Island life
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
21 November 2013 | Panama, Carenero
19 november
19.49 uur
Je kan nog het beste restaurant van de stad zijn, een foutje is snel gemaakt.
Vanavond gingen we bij Big Daddy's grill eten, bekend om zijn fishtaco's.
Na de wandeling van vanochtend lustte ik er wel een paar.
Ze zagen er goed uit toen het bord werd uitgeserveerd, met knapperige frietjes ernaast (in Panama zijn knapperige frietjes een zeldzaamheid). Op het moment dat ik zo'n frietje wil pakken, kruipt onder de stapel vandaan een kakkerlak! Ieuw!! Razendsnel is ie weg.
Tja en dan....de taco's zien er goed uit. Ik beweeg de frietjes op en neer, klap de taco open om te zien of daar nog iets rondloopt en besluit dan maar verstand op nul te zetten en een hap van mijn taco te nemen. Niks mis mee, na een paar happen verdwijnt het beeld van de kakkerlak van mijn netvlies en ik eet mijn hele bord leeg.
Nog even genieten op de patio, voordat we er weer vroeg induiken.
20 november
09.58 uur
Naast me ligt een chihuahua te slapen, bij het minste of geringste afwijkende geluid springt ze op, wandelt over me heen en kijkt al blaffende door de ruiten van de bus.
We zitten in de bus naar Bocas del Toro. Vanochtend zijn we om 7 uur weggereden uit Boquete, waar het toen 14 graden was. Binnen 20 minuten rijden zaten we alweer op 25 graden.
Om 8 uur werden we opgehaald op het vliegveld van David. De vulkaan Baru lag er prachtig bij in de verte. Het beloofde een mooie rit te worden met prachtig weer!
En nu rijden we door de bergen van de ene kant van het land, naar de andere. Van de grote oceaan naar de Atlantische oceaan.
Een enorm bochtige weg, met fantastische vergezichten. Soms rijden we door de wolken, dan weer in de zon. We stijgen tot grote hoogtes.
Hopelijk hebben we een beetje strandweer op Bocas.
20.47 uur
Wat een temperatuurverschil! Van 14 graden naar uiteindelijk 34 graden.
We hebben een heerlijke kamer op Bocas del Toro, een eiland voor de kust van Panama. Ons kleine balkonnetje heeft 2 houten zitjes en kijkt uit over het water. En als kers op de taart zijn er ook nog kolibri's die continu in de buurt rond vliegen. 2 dagen kunnen we genieten van het eilandleven. Een eiland zo klein dat je vanaf de ene waterkant, zo naar de andere waterkant kan kijken.
Ook een eiland waar je als alleen als man op straat loopt een taxi, drugs of een vrouw krijgt aangeboden.
Vanavond hebben we eerst genoten van zonsondergang. Daarna zijn we naar het nr. 1 restaurant van Bocas gegaan: Ultimo Refugio. Jaques vond het in eerste instantie maar niks, het zag er niet uit, lag een beetje achteraf.
Schijn bedriegt kwam hij achter toen we de voorgerechten op hadden. Tunacakes en ceviche. Fantastisch!
Omdat Jaques zin had in steak, hebben we daar alleen de voorgerechten gegeten. Zo'n fout maak je maar 1 keer.
De steak die hij bij het volgende restaurant bestelde was nl nog rauw en koud van binnen. En ik realiseer me meer en meer dat we met Izzi en Sumo op sushi gebied echt verwend zijn in Nijmegen.
En nu is de piep leeg.....tijd om naar dromenland te gaan.
21 november
18.41 uur
We zitten weer bij Ultimo Refugio, tafeltje aan het water, zonsondergang net voorbij. Vandaag heb ik de zon mogen begroeten en gedag mogen zwaaien.
Om 5.45 uur zat ik op ons balkonnetje vanochtend en zag de zon opkomen. Het had vannacht geregend maar nu zag de dag er weer stralend uit! Perfect weer voor een dagje op het water.
Gisteren hadden we met Moy (een van de vele booteigenaren) een deal gesloten om ons met zijn 2-en rond te toeren. Kost iets meer, maar dan zit je niet met zijn 12-en in een bootje gepropt en bepaal je je eigen tempo.
Omdat al die boten om 10 uur vertrokken, wilden wij iets eerder. Om 9 uur voeren we uit met Moy. Eerst ff benzine halen en ijs voor de koelbox.
De zee was zo goed als spiegelglad. Dat leverde prachtige plaatsjes op: de wolken werden gereflecteerd in de zee.
Daarna op naar de eerste bestemming: Dolphin bay. We waren er alleen en na een paar minuten zagen we waar we voor kwamen, een vin van een dolfijn kwam in de verte uit het water omhoog. We zagen ze in verschillende hoeken van de baai, soms dichtbij, soms veraf. We vonden het goed zo, op naar de volgende bestemming. Moy draaide nog een rondje van de zaak. En op dat moment kwamen er 2 dolfijnen spelen op de golven die we maakten. Moy bleef rondjes draaien en de dolfijnen volgden ons, met af en toe een hoge sprong uit het water. Echt gaaf!
Next stop: Coral bay. Tijd om het heldere water in te duiken en te snorkelen boven het kleurrijke koraal. Wederom een hele baai voor ons zelf! Toch fijn dat regenseizoen en dus geen hordes toeristen.
Hoog tijd voor wat vaste grond onder de voeten. Een uur lang hadden we een heel tropisch eiland voor ons zelf. Ook in Panama heb je plekken van Maledivisch kaliber! Azuurblauwe zee, knalblauwe lucht en wat prachtige wolken gecombineerd met een heerlijk strand. Island life, hoe kan je daar nou niet van houden?!
Na de lunch zijn we met de boot naar sloth island gevaren. Het was even zoeken maar Moy had er één gespot, in een boom boven het water. Wat een rare beesten, die luiaards. Heerlijk sloom zijn ze en het lijkt alsof ze eeuwig lachen. Wat een ervaring weer!
Alles zat mee vandaag, beter hadden we het niet kunnen treffen!
Morgenochtend vliegen we terug naar Panama city en zaterdag terug naar huis. Nog heel even genieten van de warmte....
19.49 uur
Je kan nog het beste restaurant van de stad zijn, een foutje is snel gemaakt.
Vanavond gingen we bij Big Daddy's grill eten, bekend om zijn fishtaco's.
Na de wandeling van vanochtend lustte ik er wel een paar.
Ze zagen er goed uit toen het bord werd uitgeserveerd, met knapperige frietjes ernaast (in Panama zijn knapperige frietjes een zeldzaamheid). Op het moment dat ik zo'n frietje wil pakken, kruipt onder de stapel vandaan een kakkerlak! Ieuw!! Razendsnel is ie weg.
Tja en dan....de taco's zien er goed uit. Ik beweeg de frietjes op en neer, klap de taco open om te zien of daar nog iets rondloopt en besluit dan maar verstand op nul te zetten en een hap van mijn taco te nemen. Niks mis mee, na een paar happen verdwijnt het beeld van de kakkerlak van mijn netvlies en ik eet mijn hele bord leeg.
Nog even genieten op de patio, voordat we er weer vroeg induiken.
20 november
09.58 uur
Naast me ligt een chihuahua te slapen, bij het minste of geringste afwijkende geluid springt ze op, wandelt over me heen en kijkt al blaffende door de ruiten van de bus.
We zitten in de bus naar Bocas del Toro. Vanochtend zijn we om 7 uur weggereden uit Boquete, waar het toen 14 graden was. Binnen 20 minuten rijden zaten we alweer op 25 graden.
Om 8 uur werden we opgehaald op het vliegveld van David. De vulkaan Baru lag er prachtig bij in de verte. Het beloofde een mooie rit te worden met prachtig weer!
En nu rijden we door de bergen van de ene kant van het land, naar de andere. Van de grote oceaan naar de Atlantische oceaan.
Een enorm bochtige weg, met fantastische vergezichten. Soms rijden we door de wolken, dan weer in de zon. We stijgen tot grote hoogtes.
Hopelijk hebben we een beetje strandweer op Bocas.
20.47 uur
Wat een temperatuurverschil! Van 14 graden naar uiteindelijk 34 graden.
We hebben een heerlijke kamer op Bocas del Toro, een eiland voor de kust van Panama. Ons kleine balkonnetje heeft 2 houten zitjes en kijkt uit over het water. En als kers op de taart zijn er ook nog kolibri's die continu in de buurt rond vliegen. 2 dagen kunnen we genieten van het eilandleven. Een eiland zo klein dat je vanaf de ene waterkant, zo naar de andere waterkant kan kijken.
Ook een eiland waar je als alleen als man op straat loopt een taxi, drugs of een vrouw krijgt aangeboden.
Vanavond hebben we eerst genoten van zonsondergang. Daarna zijn we naar het nr. 1 restaurant van Bocas gegaan: Ultimo Refugio. Jaques vond het in eerste instantie maar niks, het zag er niet uit, lag een beetje achteraf.
Schijn bedriegt kwam hij achter toen we de voorgerechten op hadden. Tunacakes en ceviche. Fantastisch!
Omdat Jaques zin had in steak, hebben we daar alleen de voorgerechten gegeten. Zo'n fout maak je maar 1 keer.
De steak die hij bij het volgende restaurant bestelde was nl nog rauw en koud van binnen. En ik realiseer me meer en meer dat we met Izzi en Sumo op sushi gebied echt verwend zijn in Nijmegen.
En nu is de piep leeg.....tijd om naar dromenland te gaan.
21 november
18.41 uur
We zitten weer bij Ultimo Refugio, tafeltje aan het water, zonsondergang net voorbij. Vandaag heb ik de zon mogen begroeten en gedag mogen zwaaien.
Om 5.45 uur zat ik op ons balkonnetje vanochtend en zag de zon opkomen. Het had vannacht geregend maar nu zag de dag er weer stralend uit! Perfect weer voor een dagje op het water.
Gisteren hadden we met Moy (een van de vele booteigenaren) een deal gesloten om ons met zijn 2-en rond te toeren. Kost iets meer, maar dan zit je niet met zijn 12-en in een bootje gepropt en bepaal je je eigen tempo.
Omdat al die boten om 10 uur vertrokken, wilden wij iets eerder. Om 9 uur voeren we uit met Moy. Eerst ff benzine halen en ijs voor de koelbox.
De zee was zo goed als spiegelglad. Dat leverde prachtige plaatsjes op: de wolken werden gereflecteerd in de zee.
Daarna op naar de eerste bestemming: Dolphin bay. We waren er alleen en na een paar minuten zagen we waar we voor kwamen, een vin van een dolfijn kwam in de verte uit het water omhoog. We zagen ze in verschillende hoeken van de baai, soms dichtbij, soms veraf. We vonden het goed zo, op naar de volgende bestemming. Moy draaide nog een rondje van de zaak. En op dat moment kwamen er 2 dolfijnen spelen op de golven die we maakten. Moy bleef rondjes draaien en de dolfijnen volgden ons, met af en toe een hoge sprong uit het water. Echt gaaf!
Next stop: Coral bay. Tijd om het heldere water in te duiken en te snorkelen boven het kleurrijke koraal. Wederom een hele baai voor ons zelf! Toch fijn dat regenseizoen en dus geen hordes toeristen.
Hoog tijd voor wat vaste grond onder de voeten. Een uur lang hadden we een heel tropisch eiland voor ons zelf. Ook in Panama heb je plekken van Maledivisch kaliber! Azuurblauwe zee, knalblauwe lucht en wat prachtige wolken gecombineerd met een heerlijk strand. Island life, hoe kan je daar nou niet van houden?!
Na de lunch zijn we met de boot naar sloth island gevaren. Het was even zoeken maar Moy had er één gespot, in een boom boven het water. Wat een rare beesten, die luiaards. Heerlijk sloom zijn ze en het lijkt alsof ze eeuwig lachen. Wat een ervaring weer!
Alles zat mee vandaag, beter hadden we het niet kunnen treffen!
Morgenochtend vliegen we terug naar Panama city en zaterdag terug naar huis. Nog heel even genieten van de warmte....
-
22 November 2013 - 03:40
Mam:
Heerlijk zo op t water, och Eug , de meeste kakkerlakken ,lopen in t ziekenhuis. -
22 November 2013 - 21:25
Suus:
Miss you , kom maar lekker naar huis :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
