Paarden uitlaatservice
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
20 Mei 2015 | Italië, Villaputzu
18 mei
22.00 uur
Vandaag was het tijd om eens naar het zuiden langs de kust te rijden richting Villasimius. Op de kaart een groen gearceerde route, dus een met vele mooie uitzichten onderweg. Na iedere bocht was er wel weer een mooi baaitje met azuurblauw water. Ons fiatje had af en toe moeite om de berg op te komen. Zelfs met het gaspedaal volledig ingedrukt was hij soms niet vooruit te branden. Dat was vandaag wel een voordeel want zo kon ik genieten van het mooie landschap.
In Villasimius hebben we heerlijk over het strand gewandeld en genoten van de koele water van de Middellandse zee.
Aan het einde van de middag waren we in de buurt van de Carrefour dus maakten we daar nog even een stop. Ik had namelijk aan het begin van de vakantie daar een italiaanse sim gekocht zodat we konden internetten. Alleen heeft het kaartje het welgeteld 1 dag gedaan en daarna weigerde hij ook maar enig 3G signaal op te pikken. Na een uur geklooi met allerlei instellingen, resetten van mijn mifi en wisselen van sim besloot de beste man toch maar eens de helpdesk te bellen. Na 20 minuten in de wacht (gelukkig had ik 300 belminuten) kwam het verlossende woord (nou ja, verlossende...). Het datanetwerk van Fastweb bleek er al een paar dagen uit te liggen en men wist niet of dit binnen een paar dagen hersteld zou zijn. De beste man zei nog doodleuk, maar u kunt wel bellen en sms'en. Tja dat is zo 2014..
Op naar de Vodafone winkel en daar voor 16 euro een kaartje voor 3G met 2Gb gescoord.
Ook daar moest ik nog even geduld hebben, want deze zou na ca. 12 uur geactiveerd worden.
Het digiloze leven zou dus nog even voortduren...
's Avonds genoten we voor ons appartement van een enorme Fiorentina (T-bone steak) van de barbecue. De buurtkatten wisten ook ons snel te vinden. Die waren maar al te blij met de restjes die ze kregen.
19 mei
19.30 uur
Het thema van vandaag; paardrijden. Via Groupon had ik een aanbieiding gevonden voor 3 uur paardrijden met zijn 2-en in de buurt van Cagliari. Om 15.00 uur hadden we afgesproken. We waren redelijk op tijd in Cagliari en besloten eerst nog even lekker te lunchen op het strand Poetto. Risotto a la pescatore stond er op het menu. Met uitzicht op het witte strand smaakte deze uitstekend. We hadden alle tijd om op zoek te gaan naar de manege. Tenminste, we dachten dat we alle tijd hadden. Onze Tomtom wees ons de weg, maar op de bestemming aangekomen geen manege te vinden. Dan maar vragen, alleen jammer dat er maar weinig Italianen zijn die engels spreken. En zo werden we van hot naar her gewezen en hadden na 1 uur rondrijden nog geen manage gevonden. Toen troffen we voor het hek van wat een manage leek een Italiaans stel wat ook een groupon aanbieding bij dezelfde manege had geboekt. Zij konden zowel Italiaans als Engels en konden de manage bellen en om aanwijzingen vragen. We reden achter hun aan. Het bleek een klein weggetje te zijn langs een lange muur. Helemaal aan het einde zat een kleine deur. NIets maar dan ook niets wees erop dat hier achter een manege zat. Toen het deurtje openging zagen we de bak al liggen en de paarden staan. Ruim een uur te laat konden we dan eindelijk aan onze rit beginnen... tenminste dat dachten we.
Wat bleek. het was druk en dus kon onze rit niet doorgaan! Of we morgen wilden terugkomen!
Gelukkig wisten we nu ieder geval waar we moesten zijn.
De rest van de middag hebben we vervolgens liggen relaxen op het witte zand van Poetto spiaggi. Ook lekker..
20 mei
21.41 uur
Zou het vandaag dan echt gaan gebeuren? Onze rit door het natuurpark vlakbij Cagliari. We moesten ons vandaag om 11 uur melden. Aangekomen bleek de straat en omgeving te zijn afgezet omdat er markt was. En dus moesten we de auto ergens anders parkeren en naar de manege lopen.
Onze paarden stonden al op ons te wachten. We moesten ze zelf borstelen en opzadelen. Het was vandaag een bewolkte dag en wat winderig. De eigenaresse maakte zich daar een beetje zorgen om. Wij snapten (nog) niet waarom.
Eenmaal op het paard maar eerst een paar rondjes door de bak. Het was enorm wennen om na 25 jaar weer op een paard te zitten. Na 5 rondjes begon ik me wel af te vragen of ik dit wel 3 uur zou volhouden... en dan met name mijn kont.
Maar goed, vol vertrouwen begonnen we aan de rit. Het paard van onze lerares had er niet zoveel zin in. Hij was met moeite vooruit te branden. Onze paarden liepen er op hun dooie gemakje achter aan. Ik denk dat ik lopend nog sneller was...
Na ca. 10 minuten rijden, wilde Branky, het paard van de eigenaresse niet verder. Hij weigerde. En dus draaiden we om en kozen een weg met de wind mee.
Helaas vond Branky ook dat pad niet leuk, hij spitste zijn oren, weigerde te lopen en schoot toen ineens weg. De eigenaresse kon hem nauwelijks in bedwang houden. Toen hij stil stond stapte ze af en zei dat het beter was om terug te lopen. En zo werd een ritje te paard uiteindelijk een wandeling om het paard uit te laten.
Ach het moest zo zijn... mijn kont had het niet 3 uur getrokken...45 minuten was lang genoeg.
Een ervaring rijker en 30 euro armer gingen we naar het centrum van Cagliari. Op zoek naar de beste pizza en ijs. Tripadvisor wees ons de weg (mijn Vodafone sim was inmiddels actief).
Bij de snackpizzeria konden we kiezen uit een mix van verschillende smaken en moesten we afrekenen naar een prijs per kilo. Hij was niet zo lekker als de pizza die ik in Bologna had gegeten maar hij kwam wel in de buurt.
Op naar de volgende stop: de gelateria. Ook daar weer voldoende keuze uit allerlei smaken. Mascarpone met honig, bloedsinaasappel ijs waren uiteindelijk mijn keuze.
Na een korte wandeling door het oude centrum zijn we weer naar huis gereden en pikten onderweg nog een netje vongole op.
Thuis genoten we van pasta vongole.
Het was een culinair hoogtepunt dagje vandaag!
22.00 uur
Vandaag was het tijd om eens naar het zuiden langs de kust te rijden richting Villasimius. Op de kaart een groen gearceerde route, dus een met vele mooie uitzichten onderweg. Na iedere bocht was er wel weer een mooi baaitje met azuurblauw water. Ons fiatje had af en toe moeite om de berg op te komen. Zelfs met het gaspedaal volledig ingedrukt was hij soms niet vooruit te branden. Dat was vandaag wel een voordeel want zo kon ik genieten van het mooie landschap.
In Villasimius hebben we heerlijk over het strand gewandeld en genoten van de koele water van de Middellandse zee.
Aan het einde van de middag waren we in de buurt van de Carrefour dus maakten we daar nog even een stop. Ik had namelijk aan het begin van de vakantie daar een italiaanse sim gekocht zodat we konden internetten. Alleen heeft het kaartje het welgeteld 1 dag gedaan en daarna weigerde hij ook maar enig 3G signaal op te pikken. Na een uur geklooi met allerlei instellingen, resetten van mijn mifi en wisselen van sim besloot de beste man toch maar eens de helpdesk te bellen. Na 20 minuten in de wacht (gelukkig had ik 300 belminuten) kwam het verlossende woord (nou ja, verlossende...). Het datanetwerk van Fastweb bleek er al een paar dagen uit te liggen en men wist niet of dit binnen een paar dagen hersteld zou zijn. De beste man zei nog doodleuk, maar u kunt wel bellen en sms'en. Tja dat is zo 2014..
Op naar de Vodafone winkel en daar voor 16 euro een kaartje voor 3G met 2Gb gescoord.
Ook daar moest ik nog even geduld hebben, want deze zou na ca. 12 uur geactiveerd worden.
Het digiloze leven zou dus nog even voortduren...
's Avonds genoten we voor ons appartement van een enorme Fiorentina (T-bone steak) van de barbecue. De buurtkatten wisten ook ons snel te vinden. Die waren maar al te blij met de restjes die ze kregen.
19 mei
19.30 uur
Het thema van vandaag; paardrijden. Via Groupon had ik een aanbieiding gevonden voor 3 uur paardrijden met zijn 2-en in de buurt van Cagliari. Om 15.00 uur hadden we afgesproken. We waren redelijk op tijd in Cagliari en besloten eerst nog even lekker te lunchen op het strand Poetto. Risotto a la pescatore stond er op het menu. Met uitzicht op het witte strand smaakte deze uitstekend. We hadden alle tijd om op zoek te gaan naar de manege. Tenminste, we dachten dat we alle tijd hadden. Onze Tomtom wees ons de weg, maar op de bestemming aangekomen geen manege te vinden. Dan maar vragen, alleen jammer dat er maar weinig Italianen zijn die engels spreken. En zo werden we van hot naar her gewezen en hadden na 1 uur rondrijden nog geen manage gevonden. Toen troffen we voor het hek van wat een manage leek een Italiaans stel wat ook een groupon aanbieding bij dezelfde manege had geboekt. Zij konden zowel Italiaans als Engels en konden de manage bellen en om aanwijzingen vragen. We reden achter hun aan. Het bleek een klein weggetje te zijn langs een lange muur. Helemaal aan het einde zat een kleine deur. NIets maar dan ook niets wees erop dat hier achter een manege zat. Toen het deurtje openging zagen we de bak al liggen en de paarden staan. Ruim een uur te laat konden we dan eindelijk aan onze rit beginnen... tenminste dat dachten we.
Wat bleek. het was druk en dus kon onze rit niet doorgaan! Of we morgen wilden terugkomen!
Gelukkig wisten we nu ieder geval waar we moesten zijn.
De rest van de middag hebben we vervolgens liggen relaxen op het witte zand van Poetto spiaggi. Ook lekker..
20 mei
21.41 uur
Zou het vandaag dan echt gaan gebeuren? Onze rit door het natuurpark vlakbij Cagliari. We moesten ons vandaag om 11 uur melden. Aangekomen bleek de straat en omgeving te zijn afgezet omdat er markt was. En dus moesten we de auto ergens anders parkeren en naar de manege lopen.
Onze paarden stonden al op ons te wachten. We moesten ze zelf borstelen en opzadelen. Het was vandaag een bewolkte dag en wat winderig. De eigenaresse maakte zich daar een beetje zorgen om. Wij snapten (nog) niet waarom.
Eenmaal op het paard maar eerst een paar rondjes door de bak. Het was enorm wennen om na 25 jaar weer op een paard te zitten. Na 5 rondjes begon ik me wel af te vragen of ik dit wel 3 uur zou volhouden... en dan met name mijn kont.
Maar goed, vol vertrouwen begonnen we aan de rit. Het paard van onze lerares had er niet zoveel zin in. Hij was met moeite vooruit te branden. Onze paarden liepen er op hun dooie gemakje achter aan. Ik denk dat ik lopend nog sneller was...
Na ca. 10 minuten rijden, wilde Branky, het paard van de eigenaresse niet verder. Hij weigerde. En dus draaiden we om en kozen een weg met de wind mee.
Helaas vond Branky ook dat pad niet leuk, hij spitste zijn oren, weigerde te lopen en schoot toen ineens weg. De eigenaresse kon hem nauwelijks in bedwang houden. Toen hij stil stond stapte ze af en zei dat het beter was om terug te lopen. En zo werd een ritje te paard uiteindelijk een wandeling om het paard uit te laten.
Ach het moest zo zijn... mijn kont had het niet 3 uur getrokken...45 minuten was lang genoeg.
Een ervaring rijker en 30 euro armer gingen we naar het centrum van Cagliari. Op zoek naar de beste pizza en ijs. Tripadvisor wees ons de weg (mijn Vodafone sim was inmiddels actief).
Bij de snackpizzeria konden we kiezen uit een mix van verschillende smaken en moesten we afrekenen naar een prijs per kilo. Hij was niet zo lekker als de pizza die ik in Bologna had gegeten maar hij kwam wel in de buurt.
Op naar de volgende stop: de gelateria. Ook daar weer voldoende keuze uit allerlei smaken. Mascarpone met honig, bloedsinaasappel ijs waren uiteindelijk mijn keuze.
Na een korte wandeling door het oude centrum zijn we weer naar huis gereden en pikten onderweg nog een netje vongole op.
Thuis genoten we van pasta vongole.
Het was een culinair hoogtepunt dagje vandaag!
-
20 Mei 2015 - 22:51
Mam:
Och arm dat paard, wel ingewikkeld om n ritje te maken! Over 3maanden nog n keer proberen, als je wat kilotjes kwijt bent... Hahaha Kus mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
