Het ritme van de dag
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
21 April 2018 | Australië, Exmouth
19 april
Het ritme past me steeds beter. En ook hier heb ik een soort van dagelijkse routine. Ik word net voor de zonsopgang wakker, ff voor de duidelijkheid dat is rond 5.30 uur. Ga iets hoger liggen zodat ik de zon kan zien opkomen. Kijk (wanneer ik bereik heb) of Ra nog wakker is zodat ik
hem nog even welterusten kan zeggen. Dan ff ontbijten en alles inpakken, mijn bed terug schuiven en tafel en stoelen weer op zijn plek. Klaar om weer te gaan rijden.
Vanochtend ben ik even naar het centrum van Exmouth gegaan om wat boodschappen te doen. Met mijn accu weer opgeladen kon ik ook weer wat koelkast dingen kopen zoals yoghurt,
kaas en vlees. Het voelde op de een of andere manier als een enorme luxe om weer een supermarkt binnen te stappen. Ik hield mijn inkopen beperkt. Tegenover de supermarkt zat een bakkerij waar de vitrines overvol stonden met allerlei zoetigheden en hartigheden. De keuze was enorm. Ik ging uiteindelijk voor de white chocolate raspberry en een sausage roll. Grappig dat wanneer het niet zo 123 beschikbaar is ik meer weloverwogen een keuze maak mbt wat ik ga nemen.
Eenmaal buiten op het terras zaten de papegaaien al te wachten op al het lekkers wat ik had gehaald.
Rond 1030 ben ik weer richting Cape Range gereden. Nog even tanken en ik was weer niet de enige want de emu’s van gisteren waren er ook weer om wat water bij te tanken.
In het Discovery Center leerde ik alles over de dieren en planten in Cape Range National Park. Ze hebben drie soorten kangoeroes, dolfijnen, een grappige stekelhagedis, uiteraard walvishaaien en zelfs tijgerhaaoen! En nog veel meer.
Voor de echte hitte er weer was had ik mezelf geïnstalleerd op de andere camping die ik in januari al geboekt had. Net achter de duinen, dus ik ben zo in de zee. Helaas hier geen koraalrif voor de deur, maar wel een lekker strand.
En in de verte het altijd aanwezige gebulder van de golven die tegen het rif aanbeuken.
Vanmiddag al zittend in het duin en af en toe een verfrissende duik halend ben ik begonnen aan mijn 2e boek. Het moet niet gekker worden...
Om 17 uur was het vervolgens borrel (cola) tijd bij de picknick tafel op het duin. De campinghost Glenys had me die middag gevraagd of ik ook kwam.
Wat een leven... Ik kletste wat met wat andere campinggasten, allemaal uit Australië en genoot van wederom een weegaloze zonsondergang.
Wat gaat de tijd toch snel...
20 april
Vannacht werd ik midden in de nacht wakker en dacht dat ik in mijn eigen bed in Malden lag. Het voelt al vertrouwd mijn campertje!
Lakeside stond vandaag op de planning om ontdekt te worden door mij. Ook weer een strand waar je kan snorkelen. Toen ik er om 8 uur was, na 1 km over het strand te hebben gelopen om bij het snorkelgebied te komen was er helemaal niemand! Wat een weelde, een hele baai voor mezelf! Wat kan het leven toch verrukkelijk zijn. In de schaduw heb ik even genoten van dat moment, me realiserend dat dit echt uniek was. De kleuren van het water blijven me boeien.
Op het koraalrif was het al een drukte van belang. Er stond een matige stroming en dus begon ik er maar eerst tegen in te zwemmen zodat ik later me kon laten terug drijven. Ik lette wel goed op dat ik niet te ver van de kant afdreef want het verhaal van de 2 Japanners die bij Turquoise Bay de open zee waren in getrokken door de stroming stond me nog goed bij.
Alleen is echt niet altijd handig bij dit soort vakanties!
Na 45 minuten snorkelen was ik nog steeds alleen, niet iedereen is blijkbaar zo vroeg wakker.
Iets later ben ik naar de volgende baai gereden, South Mandu. Het koraal bevond zich daar heel dichtbij het strand en dus hoefde ik niet zo ver uit te zwemmen. Dit rif was mooier dan vanochtend. Met allerlei vormen koraal, zoals hersenkoraal en nog veel meer soorten vissen o.a. in het felste blauw wat je je maar kan voorstellen. Een enorm aquarium!
Inmiddels was ik totaal verrimpeld en voelde dat de zon alweer behoorlijk begon te branden. Tijd om de schaduw weer op te zoeken en terug te gaan naar de camping.
Op mijn 1 pitsgasstel heb ik toen een eitje gebakken en ervan genoten bij de picknicktafel met uitzicht over Ningalooreef.
In de middag heb ik even heerlijk gedoucht, ouderwets met flessen gevuld met water. Mijn haar stond inmiddels stijf van al het zoute water en mijn voeten waren inmiddels schuurpapier door al het zand en zout. Het blijft een genot zo buiten douchen.
Ik vraag me wel af hoe het zou zijn in zo’n ienie mini campertje wanneer het de hele dag zou regenen. Voor even leuk het gekletter op je dak maar de hele dag in zo’n kleine ruimte moeten zijn lijkt me niets. Ik geniet van het buitenleven!
Morgen hopen dat er plek is op de camping in Coral Bay!
-
21 April 2018 - 09:45
Saskia:
Je rug zal inmiddels wel zwart zijn van al dat gesnorkel! -
21 April 2018 - 12:24
Mam:
Ik slurp je verhaal weer op, altijd leuk,en je hebt t mij weer laten zien met WhatsApp cam, ben ik ook ff op t strand in Australië geweest. De wondere wereld van t internet. Prachtig. Morgen n mooie dag met t spotten naar de walvishaaien!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
