Schaukelen...ohne Ende
Door: Eugenie
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
29 September 2010 | Egypte, Caïro
25 september
Schaukelen......ohne ende
13.31 uur
Van voor naar achter van links naar rechts, van voor naar achter van links naar rechts lalalalala. Zo ging het de hele nacht met als resultaat dat ik om half vijf klaarwakker op het dek zat en Big Brother onder het licht van de volle
maan kon bewonderen.
Het was een beetje unheimisch, een rots met een vuurtoren, zodiacs die over het water scheerden en met de lampen op de rots schenen.
Om half acht lag ik in het water voor de eerste duik. En die begon weer enerverend, oriënteren in alleen maar water blijft een heikel punt voor mij. Ik was dan ook opgelucht toen ik de steile wand zag en we afdaalden naar 35 meter! Een grote napoleonvis vergezelde me bij mijn afdaling. Verder hebben we niet echt veel bijzonder gezien. Terug naar de boot stond er veel stroming waardoor ik de boot miste en flink moest werken om weer terug te komen. Zonder ontbijt achter de kiezen is dat best zwaar.
En toen had ik het allerzwaarste nog niet eens gehad: de ladder opklimmen met zo'n 15 kilo duikuitrusting en een boot die op en neer ging. Ik dacht op een gegeven echt hier kom ik nooit omhoog. Gelukkig stonden er 3 mannen klaar die me letterlijk uit het water trokken.
De 2e duik begon met de zodiac, ook weer een uitdaging om daar goed in te komen. Vervolgens doken we weer naar 32 meter waar een wrak lag. Het was een mooie steile wand duik met mooie zachte koralen, vele vissen en zelfs een schildpad.
We gaan zo nog even met de boot richting rots zodat we even vaste grond kunnen voelen.
18.01 uur
Op het eiland liep ik nog te wiebelen... En wat was het er warm!! Vervolgens hebben we ook nog de vuurtoren beklommen alsof ik het nog niet heet genoeg had. Vanuit de toren zagen we een schildpad in zee, ieniemienie padje ;-). We kregen ook weer bezoek van een bijzondere gast, een zeearend landde vlakbij en ging ff zitten uitpuffen. De katten van de rots waagden zich kort dichtbij, maar besloten dat deze vogel toch een beetje "out of their league" was.
Om 16.00 was het tijd voor de derde duik. De Nuweida was dit keer onze bestemming, een groot vrachtschip dat op 20 tot 80 meter diepte lag. Eerst moest de stroming worden overwonnen, daarna was het weer top. Het venijnige van zo'n wrak is dat je je horizontale oriëntatie verliest. Het wrak ligt scheef en jij zweeft er recht overeen. In combinatie met een goede diepte van 37 meter moet je oppassen dat je geen verkeerde dingen doet. Omdat ik nitrox duik mag ik niet dieper dan 38 meter. Dus tijdens die duik heb ik goed mijn diepte in de gaten gehouden. Ik had er nog wel ff willen blijven....zoveel te zien en fotografisch gezien helemaal fantastisch.
Langzaam zijn we langs de steile wand omhoog gedoken. In de diepte zwommen grote tonijnen voorbij. Er was zoveel te zien, weer helemaal top! Tja, alleen geen haaien.....
Ach, morgen dan maar, vind ik ook goed! Beetje verspreiden: eerst dolfijn, dan zwaluw, vervolgens zeearend en dan.......we gaan het ervaren morgen.
Pap, stuur ze maar naar Little Brother want daar ben ik morgen!
Schaukelen......ohne ende
13.31 uur
Van voor naar achter van links naar rechts, van voor naar achter van links naar rechts lalalalala. Zo ging het de hele nacht met als resultaat dat ik om half vijf klaarwakker op het dek zat en Big Brother onder het licht van de volle
maan kon bewonderen.
Het was een beetje unheimisch, een rots met een vuurtoren, zodiacs die over het water scheerden en met de lampen op de rots schenen.
Om half acht lag ik in het water voor de eerste duik. En die begon weer enerverend, oriënteren in alleen maar water blijft een heikel punt voor mij. Ik was dan ook opgelucht toen ik de steile wand zag en we afdaalden naar 35 meter! Een grote napoleonvis vergezelde me bij mijn afdaling. Verder hebben we niet echt veel bijzonder gezien. Terug naar de boot stond er veel stroming waardoor ik de boot miste en flink moest werken om weer terug te komen. Zonder ontbijt achter de kiezen is dat best zwaar.
En toen had ik het allerzwaarste nog niet eens gehad: de ladder opklimmen met zo'n 15 kilo duikuitrusting en een boot die op en neer ging. Ik dacht op een gegeven echt hier kom ik nooit omhoog. Gelukkig stonden er 3 mannen klaar die me letterlijk uit het water trokken.
De 2e duik begon met de zodiac, ook weer een uitdaging om daar goed in te komen. Vervolgens doken we weer naar 32 meter waar een wrak lag. Het was een mooie steile wand duik met mooie zachte koralen, vele vissen en zelfs een schildpad.
We gaan zo nog even met de boot richting rots zodat we even vaste grond kunnen voelen.
18.01 uur
Op het eiland liep ik nog te wiebelen... En wat was het er warm!! Vervolgens hebben we ook nog de vuurtoren beklommen alsof ik het nog niet heet genoeg had. Vanuit de toren zagen we een schildpad in zee, ieniemienie padje ;-). We kregen ook weer bezoek van een bijzondere gast, een zeearend landde vlakbij en ging ff zitten uitpuffen. De katten van de rots waagden zich kort dichtbij, maar besloten dat deze vogel toch een beetje "out of their league" was.
Om 16.00 was het tijd voor de derde duik. De Nuweida was dit keer onze bestemming, een groot vrachtschip dat op 20 tot 80 meter diepte lag. Eerst moest de stroming worden overwonnen, daarna was het weer top. Het venijnige van zo'n wrak is dat je je horizontale oriëntatie verliest. Het wrak ligt scheef en jij zweeft er recht overeen. In combinatie met een goede diepte van 37 meter moet je oppassen dat je geen verkeerde dingen doet. Omdat ik nitrox duik mag ik niet dieper dan 38 meter. Dus tijdens die duik heb ik goed mijn diepte in de gaten gehouden. Ik had er nog wel ff willen blijven....zoveel te zien en fotografisch gezien helemaal fantastisch.
Langzaam zijn we langs de steile wand omhoog gedoken. In de diepte zwommen grote tonijnen voorbij. Er was zoveel te zien, weer helemaal top! Tja, alleen geen haaien.....
Ach, morgen dan maar, vind ik ook goed! Beetje verspreiden: eerst dolfijn, dan zwaluw, vervolgens zeearend en dan.......we gaan het ervaren morgen.
Pap, stuur ze maar naar Little Brother want daar ben ik morgen!
-
29 September 2010 - 16:00
Mam:
Niet te geloven dat je een kind van je moeder bent, ik zou in mijn .... doen van angst. Maar leuk om te lezen.Nog leuker dat je weer boven komt. kus mam -
30 September 2010 - 16:53
Suus:
Nou even bij lezen hoor! Ik vind je ook een held! Beetje mijn held :-) Je berichtjes komen altijd op t juiste moment!! Snel weer verder!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
