Minor law violation...
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
29 November 2016 | Indonesië, Umalas Kauh
19.06
3.20 uur en klaar wakker en proberen weer in te doezelen was tot nu toe niet gelukt dus ben ik maar een boek gaan lezen.
Een uur later lukte het en werd ik gelukkig pas weer om 8 uur wakker.
Tijd om een ontbijtje te scoren. Stokbrood met kaas bij de Carrefour, ik had ff geen zin in rijst of iets dergelijks.
Daarna hebben we een taxi naar Nanputuo, een boedistische tempel. Een taxiritje in Xiamen is voor onze begrippen goedkoop. We moesten voor een rit van 10 min, 10 Yuan ( 1,37) betalen.
Het was een bijzonder mooi complex. Met meerdere gebouwen op verschillende niveaus, vijvers, een heel veel beelden van Boeddha tot Shiva. Je kon ook nog een heel pad naar boven volgen. We hebben een stuk ervan beklommen. Er waren een paar grotten op de route die vol stonden met beelden van ook weer allerlei goden. Halverwege zijn we omgedraaid, en weer afgedaald voor de lunch.
De lunch aten we bij Grandmothers kitchen. Daar kreeg je een lijst met alle gerechten in het chinees en kon je zelf aan strepen wat je wilde. De menukaart in het Engels was een waar boekwerk. We kozen voor fried rice, vermicelli, sizzling shrimps, stirfry beef en sweet and sour pork.
Mijn credit card deed het bij het afrekenen niet, dus ging ik even pinnen. Toen ik terug kwam stonden alle obers en serveersters bij Ra en waren heel hard aan het lachen. Ze moesten lachen om de rare klanken die uit zijn mond kwamen. Tja, zo vaak zullen ze Nederlands niet horen. Ik betaalde en en legde het wisselgeld op tafel als fooi.
Tijd om terug naar het hotel te gaan. We waren bijna bij de roltrap toen een van de obers ons achterna kwam rennen. Miss, miss you left your money on the table! Fooi zijn ze hier niet echt gewend.
Een uur later stonden we alweer op het vliegveld van Xiamen. We waren ruim op tijd want we konden nog niet inchecken.
Na een half uur wachten, legde ik onze paspoorten op de balie om in te checken. Het duurde even en ik dacht dat er wat verwarring was, de supervisor werd erbij gehaald en werd druk gewalkietalked en nog eens goed op het scherm gekeken.
We mochten niet inchecken maar moesten ons melden bij de hoofdsupervisor. Geen idee wat er aan de hand was.
Bij de hoofdsupervisor kregen we te horen dat we 20 minuten moesten wachten op iemand van de immigratiedienst, die wilde ons een paar vragen stellen. Oeps, wat was er in godsnaam aan de hand. Ik wilde natuurlijk niet onze vlucht naar Bali missen.
Na 35 minuten wachten was er nog niemand... dus toch maar naar de hoofdsupervisor. Op dat moment kwam net de beambte van de immigratiedienst. Zijn Engels was niet helemaal top, het enige wat ik hoorde was: Minor law violation. Supplied wrong information...
WTF??! Ik had echt geen idee wat hij bedoelde.Toen maakte hij een foto van ons , moest ik alle gegevens van ons opschrijven en verklaren waarom ik onjuiste gegevens had verstrekt. Ik had werkelijk totaal geen idee welke onjuiste gegevens ik had gegeven. Dus wat moest ik in godsnaam verklaren?! Nou, ik kan je vertellen dat ik me op dat moment ongelofelijk onmachtig voelde. Ik voelde me alles behalve prettig. Ik kan toch niets verklaren als ik niet weet wat ik verkeerd heb gedaan?!
Ra nam het papiertje over en schreef: I am am tourist and i did not know. De beambte bestudeerde het papiertje.
Het was inmiddels 1700 uur, boarding startte om 1710 en wij moesten nog inchecken, door de douane en secrurity check.
De beambte liet ons eindelijk onze koffers inchecken en zei de memorabele woorden: the law is there for you, to protect you. We are granting access to our country as a favour. Yup...
Mijn koffer ging door de scanner en uiteraard moest ik deze openen. De boosdoener: een zakmes in mijn toilettas. Met rasse schreden liepen we naar de check. Daar werden we ook nog eens aan een uitgebreide check onderworpen. Mijn rugzak ging wel drie keer door de scanner. Alles moest eruit. Bij Ra hetzelfde liedje. Pfffff
Gelukkig waren we op tijd voor boarding. Maar Murphy's law was nog niet klaar, want inmiddels staan we al een uur in het vliegtuig te wachten op vertrek.
22.56 uur
Wat een raar land is het toch, China. De meeste mensen zijn super vriendelijk, bijna niemand spreekt Engels en ook als toerist ervaar je de censuur. Facebook, Instagram, Twitter, Google, allemaal geblokt.
Nog maar niet te spreken over het incident op het vliegveld.
Ben heel benieuwd wat er gebeurt als we over 2,5 week weer terug zijn op Chinese bodem...er zal vast een rood vlaggetje bij ons in het systeem staan.
29 november
10.35 uur
En dan is daar het moment, dat je voeten uit bed gooit, een jurkje over je hoofd laat glijden en in je slippertjes schuift, we zijn op Bali!
Gisteren om 3.30 uur lagen we er eindelijk in. Nadat we natuurlijk eerst bij een warung saté ajam, nasi goreng en kankung cha hadden gegeten.
Vandaag chillaxen en in het Balinese tempo komen...
-
29 November 2016 - 12:50
Willeke :
Leuk reisverslag !! Ben benieuwd naar vervolg!! Geniet!! -
29 November 2016 - 15:12
Mam:
En dat maken de vluchten nu hier in de opvang mee. Bij jullie duurt t n uurtje bij de vluchtelingen dagen, maanden. Nu lekker op Bali , relaxen doen wat je leuk , lekker eten , mooie dingen ontdekken! Ik wens jullie n fijne vakantie.mam -
29 November 2016 - 18:21
Kim:
Jeetje wat spannend...
Veel plezier op Bali! X -
04 December 2016 - 20:57
Suus:
Kan me voorstellen dat je 'm dan ook echt even knijpt.
Gelukkig alles goed gekomen en nu lekker in Bali!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley