
27 September 2010 - 12:07
Debby:
Kanjer! Je hebt het verdiend; geniet er lekker van. -
28 September 2010 - 21:36
Aniek:
Ben benieuwd hoe de radiostilte je is bevallen! Tot snel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley