Als ik dat toch had geweten.....
Door: Eugenie
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
24 Oktober 2011 | Nieuw Zeeland, Wellington
24 oktober
16.41 uur
"Magnifiek wakker" worden was vanmorgen het thema. Dat begon met het opschuiven van de gordijnen om 6.10 uur om vanuit bed te kunnen genieten van een uniek uitzicht. Het geluid van stromend water op de achtergrond, want het tij was aan het keren en dus stroomt de baai weer vol. En natuurlijk veel vogel gekwetter.
Een uurtje later onder de douche gestapt waar je ook uitkijkt over de enorme inlet. Tijd om nog ff het nieuws vanuit NL te lezen. Dat betekende de IPhone goed richten en hopen op 1 of 2 streepjes bereik en dan heel stil zitten....
Scotty, onze eigen chefkok (ja, ja we zijn werkelijk van alle luxe voorzien), was al bezig met het ontbijt in de woonkamer/woonkeuken met uiteraard weer een fantastisch uitzicht over de inlet. Zo gaat een ontbijtje helemaal makkelijk naar binnen.
Tijd voor wat ochtendfitness, tijd om zelf voor ons eten te zorgen. We gingen met Scotty op kokkeljacht. Eindelijk kon in mijn gloednieuwe Teva's een goede doop geven. We wandelden naar het strand beneden waar we Scotty volgde door de blubber.
Vervolgens door de knieën en met je handen diep in de blubber graaien.....wat een lol...in de ochtend spelen met blubber op zoek naar eten.
Binnen een kwartier hadden we 60 kokkels gevonden, genoeg voor een voorgerecht vanavond.
Na alle blubber te hebben afgespoeld van mijn (niet meer zo) nieuwe Teva's zijn we het schiereiland over gereden naar het uiterste puntje om de keizer der vogels te aanschouwen: de Albatros.
Toen we aankwamen rijden zagen we er net één in de lucht zweven. Wat een machtige vogel, 3 m spanwijdte van de vleugels, die hij nauwelijks beweegt maar gewoon gebruikt om op de wind te zweven. Tijdens de excursie veel geleerd over deze majestueuze vogel. Zo zal hij nadat hij het nest heeft verlaten de eerste 3-5 jaar geen land aandoen maar alleen leven op en boven de arctische zeeën.
Vanuit de observatiepost zagen we 1 albatros in de verte op een nest zitten. Dit was de peroide van nesting.
Weer zo'n plek waar ik nog wel uren kon blijven om in de lucht te turen of er weer één voorbij kwam zweven.
Na de lunch zijn we terug richting lodge gegaan. Ff een paar uurtjes 'niks' doen en genieten van dat nooit meer te vergeten uitzicht!!
Straks gaan we op pinguinexcursie. En daarna gaan we onze zelf gevonden kokkels opeten!!
21.16 uur
Als ik het toch vantevoren had geweten.....
Vanavond de pinguinexcursie. We werden opgehaald met de bus, die al behoorlijk vol zat. De rit ging weer over gravelroad, één auto breed en langs steile hellingen. Aangekomen bij de bestemming, kwam de verrassing: we moesten nog een stuk lopen naar er strand. En uiteraard ging dat heen steil naar beneden. Jippie!! Als ik dat vantevoren had geweten....
Maar goed beneden aangekomen werden we getrakteerd op een blue pinguin die in een hol op zijn nest zat. Daarna zagen we op het strand een Hooker seal liggen en iets verderop lagen een jong mannetje en een volwassen seal tegen elkaar gekruld lekker uit te buiken.
Iets verderop kwam net een yellow eyed pinguin uit de zee hoppen. Daar kwamen we voor!! Dus hup door de duinen richting observatiehut. Wat een heerlijke creaturen, geweldig hoe ze waggelen maar het wel presteren zo een steile heuvel op te lopen. Onderweg nemen ze een beetje struikgewas mee voor het vrouwtje op het nest, als een soort bosje bloemen.
Top om te zien!
Tja en er is een tijd van komen en een tijd van gaan....pfffff de steile heuvel weer op. Waaaaahhh mijn kuiten....denk dat ik morgen niet meer kan lopen.
Bovengekomen weer een moment van "als ik dat toch had geweten....". We gingen nl. naar nog een ander strand om naar furseals te kijken. En daar gingen we weer.....de steile heuvel af.....wat een feest!
Maar goed het was het wel weer waard want beneden aangekomen zagen we een furseal die aan het bevallen was. Een brutale meeuw zat er naast te wachten, waarschijnlijk om het jong weg te pikken en op te eten.
We hebben er een tijdje naar staan te kijken, toen we weggingen was bijna het hele jong eruit gekomen. Helaas voor de moeder vertoonde het jong niet echt veel leven en zullen de meeuwen waarschijnlijk hun maaltijd nog krijgen die avond.
En we mochten weer naar boven......
Bij de lodge aangekomen was Scotty al bezig met het eten. Onze zelf gevangen kokkels als voorgerecht. Keilekkah!!! (zo lekker heb ik ze nog nooit gegeten....)
Morgen onze laatste dag in Nieuw Zeeland :-(.......
Ps. Op de foto's zullen jullie nog even moeten wachten..... De verbinding hier is 1 streepje.....
16.41 uur
"Magnifiek wakker" worden was vanmorgen het thema. Dat begon met het opschuiven van de gordijnen om 6.10 uur om vanuit bed te kunnen genieten van een uniek uitzicht. Het geluid van stromend water op de achtergrond, want het tij was aan het keren en dus stroomt de baai weer vol. En natuurlijk veel vogel gekwetter.
Een uurtje later onder de douche gestapt waar je ook uitkijkt over de enorme inlet. Tijd om nog ff het nieuws vanuit NL te lezen. Dat betekende de IPhone goed richten en hopen op 1 of 2 streepjes bereik en dan heel stil zitten....
Scotty, onze eigen chefkok (ja, ja we zijn werkelijk van alle luxe voorzien), was al bezig met het ontbijt in de woonkamer/woonkeuken met uiteraard weer een fantastisch uitzicht over de inlet. Zo gaat een ontbijtje helemaal makkelijk naar binnen.
Tijd voor wat ochtendfitness, tijd om zelf voor ons eten te zorgen. We gingen met Scotty op kokkeljacht. Eindelijk kon in mijn gloednieuwe Teva's een goede doop geven. We wandelden naar het strand beneden waar we Scotty volgde door de blubber.
Vervolgens door de knieën en met je handen diep in de blubber graaien.....wat een lol...in de ochtend spelen met blubber op zoek naar eten.
Binnen een kwartier hadden we 60 kokkels gevonden, genoeg voor een voorgerecht vanavond.
Na alle blubber te hebben afgespoeld van mijn (niet meer zo) nieuwe Teva's zijn we het schiereiland over gereden naar het uiterste puntje om de keizer der vogels te aanschouwen: de Albatros.
Toen we aankwamen rijden zagen we er net één in de lucht zweven. Wat een machtige vogel, 3 m spanwijdte van de vleugels, die hij nauwelijks beweegt maar gewoon gebruikt om op de wind te zweven. Tijdens de excursie veel geleerd over deze majestueuze vogel. Zo zal hij nadat hij het nest heeft verlaten de eerste 3-5 jaar geen land aandoen maar alleen leven op en boven de arctische zeeën.
Vanuit de observatiepost zagen we 1 albatros in de verte op een nest zitten. Dit was de peroide van nesting.
Weer zo'n plek waar ik nog wel uren kon blijven om in de lucht te turen of er weer één voorbij kwam zweven.
Na de lunch zijn we terug richting lodge gegaan. Ff een paar uurtjes 'niks' doen en genieten van dat nooit meer te vergeten uitzicht!!
Straks gaan we op pinguinexcursie. En daarna gaan we onze zelf gevonden kokkels opeten!!
21.16 uur
Als ik het toch vantevoren had geweten.....
Vanavond de pinguinexcursie. We werden opgehaald met de bus, die al behoorlijk vol zat. De rit ging weer over gravelroad, één auto breed en langs steile hellingen. Aangekomen bij de bestemming, kwam de verrassing: we moesten nog een stuk lopen naar er strand. En uiteraard ging dat heen steil naar beneden. Jippie!! Als ik dat vantevoren had geweten....
Maar goed beneden aangekomen werden we getrakteerd op een blue pinguin die in een hol op zijn nest zat. Daarna zagen we op het strand een Hooker seal liggen en iets verderop lagen een jong mannetje en een volwassen seal tegen elkaar gekruld lekker uit te buiken.
Iets verderop kwam net een yellow eyed pinguin uit de zee hoppen. Daar kwamen we voor!! Dus hup door de duinen richting observatiehut. Wat een heerlijke creaturen, geweldig hoe ze waggelen maar het wel presteren zo een steile heuvel op te lopen. Onderweg nemen ze een beetje struikgewas mee voor het vrouwtje op het nest, als een soort bosje bloemen.
Top om te zien!
Tja en er is een tijd van komen en een tijd van gaan....pfffff de steile heuvel weer op. Waaaaahhh mijn kuiten....denk dat ik morgen niet meer kan lopen.
Bovengekomen weer een moment van "als ik dat toch had geweten....". We gingen nl. naar nog een ander strand om naar furseals te kijken. En daar gingen we weer.....de steile heuvel af.....wat een feest!
Maar goed het was het wel weer waard want beneden aangekomen zagen we een furseal die aan het bevallen was. Een brutale meeuw zat er naast te wachten, waarschijnlijk om het jong weg te pikken en op te eten.
We hebben er een tijdje naar staan te kijken, toen we weggingen was bijna het hele jong eruit gekomen. Helaas voor de moeder vertoonde het jong niet echt veel leven en zullen de meeuwen waarschijnlijk hun maaltijd nog krijgen die avond.
En we mochten weer naar boven......
Bij de lodge aangekomen was Scotty al bezig met het eten. Onze zelf gevangen kokkels als voorgerecht. Keilekkah!!! (zo lekker heb ik ze nog nooit gegeten....)
Morgen onze laatste dag in Nieuw Zeeland :-(.......
Ps. Op de foto's zullen jullie nog even moeten wachten..... De verbinding hier is 1 streepje.....
-
24 Oktober 2011 - 11:49
Kim:
Ik moet wel lachen hoor. In een hol op zijn nest... Offe misschien in zijn nest op zijn hol?!?! Ach, whatever, ik kan me er wel wat bij voorstellen... Maar hooker seal... Een soort prostitué ofzo??? Hahahaha... (sorry)...
Gisteravond vroeg ik Linn ga je lekker dromen? Waar ga je over dromen? Het antwoord was.... Eus! Je bent dichtbij hoor eus... X -
24 Oktober 2011 - 12:09
Sjakie:
Nog maar 3 nachtjes...:) -
24 Oktober 2011 - 18:30
Ken:
je conditie zal goed zijn! Nog een dag te gaan, jammer ik ga de verhalen missen! En jij de avonturen :) Geniet nog...ben benieuwd naar de finaledag :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
