Bliksemduik
Door: Eugenie
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
09 Juni 2010 | Malediven, Malé
9 juni 07.27 uur
Het ging vannacht flink tekeer, ik dacht als het nog langer zo hard blijft regenen spoelt mijn bungi zo weg!
Gisteren ben ik in alle opwinding vergeten te vertellen dat we nog 2 bijzondere dieren hebben gezien. Toen we nl. richting Manta Point gingen, werden we begeleidt door een hele groep dolfijnen die in de boeggolf speelden. En bij Manta Point zagen we een enorme marlijn uit het water springen.
Ben benieuwd wat ik vandaag allemaal ga zien ...
8.31 uur
Op de autopiloot loop ik net naar de duikschool. Daar aangekomen vraagt Ronald aan mij of ik goed geslapen heb, ik schud een beetje en zeg mmwaa. Zegt ie: nou dan je nog een uurtje gaan slapen! Huh? Blijkt dat mijn autopilot opnieuw ingesteld had moeten worden want vandaag is het duiken pas om 10.00 uur
13.17 uur
Het was een heerlijk relaxte duik!! Gewoon hangen in het water en de stroming zorgde ervoor dat de steile wand als een film voorbij trok. We hebben heel veel murene gezien, soms zelfs 3 bijelkaar in één gat. Eentje werd onder handen genomen door schoonmaakgarnalen. Vanmiddag en vanavond nog 2 duiken. Jajaja, nachtduik!!! Die vind ik altijd het gaafst (buiten de mantaduik natuurlijk)
20.40 uur
Het was me het dagje wel weer!! Laat ik bij de middagduik beginnen. Toen we met de boot richting rand van het atol
vaarden was de lucht al behoorlijk betrokken. Het water was ook wat onrustiger dan de vorige keren. Met één grote stap verdwenen in de diepte en zweefden weer heerlijk door het water. Deze duik was wel veel minder mooi dan de ochtendduik. Toen we boven kwamen regende het echt keihard. De dhoni konden we niet zien!!! Leve het fluitje aan mijn camera...maar wat een hondenweer. Mijn duikpak heb ik maar aangehouden, natter kon ik toh niet worden. Eenmaal terug op Embudu kon ik me al weer gereed maken voor de nachtduik. Eigenlijk zou het een guided dive zijn, maar omdat Martin ook unguided mocht zoals ik werden wij elkaars buddy. We pakten allebei weer onze spullen en tussen neus en lippen door vroeg ik of hij al eens een nachtduik had gemaakt. En ach wat kon ik eigenlijk anders verwachten dan nee als antwoord! Tuurlijk voor iedereen een eerste keer maar moet die dan echt
met mij zijn, op het huisrif dat ik nauwelijks ken ?!
Ach weer een nieuwe ervaring. En dus stapten we beide met volle bepakking richting strand en zwommen richting rand van het rif. In de verte was de lucht heel donkergrijs en zag ik af en toe al een flits...mmmm.. misschien niet helemaal het juiste moment om te gaan duiken! Gelukkig kwam vlak na ons de duikgids en vroegen we of het safe was om nu te duiken. Ja hoor, geen probleem en dus lieten we ons het donkere water inzakken. De nachtduik was weer geweldig en met Martin ging het ook prima. Onze lampen schenen heen en weer in het water op zoek naar van alles en nog wat. Aan het einde van de duik zijn we op onze knieën in het zand gaan zitten op zo'n 7 meter diepte en hebben onze lampen uitgedaan. En toen begon het schouwspel: als je dan met je armen door het water gaat licht het plankton op, net mini sterretjes onderwater. Zo magisch!!
Al snel werd er een dimensie aan toegevoegd: het licht van bliksem boven water. Waahaaaa, best heftig en spannend....en ik heb het overleefd. Zo gaaf toen we boven kwamen, de lucht lichtte zo vaak op. En natuurlijk regende het weer keihard. Ik heb snel mijn duikspullen gespoeld en ben in mijn bikini naar mijn bungi gerend. Wat een dag, met letterlijk een bliksemduik!!!
Het ging vannacht flink tekeer, ik dacht als het nog langer zo hard blijft regenen spoelt mijn bungi zo weg!
Gisteren ben ik in alle opwinding vergeten te vertellen dat we nog 2 bijzondere dieren hebben gezien. Toen we nl. richting Manta Point gingen, werden we begeleidt door een hele groep dolfijnen die in de boeggolf speelden. En bij Manta Point zagen we een enorme marlijn uit het water springen.
Ben benieuwd wat ik vandaag allemaal ga zien ...
8.31 uur
Op de autopiloot loop ik net naar de duikschool. Daar aangekomen vraagt Ronald aan mij of ik goed geslapen heb, ik schud een beetje en zeg mmwaa. Zegt ie: nou dan je nog een uurtje gaan slapen! Huh? Blijkt dat mijn autopilot opnieuw ingesteld had moeten worden want vandaag is het duiken pas om 10.00 uur
13.17 uur
Het was een heerlijk relaxte duik!! Gewoon hangen in het water en de stroming zorgde ervoor dat de steile wand als een film voorbij trok. We hebben heel veel murene gezien, soms zelfs 3 bijelkaar in één gat. Eentje werd onder handen genomen door schoonmaakgarnalen. Vanmiddag en vanavond nog 2 duiken. Jajaja, nachtduik!!! Die vind ik altijd het gaafst (buiten de mantaduik natuurlijk)
20.40 uur
Het was me het dagje wel weer!! Laat ik bij de middagduik beginnen. Toen we met de boot richting rand van het atol
vaarden was de lucht al behoorlijk betrokken. Het water was ook wat onrustiger dan de vorige keren. Met één grote stap verdwenen in de diepte en zweefden weer heerlijk door het water. Deze duik was wel veel minder mooi dan de ochtendduik. Toen we boven kwamen regende het echt keihard. De dhoni konden we niet zien!!! Leve het fluitje aan mijn camera...maar wat een hondenweer. Mijn duikpak heb ik maar aangehouden, natter kon ik toh niet worden. Eenmaal terug op Embudu kon ik me al weer gereed maken voor de nachtduik. Eigenlijk zou het een guided dive zijn, maar omdat Martin ook unguided mocht zoals ik werden wij elkaars buddy. We pakten allebei weer onze spullen en tussen neus en lippen door vroeg ik of hij al eens een nachtduik had gemaakt. En ach wat kon ik eigenlijk anders verwachten dan nee als antwoord! Tuurlijk voor iedereen een eerste keer maar moet die dan echt
met mij zijn, op het huisrif dat ik nauwelijks ken ?!
Ach weer een nieuwe ervaring. En dus stapten we beide met volle bepakking richting strand en zwommen richting rand van het rif. In de verte was de lucht heel donkergrijs en zag ik af en toe al een flits...mmmm.. misschien niet helemaal het juiste moment om te gaan duiken! Gelukkig kwam vlak na ons de duikgids en vroegen we of het safe was om nu te duiken. Ja hoor, geen probleem en dus lieten we ons het donkere water inzakken. De nachtduik was weer geweldig en met Martin ging het ook prima. Onze lampen schenen heen en weer in het water op zoek naar van alles en nog wat. Aan het einde van de duik zijn we op onze knieën in het zand gaan zitten op zo'n 7 meter diepte en hebben onze lampen uitgedaan. En toen begon het schouwspel: als je dan met je armen door het water gaat licht het plankton op, net mini sterretjes onderwater. Zo magisch!!
Al snel werd er een dimensie aan toegevoegd: het licht van bliksem boven water. Waahaaaa, best heftig en spannend....en ik heb het overleefd. Zo gaaf toen we boven kwamen, de lucht lichtte zo vaak op. En natuurlijk regende het weer keihard. Ik heb snel mijn duikspullen gespoeld en ben in mijn bikini naar mijn bungi gerend. Wat een dag, met letterlijk een bliksemduik!!!
-
09 Juni 2010 - 16:27
Guus Meeuwis:
Dus het donderde en bliksemde :)
Niets voor mij...lol
Lijkt me nogal gevaarlijk. -
09 Juni 2010 - 16:28
Zus:
lijkt me doodeng maar ook heel erg mooi! -
09 Juni 2010 - 17:44
Mam:
had ik niet tevoren moeten weten..
kus mam kan nog gelukkig -
11 Juni 2010 - 07:54
Suus:
Coolll! Toch lees ik nu anders :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
