Dive on a budget
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
19 Januari 2014 | Egypte, Hurghada
16 januari
16.11 uur
Als doorgewinterde reizigerster leer ik steeds meer hoe je creatief kan omgaan met alle regels die door luchtvaartmaatschappijen worden gesteld. Ik kreeg de man bij transavia stil en loop met 2 tassen handbagage door de controle daar waar 1 is toegestaan.
Het geheim: de mazen van de regels opzoeken.
In eerste instantie kwam ik niet helemaal uit met mijn kilo's qua bagage. Extra bijboeken kostte voor 3 kilo extra 30 euro. 20 kilo kostte 100 euro.
Als je duikbagage hebt, dan betaal je voor 15 kg extra 50 euro. Ik had er eigenlijk 25 nodig. In de regels staat waar duikbagage aan moet voldoen en dat je de overige kilo's mag verdelen. Dus ik zou goedkoper uit zijn als ik 2 keer duikbagage boekte. Al was niet alles duikbagage. Toen ik dit telefonisch uitlegde aan de medewerker van Transavia en hij alle voorwaarden letter voor letter had gelezen kon hij niets anders dan mij loven voor mijn creativiteit in het toepassen van regels.
De volgende les: creatief met je handbagage bij Transavia. Er is nl. maar 1 stuk toegestaan. Digitaal als ik ben, gaat er een batterij aan apparaten, snoeren etc. mee.
En dan blijf te weinig ruimte over voor de innerlijke mens. Als Bourgondiër neem ik geen genoegen met airplanefood. De truc: bij de AH wat lekkere salade en fruit halen, bij de taxfree een blikje cola (en laten sealen) en hierbij een geel grote taxfree shoptas vragen. Flop, alle spullen in de gele tas en door de controle. Je mag nl. naast je handbagage altijd je taxfree inkopen los meenemen.
En zo geniet ik van een heerlijke maaltijdsalade tegen een schappelijke prijs onderweg naar Marsa Alam.
Dit keer ga ik niet op duiksafari. Gedurende de nachten breng ik mijn tijd door op het droge met vaste grond onder mijn voeten. Eerst naar mijn alom vertrouwde Coraya. Daarna zak ik of af naar het zuiden of ga ik omhoog richting Hurghada. En misschien nog wel naar Safaga om daar een wrakduik te maken op de Salem Express. Die nog niet zo heel lang ten onder is gegaan.
Dive and relax wordt het credo. Tenminste zo lang ik dat volhoudt en niet binnen 1 dag al weer volledig wordt gegrepen door het duikersvirus.
First stop: Marsa Alam
17 januari
19.32 uur
Een hele dag niks doen word je doodmoe van kan ik je vertellen na vandaag. Mijn lichaam moest vannacht eerst schakelen om te wennen aan de heerlijke harde bedden die ze hier hebben.
Moe van mijn nachtelijke draaien heb ik maar een bedje op het strand opgezocht. Muziekje erbij en schakelen naar de relaxstand.
Tussendoor nog even met de duikschool geschakeld en besloten om eens met Emperor in Makadi bay te gaan duiken. Met hulp van het personeel een taxirit en appartement in Hurghada geregeld. Voor 1500 pond zit ik gebakken voor de rest van de week.
19 januari
6.30 uur, ik schrik wakker van de wekker, dat gebeurt me niet vaak. Normaal ben ik voor de wekker wakker. Half slapend zoek ik mijn spullen bij elkaar en sleep mijn koffer de trappen af om een taxi aan te houden. Alsof ik naar mijn dagelijks werk ga, maar dan toch anders.
Om 7 uur word ik opgehaald en naar Makadi gebracht. Na het standaard papierwerk kan ik eindelijk mijn duikset opbouwen. Na 350 duiken te hebben gemaakt, lukt het me nog om mijn BCD verkeerd om op de fles te doen. Wakker worden!!' Divetime, Eugenie!!
Met één grote stap lig ik weer in de vertrouwde Rode Zee. En die is deze keer héél koud!! Het 23 graden warme water is binnen no time door mijn 5 mm pak heen gedrongen. Vind ik dit echt leuk?! Binnen luttele seconden ben ik de kou echter vergeten, ik zweef en dat maakt alles goed! Net zo relaxed als de afgelopen dagen duik ik een uur lang met de duikgids. Ik geniet van de stilte, ik geniet van het onderwaterleven, ik geniet van de gepassioneerde blik van de duikgids als hij mij een ieniemini slakje toont (die ik al honderden keren heb gezien), ik geniet gewoon omdat het kan!
Na een uur in het zonnetje op het bovendek, ben ik opgewarmd voor de 2e duik. Ik en de duikgids en verder helemaal niemand genieten weer een uur lang. We worden minuten lang getrakteerd op een grote eagleray die gracieus voorbij komt zweven. Geen spannende duiken, geen tientallen meters diep, nee gewoon relaxed zweven op 15 meter. Niks moet, alles mag.
Zennen onderwater is toch echt mijn ultieme ding.
En zo zen ik ook door mijn derde duik heen. Tussendoor soes ik lekker in de zon. Voordat ik het weet sta ik alweer aan de kant, 3 mooie uren onderwater rijker.
Er hoeven niet altijd hamerhaaien, manta's of dolfijnen te zijn.....
16.11 uur
Als doorgewinterde reizigerster leer ik steeds meer hoe je creatief kan omgaan met alle regels die door luchtvaartmaatschappijen worden gesteld. Ik kreeg de man bij transavia stil en loop met 2 tassen handbagage door de controle daar waar 1 is toegestaan.
Het geheim: de mazen van de regels opzoeken.
In eerste instantie kwam ik niet helemaal uit met mijn kilo's qua bagage. Extra bijboeken kostte voor 3 kilo extra 30 euro. 20 kilo kostte 100 euro.
Als je duikbagage hebt, dan betaal je voor 15 kg extra 50 euro. Ik had er eigenlijk 25 nodig. In de regels staat waar duikbagage aan moet voldoen en dat je de overige kilo's mag verdelen. Dus ik zou goedkoper uit zijn als ik 2 keer duikbagage boekte. Al was niet alles duikbagage. Toen ik dit telefonisch uitlegde aan de medewerker van Transavia en hij alle voorwaarden letter voor letter had gelezen kon hij niets anders dan mij loven voor mijn creativiteit in het toepassen van regels.
De volgende les: creatief met je handbagage bij Transavia. Er is nl. maar 1 stuk toegestaan. Digitaal als ik ben, gaat er een batterij aan apparaten, snoeren etc. mee.
En dan blijf te weinig ruimte over voor de innerlijke mens. Als Bourgondiër neem ik geen genoegen met airplanefood. De truc: bij de AH wat lekkere salade en fruit halen, bij de taxfree een blikje cola (en laten sealen) en hierbij een geel grote taxfree shoptas vragen. Flop, alle spullen in de gele tas en door de controle. Je mag nl. naast je handbagage altijd je taxfree inkopen los meenemen.
En zo geniet ik van een heerlijke maaltijdsalade tegen een schappelijke prijs onderweg naar Marsa Alam.
Dit keer ga ik niet op duiksafari. Gedurende de nachten breng ik mijn tijd door op het droge met vaste grond onder mijn voeten. Eerst naar mijn alom vertrouwde Coraya. Daarna zak ik of af naar het zuiden of ga ik omhoog richting Hurghada. En misschien nog wel naar Safaga om daar een wrakduik te maken op de Salem Express. Die nog niet zo heel lang ten onder is gegaan.
Dive and relax wordt het credo. Tenminste zo lang ik dat volhoudt en niet binnen 1 dag al weer volledig wordt gegrepen door het duikersvirus.
First stop: Marsa Alam
17 januari
19.32 uur
Een hele dag niks doen word je doodmoe van kan ik je vertellen na vandaag. Mijn lichaam moest vannacht eerst schakelen om te wennen aan de heerlijke harde bedden die ze hier hebben.
Moe van mijn nachtelijke draaien heb ik maar een bedje op het strand opgezocht. Muziekje erbij en schakelen naar de relaxstand.
Tussendoor nog even met de duikschool geschakeld en besloten om eens met Emperor in Makadi bay te gaan duiken. Met hulp van het personeel een taxirit en appartement in Hurghada geregeld. Voor 1500 pond zit ik gebakken voor de rest van de week.
19 januari
6.30 uur, ik schrik wakker van de wekker, dat gebeurt me niet vaak. Normaal ben ik voor de wekker wakker. Half slapend zoek ik mijn spullen bij elkaar en sleep mijn koffer de trappen af om een taxi aan te houden. Alsof ik naar mijn dagelijks werk ga, maar dan toch anders.
Om 7 uur word ik opgehaald en naar Makadi gebracht. Na het standaard papierwerk kan ik eindelijk mijn duikset opbouwen. Na 350 duiken te hebben gemaakt, lukt het me nog om mijn BCD verkeerd om op de fles te doen. Wakker worden!!' Divetime, Eugenie!!
Met één grote stap lig ik weer in de vertrouwde Rode Zee. En die is deze keer héél koud!! Het 23 graden warme water is binnen no time door mijn 5 mm pak heen gedrongen. Vind ik dit echt leuk?! Binnen luttele seconden ben ik de kou echter vergeten, ik zweef en dat maakt alles goed! Net zo relaxed als de afgelopen dagen duik ik een uur lang met de duikgids. Ik geniet van de stilte, ik geniet van het onderwaterleven, ik geniet van de gepassioneerde blik van de duikgids als hij mij een ieniemini slakje toont (die ik al honderden keren heb gezien), ik geniet gewoon omdat het kan!
Na een uur in het zonnetje op het bovendek, ben ik opgewarmd voor de 2e duik. Ik en de duikgids en verder helemaal niemand genieten weer een uur lang. We worden minuten lang getrakteerd op een grote eagleray die gracieus voorbij komt zweven. Geen spannende duiken, geen tientallen meters diep, nee gewoon relaxed zweven op 15 meter. Niks moet, alles mag.
Zennen onderwater is toch echt mijn ultieme ding.
En zo zen ik ook door mijn derde duik heen. Tussendoor soes ik lekker in de zon. Voordat ik het weet sta ik alweer aan de kant, 3 mooie uren onderwater rijker.
Er hoeven niet altijd hamerhaaien, manta's of dolfijnen te zijn.....
-
19 Januari 2014 - 21:39
SUUS:
Tja en als je zo veel wilt reizen dan moet je wel op de tientjes letten ! Geniet ervan weer ! -
19 Januari 2014 - 21:55
Ruud:
Wat een tip Eus! Die ga ik met mijn vreetgrage mannen ook toepassen. -
20 Januari 2014 - 11:34
Mama:
Wat n leuk verhaal weer,wat n slimme meid,kus mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
