Lampje uit, lampje aan
Door: Eugenie
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
24 Oktober 2009 | Australië, Sydney
17:26 uur (NL-tijd)
Het gaat gelukkig weer....maar ooh wat heb ik zware uren gehad. Het begon vannacht al, Jaques nog steeds goed verkouden besloot eens een flink snurkconcert te geven. Normaal slaap ik daar redelijk doorheen, alleen nu natuurlijk ff niet. Toch behoorlijk opgewonden voor de trip, zag ik de uren van 3.40 uur vannacht voorbij tikken. Af en toe een tik met mijn been naar Jaques en dan laste hij een pauze van een minuut of 3 in om vervolgens met nog meer volume het concert voort te zetten. Tja, eerlijk is eerlijk dat ga ik dus echt niet missen, maar al het andere dus wel!!!!
Gisteravond heerlijk gegeten met zijn 2-en bij Vesters, het laatste avondmaal :-). Pata Negra, Jakobsschelpen, Victoriabaars en Zeebaars passeerden de revu. Allemaal stuk voor stuk toppertjes!. Ik vond dat dit een mooie start van de vakantie was, en om een beetje te compenseren voor het vliegtuigvoedsel wat ik de dag erop zou moeten verteren.
Moe maar voldaan thuis gekomen, nog even gecheckt hoe veel alles nou precies woog, want ja ik wilde toch ook wat ruimte om souvenirs mee terug te nemen. Met pijn in mijn hart heb ik toen mijn 2,2 kg wegende ademautomaat uit de koffer gehaald. Zo ben ik tijdens het hele inpakritueel er ook achter gekomen dat een handdoek een halve kilo weegt, een normaal boek 450 gram en de nieuwe dwarsliggers (zelfde boek maar dan dunner papier en dwars afgedrukt) slecht 115 gram. En dus zette ik vanmiddag bij het inchecken een koffer van 18.0 kg op de band!
We waren er na een rit van ruim anderhalf uur om 12.00 uur en dan denk je oooooh tijd zat. Haha think again! Om 12.45 had ik eindelijk mijn koffer ingeleverd en omdat Jaques mij toch wat bacillen had weten over te dragen, moest ik ook nog even snel een neusspray op de kop tikken. Dus van terminal 3 naar terminal 1 want daar zat de Etos. Vervolgens snel met zijn 2-en nog een overheerlijk ciabbatta'tje gegeten en toen kwam het moment!!!.........
Op de roltrap omhoog heb ik Jaques een hele dikke knuffel gegeven, met mijn paspoort en boarding pass in de hand nog een dikke kus en wat tranen gelaten (gelukkig geen Joris in de buurt te zien, dus het bleef ons momentje) en toen met pijn in mijn buik en mijn ogen met mijn mouwen droopdeppende naar de douane gelopen. Nog 3 keer omkijken...ja hij stond er nog...en toen door de de douane. Dag Sjakie, tot over een maand.
Snel naar de gate toegelopen waar het boarden al was begonnen.
En nu zit ik alweer 4 uur voor me uit te koekeloeren naar een schermpje, voel ik me kont al niet meer en wil ik heel graag slapen.....Met angels en demons heb ik me de eerste 2 uur kunnen vermaken, en nog keuze genoeg dus de tijd kom ik voor een groot deel wel door, totdat de man met de hamer komt...maar ja die deelt dan een klap uit net niet hard genoeg om echt in slaap te vallen...
Hong Kong nog 7 uur vliegen...
00:10 uur (Sydney-tijd)
Nu gaat het lampje echt uit!!
Wat een reis, voor mijn gevoel ben ik al keilang weg en toch gaat het allemaal nu pas beginnen. De vlucht van Hongkong naar Sydney duurde korter dan ik had gedacht. Zo'n 9 uur vliegen. Ik was al redelijk kapot na de vlucht van Amsterdam naar Hongkong, dus kon maar aan één ding denken: slapen! Gewapend met oordoppen en masker heb ik een poging gedaan, maar helaas...Toen ik eenmaal geland was op Sydney was ik klaarwakker. En alles liep voorspoedig, koffer opgehaald, mijn chocolade aan de douane laten zien, want ze zijn hier streng als het gaat om het invoeren van voedsel en toen een fles koude cola light gehaald. En dat was het moment dat ik realiseerde dat ik echt aan de andere kant van de wereld zit. De begroeting van de man voor mij: Howdy mate!, zei alles. En natuurlijk de stempel in mijn paspoort: Sydney 24 october 2009.
Vervolgens snel een taxi gepakt naar mijn hotel, een heerlijk douche genomen en datgene gedaan wat ik ondanks dat ik ontzettend moe zou zijn wilde doen: The Operahouse bekijken. Met de bus was ik er zo en dan loop je langs de haven en komen er massa's mensen je tegemoet die net een voorstelling in het Operahouse hadden gehad. En dan eindelijk na het nemen van een kleine bocht was ie daar, de landmark van Sydney! The Operahouse.....wauw!!In stilte heb ik genoten en een traantje weggepinkt. Hier was ik o.a. voor gekomen, om het prachtige lijnenspel te zien. En naast het Operahouse natuurlijk de Harbourbrigde. En toen ging in één keer het licht uit, en was het de bus terug richting hotel waar ik nu nog even aan het genieten ben van een broodje en dus zo ga slapen. En ik hoop heeel lang......
25 oktober 07:37 uur
Om 4 uur vannacht ging het lampje weer aan....je zou denken ik ben zo moe ik slaap wel 8 uur... hahaha think again!!
En dus heb ik een beetje naar het plafond liggen staren, me weer omgedraaid en zo de uurtjes voorbij zien tikken. Het bed ligt heerlijk, dus daar ligt het niet aan.
Zo maar even een ontbijtje pakken, douchen en dan een zondagochtendwandeling door Sydney maken. Kijken hoe het er bij daglicht uitziet :-)
Om 15.00 uur vertrekt mijn vlucht naar Cairns, 3 uurtjes vliegen en het temperatuurtje wordt nog aangenamer!
-
24 Oktober 2009 - 21:42
Yo:
Hey slapie :)
-
25 Oktober 2009 - 07:41
Mam:
8.30wt
Leuk weer ff een stukje te lezen.Nou vrouwke goeie reis, naar cairns en hopelijk rust op de boot. kus mam -
25 Oktober 2009 - 09:08
Marco:
Jammer dat je niet kunt slapen in het vliegtuig. Gelukkig blijf je goed gehumeurd...en of dat nog niet genoeg is, ga je nogmaals het vliegtuig in. Gelukkig kun je morgen een frisse duik nemen. Daar wordt je wel wakker van.
Ben je al een beetje gewend aan de taal. Ze verdraaien van alles en korten alles af. Vb. How was your Captain Cook in Steak 'n Kidney?
Let op: Cairns is een party-town. Jaren geleden, toen ik daar was, had je in de kroeg "the end of the world" horizontaal bungee jumping. Verder had je daar op bepaalde tijdstippen gratis vaten. Het gevolg was dat iedereen, en masse, naar de tap vloog om zijn jug te laten vullen. Als je het tijdschema goed in de gaten hield,kon je dit kroeg na kroeg doen. Knettergek die aussies.
Het is ieder geval de ideale basis om het reef te verkennen en de jungle in te gaan (dit doe je later, geloof ik).
In ieder geval veel plezier. Laat het maar over je heen komen. We zijn hartstikke jaloers op je.
No Worries Mate -
25 Oktober 2009 - 09:10
Suusss:
Ben trots op je hoor lieve Eus ......Je doet het toch maar allemaal!
X -
25 Oktober 2009 - 09:28
Maggie:
Welkom in Sydney Australia, our hometown. Ja, de vlucht is een ramp en duurt idioot lang. Je hebt het gevoel dat er geen einde aan komt en dan moet de jetleg nog komen. Maar, je hebt het niet voor niets gedaan Eugenie, het land down under is werkelijk prachtig en inderdaad Sydney Opera House is een plaatje. Iedere dag kom ik er twee keer langs op weg naar en van werk en iedere keer is het weer genieten geblazen. Zelf heb ik ook het privilege om vanuit kantoor uitzicht te hebben op Darling Harbour (ook niet verkeerd) maar dat went gek genoeg wel snel. De Harbour Bridge blijft magnifiek, ook deze ga ik twee keer per dag over. Als je de kans krijgt dan moet je de bridge beklimmen. Het weer momenteel niet spectaculair, maar wordt over een paar dagen beter. Geniet ervan en ik kijk ernaar uit om je binnenkort te spreken. Heel veel groeten, Maggie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley