Hotsprings… we kunnen er geen genoeg van krijgen
Door: Eugenie
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
25 Maart 2023 | Nederland, Malden
7 juni
Iedere keer schrik ik wakker van de stilte… bizar dat je als mens zo gewend bent aan lawaai om je heen.
Lake Mythvan heeft een aantal bezienswaardigheden.
Onze eerste stop: een grot met helder blauw water. Helaas mag je er niet in baden.
Iets verderop is een uitzichtpunt over het meer. Wanneer je ergens uitstapt is het een kwestie van blijven bewegen zodat de muggen geen vat op je krijgen.
Dimmuborgir is onze volgende stop. Het is er behoorlijk druk. Ze noemen het hier ook wel trollenlandschap. Wanneer de zon begint te schijnen verstenen alle trollen en vormen zo een bizar landschap met rotsen in allerlei vormen. En met een beetje fantasie zie je er trollen in.
Daarna bezoeken we een volgende waterval. Watervallen genoeg in Ijsland! Ook deze is weer wonderschoon. We zien een groep kayakers zichzelf naar onder storten van de waterval, wat een daredevils!
Op naar Akureyri! We gaan via een tunnel van 7,5 km onder het fjord door.
Na vertrokken te zijn vanaf Keflavik, zijn we eindelijk weer in een stad van formaat. Tijd voor wat huishoudelijke klussen: boodschappen doen en de was. In een hostel kunnen we onze kleren wassen en in de droger doen. En terwijl die draait lopen we door het kleine centrum en eten we een hotdog. Ze hebben verschillende soorten, bijv een hot lava. Een spicy hotdog in een zwart broodje.
Wanneer de was is klaar rijden we naar de camping waar we onze volgende dagen plannen. Eigenlijk wilden we om tijd te besparen met de Ferry vanaf de Westfjords oversteken. Alleen blijkt dat die al helemaal vol is geboekt.
8 juni
Vandaag willen we naar de Westfjords rijden, een behoorlijk lange rit, met wel een aantal stops onderweg.
Reykjafoss waterval is een daarvan en die heeft een uniek element: een hotspring ernaast. Omdat we vandaag aardig wat kilometers willen maken laten we deze even voor gezien.
Op weg naar Hevitsekur komen we langs een typisch IJslands kerkje waar we even stoppen om wat foto’s te maken en over de muur bij het naastgelegen museum te kijken. We zien hoe de inwoners vroeger woonden, prachtige houten huisje met op het dak plaggen met gras.
Na 45 minuten komen we aan bij Hevitsekur, een rots in de zee. Bij het zien ervan vragen we ons af waarom we daar in godsnaam zo ver voor hebben gereden. Ach ja, de reis ernaartoe is ook onderdeel van de reis denken we dan maar. Ook al is dat geheel over een niet al te beste gravel road. Vanuit hier wilden we verder rijden naar een zeeleeuwen kolonie. Alleen was de weg ernaartoe afgesloten en dus wijzigen we onze plannen en rijden direct richting de Westfjords.
En des te dichterbij we komen des te woester wordt het landschap.
Eenmaal in de Westfjords, met natuurlijk, een enorm uitgestrekt landschap, fjorden, overstekende schapen en vooral veel niets is het weer schakelen qua weg conditie. Hier kennen ze geen asfalt en rijden we dus uren over gravel wegen.
Bij Gautsdslur gaan we een pas over waar nog behoorlijk wat sneeuw ligt. In de winter zijn de Westfjords door de sneeuw ontoegankelijk.
Onderweg komen we nauwelijks andere auto’s tegen. Na een lange, maar geweldige mooie rit over gravel wegen en asfalt in de Westfjords komen we aan bij weer een magnifiek gelegen hot spring., genaamd Hellulaug. Na 10 minuten hebben we deze weer helemaal voor onszelf. Genieten in het kwadraat, terwijl de regendruppels uit de lucht vallen en we uitkijken over het enorme fjord.
Onze camping ligt vlakbij de hotspring, dus na weer helemaal rozig te zijn geworden hoeven we gelukkig niet meer ver te rijden.
9 juni
Voordat we nog dieper de Westfjords in rijden, gaan we eerst tanken.Heel veel tankstations heb je hier niet, dus beter safe than sorry.
De rit gaat weer over wegendwars door de bergen, langs vlaktes bedekt met sneeuw en langs een fjord. Met opengesperde ogen om allen indrukken in me op te nemen en een hand stevig aan het deurhandvat rijden we over wegen met soms steile afgronden en los gravel om uiteindelijk bij naar zeggen, een van de mooiste watervallen van Ijsland te komen. Het is een brede uitwaaierende waterval, genaamd Dynjandi, met ook hier uiteraard weer een klim naar boven.
Ik ben verrast wanneer ik een vrachtauto met Nederlandse kenteken zie, hoe is die in godsnaam hier gekomen over die smalle steile wegen?!
Bij de auto aangekomen word ik nog vanuit de lucht aangevallen door een stern. Ik kom blijkbaar iets te dichtbij haar nest en met duikvluchten probeert ze me uit de buurt te houden.
We rijden dezelfde weg weer terug en besluiten nog een korte stop te maken bij Hellulaug, gewoon omdat het kan…
En om nog even te relaxen voor weer een lange rit, nu van de Westfjords naar Snæfelisnes.
Never a dull moment, ook niet tijdens die lange rit, het is alsof we van Noorwegen naar Oostenrijk rijden.Langzaamaan ben ik gewend aan afwisseling gravel en asfalt.
We komen
Aan het begin komen we aan in Kirkjufell, daar liggen een rots en een waterval. Samen zijn ze prachtig een prachtig plaatje, maar zou je ze los van elkaar zien dan is er niets aan.
We zetten onze camper neer op een camping in het stadje, met jawel 2 wc’s waar je nog niet dood gevonden wilt worden. Qua campings is het hier echt allemaal basic.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
