Ff wennen
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
08 April 2018 | Maleisië, Kuala Lumpur
6 april
Nog 1,5 uur en dan land het vliegtuig in KUL. Terwijl zo’n beetje het hele vliegtuig in coma lag (of misschien wel deed alsof), zat ik met fijngeknepen ogen films te kijken. 3 maanden de tijd om bij te komen van deze lange vlucht....
Het hele “Maleisie binnenkomen” proces verloopt heel vlotjes. Binnen een uur na landing heb ik er weer een stempel bij in mijn paspoort, mijn roze koffer weer in mijn bezit, een gevulde portemonnee met ringgits en een simkaart voor mijn dongle.
En niet veel later stap Ik in mijn Grab taxi op weg naar het centrum van Kuala Lumpur. Bij vertrek van de luchthaven was er in de verte al een donkere lucht zichtbaar. Het duurde dan ook niet lang voordat dikke druppels uit de hemel vielen en niet veel later gingen de sluizen echt volledig open. Normaal een rit van zo’n 50 minuten duurde nu door het waterballet op de snelwegen ruim anderhalf uur. Maar wat een fantastische welkom was dit. Ik had soms het idee dat ik letterlijk de bliksem inzag slaan en binnen no-time waren wegen rivieren. Gelukkig was het bij aankomst droog en hoefde geen capriolen uit te halen om mezelf en mijn spullen droog te houden.
Na een opfrisbeurt van mezelf was het tijd om voor de innerlijke mens te zorgen. Mijn appartement zit vlak in de buurt van Jalan Alor, een straat met alleen maar restaurantjes. In oktober at ik hier nog met Ra, nu schoof ik bij een Aziatische stel aan die nauwelijks Engels konden maar smakten als de beste!
Ik bestelde een cola, saté met witte rijst en kippenvleugeltjes waar het restaurant beroemd om is.
Het smaakte voortreffelijk en ik had graag meer willen eten maar ik was doodmoe. En dus reken ik af, omgerekend welteverstaan 5 euro.
Dromenland wachtte al op mij....
7 april
Dromenland hield me tot 1.49 bezig daarna was ik klaarwakker. Na wat appen met mijn lief kon ik weer slapen en werd gelukkig pas weer wakker om 7.17. Buiten regende het, meestal goed want dan verloopt de rest van de dat koel.
Tijd voor ontbijt, om de hoek zat een lekker tentje, VC. Met 3 maanden vakantie in het vooruitzicht en dus vaak buiten de deur ontbijten, koos ik voor yoghurt met fruit.
Ik merk dat ik nog echt wel in de flow moet komen, het bevatten dat deze trip 3 maanden duurt lukt nog niet helemaal.
Vandaag was het tijd om maar eens even goed de toerist uit te hangen. Met taxi liet ik mij afzetten bij het Vogelpark van Kuala Lumpur. Ze maken reclame met het feit dat ze grootste overdekte volière hebben van de wereld. Ik moet zeggen van een afstand ziet het er inderdaad imposant uit.
Er liepen en vlogen verschillende soorten vogels rond. Helaas zagen ze er niet allemaal even joviaal uit. Een pauw probeerde een vrouwtje te imponeren maar deed dat met een grotendeels kale staart. Het parkbehuisde onder andere ooievaars, reigers, duiven, pauwen, arenden en hornbills. Die laatste blijf echt waanzinnig om te zien en nu ik ze zo dichtbij zie Zie ik pas hoe groot ze echt zijn. Een half jaar geleden zagen Ra en ik ze in het oerwoud van Borneo overvliegen.
En nu kon ik ze ook nog voeren. Bijzonder om te doen.
In de buurt van het Vogelpark bevond zich een van de mooiste moest en ja van Kuala Lumpur. Ik wist niet precies hoe ik moet lopen dus vroeg bij de ingang dag welke kant ik op moest. Een taxichauffeur zei u kunt beter een taxi pakken want het is 30 minuten lopen. En in de hitte is 30 minuten best ver, maar Google gaf aan dat het 12 minuten lopen was. In het kader van 10.000 stappen per dag ging ik lopen en was inderdaad een kwartier later bij het museum. De airco in het museum was een heerlijk welkom.
In het museum bevond zich een collectie van belangrijke islamitische kunst. Op de eerste verdieping stonden maquettes van de belangrijkste moskeeën in de wereld. Heel bijzonder om deze zo bij elkaar te zien staan. Nooit geweten dat het moddergebouw in Timboektoe ook een moskee was of dat er zo veel diverse verschijningsvormen waren.
Op een andere verdieping las ik over de kleur turquoise die veel werd gebruikt in Perzië en staat voor overwinning. Het was de moeite waard om dit museum te bezoeken.
Tijd om te gaan lunchen bij de Indiër Ra en ik in oktober hadden ontdekt. Toen ik kwam aanlopen herkende hij mij meteen en vroeg waar mijn “husband” was. Hij wist het dus nog precies. De nasi en de roti smaakte heel vertrouwd en waren weer waanzinnig lekker. Inclusief een cola moest ik 8 ringgit afrekenen (iets minder dan 2 euro)
Aan het begin van de avond ben ik richting de enorme malls gegaan om me alvast een beetje voor te oriënteren voor het shoppen over drie maanden. Kuala Lumpur heeft volgens mij meer winkelcentra dan waar dan ook.
Vlakbij lag ook de Helipad bar, een bar op een helikopterplatform boven op een skyscraper. En omdat de zon nog net niet onder was besloot ik naar boven te gaan zodat ik Kuala Lumpur zowel bij dag als bij avond van grote hoogte kon bewonderen. Je moest nog een drankje kopen voordat je naar boven komen dus met Mojito van 30 ringgit kon ik het platform op. Een 360° uitzicht, als je tenminste over alle hoofden van de mensen heen komt kijken want ik was niet de enige! Maar dat kon de pret niet drukken. En zoiets kan ook alleen in Azië, slechts een afscheiding van paaltjes met lint ertussen op een paar meter van de rand was er tussen het platform en de diepte.
Binnen no-time was het donker en begon het lichtspektakel. Wat een gave plek was dit, Eus on top of the world!!!
Ik wilde natuurlijk ook nog even de Petronas Twin Towers zien, via de Bukit Bintang Walk, een verhoogd van airco voorzien wandelpad, was ik er binnen 20 minuten. In het park ervoor was het enorm druk, de fonteinen gaven om de zoveel tijd een show weg en dat wil natuurlijk iedereen zien inclusief ik!
Na 22.000 stappen hebben gezet was het tijd om naar huis te gaan,
Leve Grab!
-
08 April 2018 - 19:40
Suus:
Lekker Euske, gewoon even aan de andere kant van de wereld je stappen halen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
