It’s a jungle out there!!
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
12 Oktober 2017 | Maleisië, Kuching
11 oktober
Nog even snel een koude cola halen voordat de Uber taxi ons kwam oppikken om ons naar Bako National Park Jetty te brengen.
Dat even snel leverde mij een close encouter met het asfalt op! Mijn enkel verzwikt, net nu we richting Bako gaan om
te gaan jungle hiken.
Ik kon even bijkomen in de taxi en vervolgens de boot die we namen naar het park.
Bij aankomst op het strand werden gelijk al welkom geheten door de beroemdste bewoner van Bako NP, de neusaap. Een andere bewoner, het zwijn stond bij de receptie. Dit beloofde al veel goeds qua wildlife!
Na ons te hebben aangemeld besloten we richting trails te lopen.
In de haast om de boot te halen en nog bezig met mijn verzwikte enkel hadden we op de Jetty geen gids geregeld en nu bleek dat dat alleen daar kon.
Dan maar een beetje achter een groep aanlopen dachten we...maar dat werkte ook niet echt.
Dus uiteindelijk hebben we gevraagd of we ergens konden aanhaken en dat mocht (tegen betaling uiteraard).
En beetje dom weer, niet gevraagd welke route hij zou doen... na een half uur bergop toch maar even de check. Het was de route naar het uitzichtpunt op 400 m hoogte. Het eerste halfuur werd al duidelijk dat dit best pittig zou worden niet alleen vanwege mijn enkel, maar vooral vanwege de hitte.
Het was een ware hindernisbaan, met dikke boomwortels, kalksteen met plassen water erin, smalle trapjes met ontbrekende treden en dat alles bergop. Ik was binnen 5 minuten al zeiknat van het zweet.
Onze gids wees ons al wandelend op allerlei planten en dieren onderweg. We zagen vleesetende planten, een duizendpoot, hagedissen, lichtgevend mos en nog veel meer.
Het mooiste was het uitzichtpunt, bloedheet daarboven maar de moeite waard.
Ik moest er alleen niet aan denken dat we ook weer 2,5 uur terug moesten wandelen bergafwaarts. Gelukkig had de gids daar een prima (uiteraard betaald) alternatief voor: terug met de boot. Wel even de schoenen uit want een steiger was er natuurlijk niet. En dan natuurlijk net de broek niet ver genoeg oprollen voor die ene golf...
We kregen nog een korte tour langs een aantal rotsformaties die met de nodige fantasie en smiley, een cobra hoofd en een leeuw voorstelden.
Compleet oververhit kwamen we aan op het strand bij het hoofdkwartier en konden toen gelijk naar onze kamer. Nog nooit was een koude douche zo lekker...
En terwijl ik verkoeling zocht bij bij de ventilator hoorde ik geritsel buiten bij onze kamer. Eerst zag ik alleen veel bladeren bewegen maar later zag ik een hele familie silverleaf monkeys. Wat een markante grappige kop hebben die beesten! Alsof ze een puntig hoedje dragen.
Om 20 uur stonden we te trappelen voor de nightwalk, op zoek naar creepy crawlers. Voor mij iets minder nacht want mijn lamp verlichtte zo’n beetje de hele jungle..
Met Christiaan als gids liepen we over de houten boardwalk. We zagen flying lemurs die op dat moment ff geen zin hadden om te vliegen, een schorpioen in een boomstronk, wandelende takken, de bruine boomkikker, de giftige groene kikker, sprinkhanen, zwaluwen slapenden hun nest, mieren zo groot als je pink en natuurlijk mijn grote vrienden: spinnen, heel veel spinnen in allerlei soorten en maten.
Op een bepaald moment moesten we allemaal ons lampen uitdoen. Mijn ogen moesten even wennen aan het donker maar dan ontvouwt zich een magische wereld voor je. Die van lichtgevende paddelstoelen en mos overal om je heen gecombineerd met de meest waanzinnige junglegeluiden. Wauw! Zo gaaf was dat!
De 2,5 uur durende wandeling vloog voorbij...
Wat een intense en intensieve dag!
12 oktober
Ik word wakker van het eerste licht dat door het raam boven mijn bed komt en de hitte. Ra ligt nog in diepe coma.
Wat een nacht. Onze gids had gezegd dat het koud zou worden. Koud voor hun begrip denk ik dan want 25 graden was mij echt nog te warm om comfortabel te slapen.
Het is 6.28 uur en de jungle ontwaakt langzaam. Er komen steeds meer geluiden bij. Schuin boven mij zie ik een spin en vraag me af of hij in de kamer of aan de andere kant van het raam zit. Wanneer ik even niet oplet verlies ik hem uit het oog. Lichte paniek, waar is ie?!
Gelukkig zie ik dat ie een stukje is opgeschoven net achter het randje van het raam.
Om 7.30 kunnen we ontbijten en dus lopen we richting HQ. Ik zie een aantal mensen al druk in de weer met hun camera’s. Op het strand is een grote groep silver leaf monkeys aan het genieten van het ontbijtbuffet in de vorm van grote peulen.
En ook de neusaap doet zich tegoed aan blaadjes van struiken. Zo dichtbij had ik hem nog gezien. Gaaf!
Hij ging soms ook echt zitten voor de foto’s die van hem werden gemaakt. En ondertussen schuifelde op de achtergrond op het strand een van de zwijnen langs. Een ware dierentuin!
Na het ontbijt hebben we nog een wandeling langs het strand en door de mangrove gemaakt. Het was al weer goed warm.
Omdat er keuze was uit de boot van 11 uur of 15 uur en we in de verte een dreigende lucht zagen aankomen, besloten we om 11 uur te vertrekken.
Bij de jetty aangekomen gingen we weer op zoek naar een Uber. Helaas kwamen die niet daar. En dus moesten we op zoek naar een andere optie. Een local bood ons een rit aan voor 50 ringgit. Ik wist dat er ook een bus ging, dus gokten we daar op.
Er was niet echt een bushalte dus bleven we maar wachten aan de weg onder de afdak want het was inmiddels begonnen met regenen.
Na 10 minuten kwam de bus al, echter de chauffeur ging eerst even lunchen. Een kwartier later vertrokken we naar Kuching voor 3,5 ringgit per persoon. En zo hadden we snel onze lunch terugverdient.
De regen zorgde voor grote plassen en gaf ons een mooi excuus om een beetje te relaxen en alles bij te werken in onze hotelkamer.
Na alle rijst had ik zin in iets anders en dus werd het pizza voor het avondeten. De dag eindigde vroeg in bed want om 4.00 uur gaat de welker weer!
Nog even snel een koude cola halen voordat de Uber taxi ons kwam oppikken om ons naar Bako National Park Jetty te brengen.
Dat even snel leverde mij een close encouter met het asfalt op! Mijn enkel verzwikt, net nu we richting Bako gaan om
te gaan jungle hiken.
Ik kon even bijkomen in de taxi en vervolgens de boot die we namen naar het park.
Bij aankomst op het strand werden gelijk al welkom geheten door de beroemdste bewoner van Bako NP, de neusaap. Een andere bewoner, het zwijn stond bij de receptie. Dit beloofde al veel goeds qua wildlife!
Na ons te hebben aangemeld besloten we richting trails te lopen.
In de haast om de boot te halen en nog bezig met mijn verzwikte enkel hadden we op de Jetty geen gids geregeld en nu bleek dat dat alleen daar kon.
Dan maar een beetje achter een groep aanlopen dachten we...maar dat werkte ook niet echt.
Dus uiteindelijk hebben we gevraagd of we ergens konden aanhaken en dat mocht (tegen betaling uiteraard).
En beetje dom weer, niet gevraagd welke route hij zou doen... na een half uur bergop toch maar even de check. Het was de route naar het uitzichtpunt op 400 m hoogte. Het eerste halfuur werd al duidelijk dat dit best pittig zou worden niet alleen vanwege mijn enkel, maar vooral vanwege de hitte.
Het was een ware hindernisbaan, met dikke boomwortels, kalksteen met plassen water erin, smalle trapjes met ontbrekende treden en dat alles bergop. Ik was binnen 5 minuten al zeiknat van het zweet.
Onze gids wees ons al wandelend op allerlei planten en dieren onderweg. We zagen vleesetende planten, een duizendpoot, hagedissen, lichtgevend mos en nog veel meer.
Het mooiste was het uitzichtpunt, bloedheet daarboven maar de moeite waard.
Ik moest er alleen niet aan denken dat we ook weer 2,5 uur terug moesten wandelen bergafwaarts. Gelukkig had de gids daar een prima (uiteraard betaald) alternatief voor: terug met de boot. Wel even de schoenen uit want een steiger was er natuurlijk niet. En dan natuurlijk net de broek niet ver genoeg oprollen voor die ene golf...
We kregen nog een korte tour langs een aantal rotsformaties die met de nodige fantasie en smiley, een cobra hoofd en een leeuw voorstelden.
Compleet oververhit kwamen we aan op het strand bij het hoofdkwartier en konden toen gelijk naar onze kamer. Nog nooit was een koude douche zo lekker...
En terwijl ik verkoeling zocht bij bij de ventilator hoorde ik geritsel buiten bij onze kamer. Eerst zag ik alleen veel bladeren bewegen maar later zag ik een hele familie silverleaf monkeys. Wat een markante grappige kop hebben die beesten! Alsof ze een puntig hoedje dragen.
Om 20 uur stonden we te trappelen voor de nightwalk, op zoek naar creepy crawlers. Voor mij iets minder nacht want mijn lamp verlichtte zo’n beetje de hele jungle..
Met Christiaan als gids liepen we over de houten boardwalk. We zagen flying lemurs die op dat moment ff geen zin hadden om te vliegen, een schorpioen in een boomstronk, wandelende takken, de bruine boomkikker, de giftige groene kikker, sprinkhanen, zwaluwen slapenden hun nest, mieren zo groot als je pink en natuurlijk mijn grote vrienden: spinnen, heel veel spinnen in allerlei soorten en maten.
Op een bepaald moment moesten we allemaal ons lampen uitdoen. Mijn ogen moesten even wennen aan het donker maar dan ontvouwt zich een magische wereld voor je. Die van lichtgevende paddelstoelen en mos overal om je heen gecombineerd met de meest waanzinnige junglegeluiden. Wauw! Zo gaaf was dat!
De 2,5 uur durende wandeling vloog voorbij...
Wat een intense en intensieve dag!
12 oktober
Ik word wakker van het eerste licht dat door het raam boven mijn bed komt en de hitte. Ra ligt nog in diepe coma.
Wat een nacht. Onze gids had gezegd dat het koud zou worden. Koud voor hun begrip denk ik dan want 25 graden was mij echt nog te warm om comfortabel te slapen.
Het is 6.28 uur en de jungle ontwaakt langzaam. Er komen steeds meer geluiden bij. Schuin boven mij zie ik een spin en vraag me af of hij in de kamer of aan de andere kant van het raam zit. Wanneer ik even niet oplet verlies ik hem uit het oog. Lichte paniek, waar is ie?!
Gelukkig zie ik dat ie een stukje is opgeschoven net achter het randje van het raam.
Om 7.30 kunnen we ontbijten en dus lopen we richting HQ. Ik zie een aantal mensen al druk in de weer met hun camera’s. Op het strand is een grote groep silver leaf monkeys aan het genieten van het ontbijtbuffet in de vorm van grote peulen.
En ook de neusaap doet zich tegoed aan blaadjes van struiken. Zo dichtbij had ik hem nog gezien. Gaaf!
Hij ging soms ook echt zitten voor de foto’s die van hem werden gemaakt. En ondertussen schuifelde op de achtergrond op het strand een van de zwijnen langs. Een ware dierentuin!
Na het ontbijt hebben we nog een wandeling langs het strand en door de mangrove gemaakt. Het was al weer goed warm.
Omdat er keuze was uit de boot van 11 uur of 15 uur en we in de verte een dreigende lucht zagen aankomen, besloten we om 11 uur te vertrekken.
Bij de jetty aangekomen gingen we weer op zoek naar een Uber. Helaas kwamen die niet daar. En dus moesten we op zoek naar een andere optie. Een local bood ons een rit aan voor 50 ringgit. Ik wist dat er ook een bus ging, dus gokten we daar op.
Er was niet echt een bushalte dus bleven we maar wachten aan de weg onder de afdak want het was inmiddels begonnen met regenen.
Na 10 minuten kwam de bus al, echter de chauffeur ging eerst even lunchen. Een kwartier later vertrokken we naar Kuching voor 3,5 ringgit per persoon. En zo hadden we snel onze lunch terugverdient.
De regen zorgde voor grote plassen en gaf ons een mooi excuus om een beetje te relaxen en alles bij te werken in onze hotelkamer.
Na alle rijst had ik zin in iets anders en dus werd het pizza voor het avondeten. De dag eindigde vroeg in bed want om 4.00 uur gaat de welker weer!
-
15 Oktober 2017 - 10:47
Mama:
Ha Eug weer eens n mooi verhaal van alles wat je ziet en beleeft.je gaat nog wel wennen aan spinnen! Maar aan apen in vrijheid zou ik niet kunnen wennen! Doodeng!hopelijk kom je snel van je verkoudheid af. Leg n ui op je nachtkastje n zeer probaat middel om v d verkoudheid af te komen! Veel memoires belevenissen nog , en gauw opknappen om vervolgens te kunn duiken .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
