Niets is wat het lijkt
Door: Eugenie
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
11 Oktober 2011 | Nieuw Zeeland, Wellington
11 oktober
17.11 uur
Niets is wat het lijkt....het thema van vandaag.
Toen ik vanochtend wakker werd en de gordijnen open schoof, zag ik één grijze massa. De heuvels in de verte waren verdwenen en de branding was heftiger. Danny kwam ons vertellen dat zij ochtend afspraak niet doorging en dat we dus in de ochtend al de trip konden doen. Dus snel ontbijten en dan zouden we gaan. Helaas de grijze massa ontwikkelde zich tot een goede bui die duurde tor half 12 en dus voeren we niet uit. Toen begon het echter open te breken en in no time scheen de zon en gingen we aan boord van de boot (ik met de nodige spullen voor de seal swim).
Danny liet ons de mosselculturen zien en vertelde dat dat één van de redenen is dat hier grote groepen dusky dolphins zijn en daardoor ook veel Jan van Genten. Helaas geen dolfijn te zien.....
Daarna hebben we een rondje door de baai gemaakt waarbij hij ons verschillende vogels liet zien, waaronder de king shag, die alleen hier in deze omgeving te zien zijn. Uit de verte lijken het net pinguïns. We zagen ook een paar zeeleeuwen liggen. Danny had gezegd dat hij een signaal zou geven als ik het wetsuit aan zou moeten trekken.....dus ik wachtte gespannen af.
We zagen nesting spotted shags, king shags, gannets en nog een paar zeeleeuwen op de kant, maar niets in het water.
Hij heeft ons ook nog de French Pass laten zien, een smalle doorgang tussen beide eilanden waar sterke stromingen zijn. Je ja zelfs bij opgaand tij draaikolken zien.
En Eus maar wachten op een signaal.....
En die kwam ook niet....want na 2 uur waren we weer terug in de haven en had ik geen koud water gevoeld...bummer!!!
Danny moest die middag mensen naar Stevens Island brengen, dus helaas pindakaas...
Maar ja, als ik iets echt graag wil....dan geef ik dat aan en dus zei ik tegen Danny of er nog een mogelijkheid vandaag was om met seals te zwemmen. Hij moest ff nadenken....
Een kwartier later kwam de oplossing: ik kon mee die mensen wegbrengen (ca. 1 uur varen) en daarna de swim doen. Vond Eusje prima!!
Dus snel luch maken want hij zou binnen 20 min weer vertrekken.
Het gezin dat hij wegbracht had een hele voorraad bij, 20 grote emmers met eten en andere spullen. Op dat eiland is nl. helemaal niets, buiten een huis en een paar onderzoekers. Het duurde inderdaad een uur voordat we er waren en het aanleggen ging volgens het touch en go principe. Hoezo een steiger?! Gewoon een loopplankje dat uitstak vanaf de boeg en dan wachten totdat de boot dichtbij de rotsen was en dan gaan!! Pfff wat een onderneming (los van de 20 emmers die we ook nog op de kant moesten krijgen).
Maar goed alles al wal, tijd voor ons om te vertrekken.
Danny zei dat ik me alvast kon omkleden want ik zou in de baai van Stevens Island gaan zwemmen. Dus hup het 5!! mm wetsuit aan, masker op, vinnetjes aan (met blote voeten) en op zoek naar seals in het water.
We zagen er genoeg op de kant, maar niet in het water......
Danny wees naar een wat ik dacht een stuk rots was, jaaaaaaaaa er was een seal in het water.
Toen moest in er dus aan geloven, met mijn kont op de achterplank stak ik mijn voeten in het water. Waaaaaah fck, zoooooo koud!!! Geen denken aan dat ik daar inga....
De wijze woorden van Danny: "just take a deep breath and GO!!!". Daar schrok ik een beetje van en jumpte zo het water in.....En het was inderdaad echt heeeeel koud!
Snel naar de rotsen zwemmen waar de seal was. Hij stak zijn kop boven water uit en keek met een blik van: Wat ben jij nou weer en wat doe je hier? Hij bleef op gepaste afstand en iedereen als ik naderde zwom ie iets verder weg. Wel een ontzettend grappig gezicht maar ik wilde hem zo graag onderwater zien zwemmen....en dus bleef ik een kwartier in het water hangen, maar het bleef een kat en muis spel en mijn tenen waren denk ik langzaam van kleur aan het verschieten. Tijd om terug te zwemmen....jammer.....niets is wat het lijkt...
Danny zei we gaan verderop nog even kijken, terwijl ik lichtelijk verkleumd was en er eigenlijk niet meer aan moest denken nog een keer dat koude water in te moeten. Danny had er weer een paar in het water gezien en dus met weer een diepe ademhaling toch weer het water ingegaan. De seal dacht wegwezen en was zo op het droge. Iets later zag ik nog een ander die ook zijn kop boven water uitstak en een beetje dommige aankeek maar oooh zo aandoenelijk. Maar ook hier geen toenadering. En dus tijd om eruit te gaan en dus zwom ik achterwaarts terug richting boot.....totdat ik vlakbij plons hoorde.....ik keek onderwater en zag daar de seal voorbij schieten! Gaaf!!!
En hij besloot me van dichtbij te bekijken......heeeeeel dichtbij, ik kon hem aanraken, wat een sensatie! Hoezo koud?! De seal bleef maar keihard rondjes om me heen zwemmen. Ik genoot intens, von het zo bijzonder en hij genoot ook. De seal was erg speels en sprong omhoog uit het water om voor mijn neus weer naar beneden te duiken. Ik kon hier wel uren blijven liggen en kijken!! Alleen mijn handen en voeten voelde ik nauwelijks nog, tijd om terug te zwemmen.
De seal gaf me nog een mooi magisch moment zijn staart kwam uit het water en leek te zwaaien.
Wauw, wauw, wauw, zo blij dat ik het gedaan heb!!!!!
Op de terugweg heb ik gelukkig kunnen opwarmen en werden we ook nog getrakteerd op een treasureshark die uit het water sprong.
Wat een dag......niets is wat het lijkt!
19.40 uur
En net als toetje op de slagroom trok er ook nog een school dolfijnen door de baai. Top!!
Ik ga vast heel goed slapen vannacht.
Ps. Weer nieuwe foto's online (en dankzij de camera van Saskia ook shots van de seal onderwater) en voor de bewegende beelden zie: http://www.youtube.com/watch?v=xfjp2emfCSc
17.11 uur
Niets is wat het lijkt....het thema van vandaag.
Toen ik vanochtend wakker werd en de gordijnen open schoof, zag ik één grijze massa. De heuvels in de verte waren verdwenen en de branding was heftiger. Danny kwam ons vertellen dat zij ochtend afspraak niet doorging en dat we dus in de ochtend al de trip konden doen. Dus snel ontbijten en dan zouden we gaan. Helaas de grijze massa ontwikkelde zich tot een goede bui die duurde tor half 12 en dus voeren we niet uit. Toen begon het echter open te breken en in no time scheen de zon en gingen we aan boord van de boot (ik met de nodige spullen voor de seal swim).
Danny liet ons de mosselculturen zien en vertelde dat dat één van de redenen is dat hier grote groepen dusky dolphins zijn en daardoor ook veel Jan van Genten. Helaas geen dolfijn te zien.....
Daarna hebben we een rondje door de baai gemaakt waarbij hij ons verschillende vogels liet zien, waaronder de king shag, die alleen hier in deze omgeving te zien zijn. Uit de verte lijken het net pinguïns. We zagen ook een paar zeeleeuwen liggen. Danny had gezegd dat hij een signaal zou geven als ik het wetsuit aan zou moeten trekken.....dus ik wachtte gespannen af.
We zagen nesting spotted shags, king shags, gannets en nog een paar zeeleeuwen op de kant, maar niets in het water.
Hij heeft ons ook nog de French Pass laten zien, een smalle doorgang tussen beide eilanden waar sterke stromingen zijn. Je ja zelfs bij opgaand tij draaikolken zien.
En Eus maar wachten op een signaal.....
En die kwam ook niet....want na 2 uur waren we weer terug in de haven en had ik geen koud water gevoeld...bummer!!!
Danny moest die middag mensen naar Stevens Island brengen, dus helaas pindakaas...
Maar ja, als ik iets echt graag wil....dan geef ik dat aan en dus zei ik tegen Danny of er nog een mogelijkheid vandaag was om met seals te zwemmen. Hij moest ff nadenken....
Een kwartier later kwam de oplossing: ik kon mee die mensen wegbrengen (ca. 1 uur varen) en daarna de swim doen. Vond Eusje prima!!
Dus snel luch maken want hij zou binnen 20 min weer vertrekken.
Het gezin dat hij wegbracht had een hele voorraad bij, 20 grote emmers met eten en andere spullen. Op dat eiland is nl. helemaal niets, buiten een huis en een paar onderzoekers. Het duurde inderdaad een uur voordat we er waren en het aanleggen ging volgens het touch en go principe. Hoezo een steiger?! Gewoon een loopplankje dat uitstak vanaf de boeg en dan wachten totdat de boot dichtbij de rotsen was en dan gaan!! Pfff wat een onderneming (los van de 20 emmers die we ook nog op de kant moesten krijgen).
Maar goed alles al wal, tijd voor ons om te vertrekken.
Danny zei dat ik me alvast kon omkleden want ik zou in de baai van Stevens Island gaan zwemmen. Dus hup het 5!! mm wetsuit aan, masker op, vinnetjes aan (met blote voeten) en op zoek naar seals in het water.
We zagen er genoeg op de kant, maar niet in het water......
Danny wees naar een wat ik dacht een stuk rots was, jaaaaaaaaa er was een seal in het water.
Toen moest in er dus aan geloven, met mijn kont op de achterplank stak ik mijn voeten in het water. Waaaaaah fck, zoooooo koud!!! Geen denken aan dat ik daar inga....
De wijze woorden van Danny: "just take a deep breath and GO!!!". Daar schrok ik een beetje van en jumpte zo het water in.....En het was inderdaad echt heeeeel koud!
Snel naar de rotsen zwemmen waar de seal was. Hij stak zijn kop boven water uit en keek met een blik van: Wat ben jij nou weer en wat doe je hier? Hij bleef op gepaste afstand en iedereen als ik naderde zwom ie iets verder weg. Wel een ontzettend grappig gezicht maar ik wilde hem zo graag onderwater zien zwemmen....en dus bleef ik een kwartier in het water hangen, maar het bleef een kat en muis spel en mijn tenen waren denk ik langzaam van kleur aan het verschieten. Tijd om terug te zwemmen....jammer.....niets is wat het lijkt...
Danny zei we gaan verderop nog even kijken, terwijl ik lichtelijk verkleumd was en er eigenlijk niet meer aan moest denken nog een keer dat koude water in te moeten. Danny had er weer een paar in het water gezien en dus met weer een diepe ademhaling toch weer het water ingegaan. De seal dacht wegwezen en was zo op het droge. Iets later zag ik nog een ander die ook zijn kop boven water uitstak en een beetje dommige aankeek maar oooh zo aandoenelijk. Maar ook hier geen toenadering. En dus tijd om eruit te gaan en dus zwom ik achterwaarts terug richting boot.....totdat ik vlakbij plons hoorde.....ik keek onderwater en zag daar de seal voorbij schieten! Gaaf!!!
En hij besloot me van dichtbij te bekijken......heeeeeel dichtbij, ik kon hem aanraken, wat een sensatie! Hoezo koud?! De seal bleef maar keihard rondjes om me heen zwemmen. Ik genoot intens, von het zo bijzonder en hij genoot ook. De seal was erg speels en sprong omhoog uit het water om voor mijn neus weer naar beneden te duiken. Ik kon hier wel uren blijven liggen en kijken!! Alleen mijn handen en voeten voelde ik nauwelijks nog, tijd om terug te zwemmen.
De seal gaf me nog een mooi magisch moment zijn staart kwam uit het water en leek te zwaaien.
Wauw, wauw, wauw, zo blij dat ik het gedaan heb!!!!!
Op de terugweg heb ik gelukkig kunnen opwarmen en werden we ook nog getrakteerd op een treasureshark die uit het water sprong.
Wat een dag......niets is wat het lijkt!
19.40 uur
En net als toetje op de slagroom trok er ook nog een school dolfijnen door de baai. Top!!
Ik ga vast heel goed slapen vannacht.
Ps. Weer nieuwe foto's online (en dankzij de camera van Saskia ook shots van de seal onderwater) en voor de bewegende beelden zie: http://www.youtube.com/watch?v=xfjp2emfCSc
-
11 Oktober 2011 - 09:17
Kim:
Oh wat een mooi verhaal...bijzonder... Gelukkig heb je volgehouden. X -
11 Oktober 2011 - 15:41
Mam:
Moet de foto nog bekijken maar was nieuwsgierig naar t verhaal ,mijn dochter hè , geweldig .kus mam -
11 Oktober 2011 - 20:37
Suus:
Hey Bikkel ! Brr maar ik geloof je dat het helemaal de moeite waard is ... Dikke knuffel xxx -
13 Oktober 2011 - 18:20
Ken:
Mooie belevenis!! Heb de beelden op Utube gezien, gaaf!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
