Eindelijk...de Thistlegorm (wel met een hobbel)

24 januari

20:56 uur

En daar zit ik dan, op een boot op het midden van de Rode Zee. Buiten is het pikkedonker, alleen de lichten van de boot zorgen voor een weerschijnsel op het wateroppervlakte. Hier doe ik het voor. Complete stilte als je voor op het dek gaat zitten. Helaas geen sterrenhemel, want het is bewolkt. Zo zittend in het donker kan ik de gebeurtenissen van de dag nog eens langzaam de revu laten passeren. Vandaag waren het drie duiken.
De eerste was meer een check-dive om te kijken of alles goed was, het drijfvermogen, de uitrusting, het vertrouwen met het duiken en met mijn buddies. Tijdens deze duik waren dat Yvonne (Spanje) en Michel (Zweden).
Mooi koraal, niet te diep, een relaxte duik.
De groep is heel divers: een echtpaar uit Zweden, 2 jongens uit Noorwegen, een stel uit Utah, een man uit New York State, een meisje uit Spanje en een dame uit Vancouver. Geen russen dus! De crew is ook gezellig. Vandaag een lesje Arabisch gehad van Semni en natuurlijk ook gesproken over hun cultuur.

De 2e duik maakten we na 3 uur varen, bij twee eilanden tussen Hurghada en Sharm El Sheikh. Op zo'n 14 meter lag een klein wrakje, bijna helemaal vergaan. Het onderwaterleven was er echter overweldingend. Zoveel verschillende vissen, ze zwommen en zaten overal. In de spleten van de boot, onder de boot etc. Dit was weer één van de betere plekken die ik in Egypte heb gezien. Dit keer dook ik met de gids en deden we “wie spot de meeste bijzondere vissen”. Ook hier bleek dat ik niet zo'n goede spotter. Het duiken was in ieder geval heerlijk.
Ook over de verzorging aan het boord valt niet te klagen. Je bent nog niet aan boord of je vinnen worden voor je uitgetrokken, je set netjes afgelegd en er staat een drankje klaar. Pure verwennerij na een heerlijke duik. Ik moet wel zeggen dat het toch wel koud is, zowel onder als bovenwater. Met name bovenwater, omdat er een behoorlijke wind staat. Gelukkig hebben we allemaal een badjas te leen!

De 3e duik was de gaafste van vandaag, de nachtduik!!!! Ja, het blijft mijn favoriet (naast de cenoteduik in Mexico). We doken op dezelfde plek, weer het wrakje. Alleen tijdens de nacht zijn er een hoop andere vissen. Je vraagt je echt af waar die allemaal vandaag komen. Gewapend met lichtbundel en vergezeld door Yvonne daalden we de duisternis in. In je lichtbundel ontbloemt zich het nachtleven. Zo gaaf!!!!
We zagen een murene, zo gigantisch, als hij zijn bek opendeed zou mijn hoofd er met gemak in passen. Toen ik op geppaste afstand het enorme beest aan het observeren was, voelde ik een tik op mijn benen. Ik schrok natuurlijk best wel! Haha de grapjas, het was Hani die mij aantikte. En zelfs onderwater kon ik zien dat hij het enorm grappig vond. Mijn hart zat inmiddels in mijn keel!
Even later was ik naar een garnaaltje aan het kijken, gewoon lekker in het water hangend, tot ik weer iets langs mijn benen voelde gaan. Haha grappig dacht ik, die Hani, weer aan het geinen. Dus ik keek naar beneden tussen mijn benen: nee geen Hani maar een enorm grote zeebaars. En als ik zeg enorm, ga er dan maar vanuit dat ie ook enorm is!!
Al met al een geweldig duik met kicken-momenten. Dit is het voor mij, hier doe ik het voor. Als dit de invulling van mijn verdere leven is, kom dan maar op!!!

Oké, één minder puntje.....om al het mooie te zien, moet je wel vroeg op. Om zes uur opstaan, binnen een half uur briefing en duikuitrusting aan om vervolgens om zeven uur in het water te liggen. Tja, soms best hard werken, maar ik heb het er voor over.
Als het morgen niet te hard waait, dan steken we over naar Ras Mohammed. Dat worden weer mooie duiken.

25 januari

17:30 uur

Als je op een liveaboard bent kunnen plannen zo veranderen, daar moet je rekening meehouden.
We zouden vannacht om half twee de oversteek maken richting Ras Mohammed. Ik lag er om 23.00 uur in en heb nog even een filmpje gekeken op mijn Ipod (E-Wally, kan ik echt iedereen aanraden). Daarna weer proberen de slaap te vatten. Om 1.00 uur werd ik gewekt....door maag/darmkrampen (ALWEER !!!). Om 1.30 uur merkte ik dat de motoren niet werden gestart, dat betekende dat we de ochtendduik ter plekke zouden doen.
Na een paar uur wist ik dat ik die duik niet zou gaan maken. Ik werd continu gewekt door de krampen. Ik had wel het geluk dat ik niet uren op de WC moest doorbrengen.
Om 6 uur was ik klaarwakker en ging kijken of iedereen zich al gereed aan het maken was voor de duik. Haha, niemand was nog wakker. Ik heb één van de jongens gezegd dat ik niet mee zou gaan duiken.
Een uur later lag iedereen in het water en kon ik vanaf de boot toekijken hoe iedereen ging genieten van de Rode Zee. Ik kan je vertellen, je voelt je al K.t maar dan nog veeeel meer!
En dus ben ik gewapend met je biscuitjes en pepermuntthee in bed gedoken.Hppende dat het gauw zou overgaan, want de timing kon echt niet slechter!!! Toen ik vervolgens oook nog hoorde dat het schema was veranderd, had ik het helemaal gehad! We gingen nl. naar de Thistlegorm, het wrak waar ik zo graag wilde duiken! De zee was rustig, dus we konden de oversteek maken.
Ik zag iedereen weer terug komen, we voeren een stukje, zag iedereen weer onderwater gaan en met enthousiaste verhalen weer boven komen. Balen.......tja en als je dan zo alleen bent komen die tranen wel....zit je dan midden op de Rode Zee, naast je een Egyptenaar die je toch niet begrijpt om hij geen Engels spreekt en je dus maar een beetje zit aan te staren en alles wat je wilt is het water in!

Tot 15.30 heb ik het allemaal ondergaan.....toen was het genoeg. Geen gezeik, paracetamolletje erin, nog een biscuitje en gaan met die banaan. Met de nodige vertraging, een pak aantrekken kost nu eenmaal veel energie en als je die dag alleen maar biscuitjes hebt gegeten dan snap je wel dat dat even wat tijd kost.
De darmen mopperden uiteraard, het voelde alsof iemand mij keihard in mijn buik had geslagen. De Thistlegorm lokte echter......
Met een grote stap lag ik weer in het zo naar verlangde water. Heerlijk.... Tijdens de afdaling zag je langzaamaan de contouren van de Thistlegorm. Wat een enorm schip, zo´n 130 meter lang. Op de weg naar beneden werden we vergezeld door een school batfish, alsof ze me welkom heetten. Op het dek aangekomen zijn we de laadruimte´s ingezwommen, eerst een smalle gang door om vervolgens in laadruimte 2 te komen (de eerste was kapot gebombadeerd), daar stonden netjes in een rij een heleboel motoren. Het was een heel gaaf gezicht. En mijn darmen, geen woord van gehoord onderwater!
Weer op het dek aangekomen, liet de gids mij op mijn knieeen op de voorsteven zitten en naar beneden kijken. Wauw!, pas dan realiseer je je hoe groot het schip eigenlijk is. Deze duik had ik niet willen missen!
Uit het water komen kost dan weer wat moeite, de crew helpt je echter fantastisch en doet prima zijn best om je het helemaa naar je zin te maken, echt top!
Vanavond gaan we ook nog een nachtduik doen op de Thistlegorm. Even afwachten hoe het gaat....mijn darmen lieten nl. gelijk weer van zich horen toen ik boven water was. Spijt van de duik? Nee, echt niet!!!!

Ps. We zitten nu dicht bij de kust van de Sinai, dus een beetje bereik!!! Jippie, kan ik een beetje live uithuilen bij Sjakie.