Lapzwans en toch gevaarlijk
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
16 Juni 2018 | Indonesië, Nusa Lembongan
15 juni
Een feestdag vandaag, Eid, het einde van de Ramandan dus alles begon wat later.
Na het ontbijt, wat ik maar voor een kwart heb opgegeten omdat bestond uit het meest zoute omelet wat ik ooit heb gegeten, was het tijd om afscheid van iedereen te nemen. Bijzonder hoe snel je een klik met mensen kan hebben of totaal niet.
De boot bracht ons vervolgens in ruim een uur varen naar Rinca eiland, naar de toegang tot een deel van Komodo National Park, daar waar de komodo varanen heersten.
We stonden nog niet op de steiger of werden al gewaarschuwd voor slangen en natuurlijk de varanen. Ze waren onberekenbaar en gevaarlijk.
Toen de gids ons de eerste varaan aanwees kon ik me dat moeilijk voorstellen. Het was een exemplaar van 2,5 jaar oud en dus nog niet erg groot. Hij lag er als een lapzwans bij, poten plat langs zijn lichaam.
Verderop lag een groter exemplaar, zelfde houding, zeer alert dat zag ik aan zijn ogen die alles goed in de gaten hielden.
Indrukwekkend!
En zo maakten we een kleine hike door de omgeving, eerst het rangerstation daarna het bos en tenslotte de heuvel op. In het bos zagen we een paartje liggen, de man lag bovenop de vrouw en dat zou zo tot een paar weken kunnen duren. We hadden geluk dat het paarseizoen nog niet echt was begonnen want dan zou je geen varanen meer zien, die trokken zich diep in de jungle terug.
We kwamen nog herten, apen en in de verte zagen we wilde paarden lopen.
Op het einde zagen we nog een enorm grote varaan die op zijn poten stond waardoor zijn dik gevulde buik duidelijk zichtbaar was. Zo staand was het een imposant beest!
De boottocht terug naar Labuan Bajo duurde ruim 2 uur, waardoor een aantal nog moesten haasten om hun vlucht te halen. Ik gelukkig niet! Ik vloog pas de volgende dag.
Na het inchecken ging ik naar La Cucina, eindelijk pizza eten! Het was op zich geen bijzondere pizza maar ik had er zo naar uitgekeken dat hij werkelijk fantastisch smaakte!
Weer een vakantie bijna ten einde....en ook deze had ik niet willen missen!
In de avond genoot ik van al het vuurwerk dat werd afgeschoten en had ik vlak voor zonsondergang een geanimeerd gesprek met een lokale bewoner. Hij sprak geen Engels, ik geen Bahasa en toch wisten we elkaar te verstaan. Hij was hout aan het snijden voor zijn vissersboot.
Toen ik naar bed ging miste ik wel het buiten slapen, in de airco slapen is luxe maar lang niet zo romantisch en avontuurlijk als in een bale slapen
16 juni
Geen moskee, geen haan die me wakkerde kraaide maar uiteraard weer lekker vroeg wakker. Tijd om weer eens wat bladzijden van een boek te lezen.
Om 8 uur werd mijn ontbijt gebracht en iets later liep ik door de hoofdstraat van Labuan Bajo. Er waren niet echt heel veel souvenirswinkeltjes maar ik wilde natuurlijk wel wat scoren met Komodo erop.
Om half 12 werd ik naar het vliegveld gebracht waar met wat vertraging mijn vlucht naar Bali vertrok.
Om 17 uur ging de boot naar Nusa Lembogan, die zou in net wel of net niet redden. Daarom had ik niets geboekt voor die avond en ging ik dus op goed geluk.
We landden om 15 uur, mijn koffer kwam vrij snel en de taxi reed goed door dus was ik om 16.15 bij het kantoor van de boot. Keurig op tijd.
De fastboat vertrok vanaf het strand, dus met je spullen en al door de branding en maar hopen dat er niet een al te hoge golf kwam. Mijn rugzak gaf ik af aan een van de bootjongens zodat die in ieder geval droog overkwam. Met uitzondering van een natte korte broek redde ik het ook redelijk droog.
De overtocht duurde een halfuur. Het was gelukkig rustig op zee.
Bij Lembongan aangekomen stapten we eerst over op een kleinere boot waarna we vervolgens nog een stuk door ze zee moesten lopen.
Toen wachten op de bagage en met de minitruck naar mijn accommodatie en hopen dat ze nog een kamer beschikbaar hadden. Ik had overigens aangekondigd dat dit zo zou kunnen lopen en de eigenaar had gemaild dat dat geen probleem was.
Maar ja, die eigenaar was naar Bali en had zijn personeel niet geïnformeerd.
Dus moest er eea worden gedaan en daarom ging ik eerst maar eten bij Warung Boemboem
Bij terugkomst was mijn bungalow klaar, alleen waren de vliegen zo’n beetje van het dak gevallen en rook het enorm naar insectenspray. Er werd al wel gelijk gezegd dat ik de dag erna een andere bungalow zou krijgen.
Ik was moe van al het reizen dus ging gelijk naar bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley