Ik ben er..
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
09 November 2014 | Verenigde Staten, Honolulu
8 November
12.42 uur
5 uur hangen op het vliegveld van Seattle of 1,5 uur in het centrum van Seattle wandelen, de keuze was snel gemaakt. Ik had minder dan een woord nodig van de stewardess die zei: "Why don't you go to downtown Seattle?".
En dus het vliegtuig uitgerend, door de douane, natuurlijk weer de vraag waarom ik zo vaak naar Egypte ga (er zitten 7 visums van Egypte in mijn paspoort), koffer ophalen en weer afgeven, rugzak droppen en voila binnen 45 min stond ik buiten.
Met de light rail ben je voor 5,50 retour in 40 min in Seattle. Het eerste wat me opvalt zijn de mooie herfstkleuren, het doet een beetje Canadees aan.
14.46 uur
1,5 uur in Seattle, het moet niet gekker worden! In de 1,5 uur heb ik genoten, een aantal bekende plekken gezien en ff heerlijk gewandeld zodat ik straks weer een vlucht aan kan.
Toen ik het station uitkwam heb ik de eerste beste politie agent aangesproken en gevraagd: "What would you do if you had 1,5 hour in Seatlle?". Farmer's market was het antwoord, 4 blocks towards the water. Het centrum van Seattle zag er als een doorsnee centrum van een grote Amerikaanse stad uit. Wat skyscrapers, rechte avenue's, de bekende winkels en veel mensen op straat.
Vooraan bij de Farmer's market was een viskraam waar heeeeel veel mensen bij stonden te kijken. Huh?! Hoezo?! Wat was er zo bijzonder?
Voordat ik het in de gaten had vloog er een vis door de lucht, bijna tegen mijn hoofd. Toen viel bij mij het kwartje! Dit waren de wereld beroemde vissen gooiende marktmannen.
Wat ongelofelijk leuk om dit nu in het echt te zien!
Op naar de volgende beroemde attractie van Seattle: de Space needle. Met de monorail ben ik er binnen 5 minuten.
Een bekend iconisch gebouw. Apart om het nu live te zien. Iets verderop is het weer heel erg druk. Er wordt nieuwjaar gevierd. Door wie weet ik niet, maar vooral de dames zien er bijzonder kleurrijk uit!
Ik wil graag naar boven, alleen de rij is immens! En niet alleen daar.
Er is een grote markthal met een aantal eettentjes. Voor elk tentje staat een lange rij, alsof het gratis was.
Het terrein rondom de Space Needle biedt genoeg om te bekijken. Ik loop een rondje en geniet van het heerlijk weer.
Tijd om weer richting vliegveld te gaan. Ik zou graag nog wat blokken willen lopen, maar durf er niet op te gokken.
Keurig op tijd ben ik weer terug op het vliegveld. Wat een traktatie, ff Seattle in!
Nu op naar Honolulu.
17.55 uur
De temperatuur in het vliegtuig hebben ze alvast op hawaiiaanse gezet. En om het nog gezelliger te maken heb ik ook nog eens een enorme Hawaiiaan naast me zitten. Een echte grote brede Polynesiër, zijn naam Solo.
Binnen 5 minuten had ie al 2 keer mijn knie vast gepakt en binnen 10 minuten vroeg ie al mijn teleloonnummer. Aan zijn andere zijde zit Daniël, uit Duitsland. Daniël zat op de vlucht heen naar Seattle bij mij in het vliegtuig en straks ook op de terugweg, kwamen we achter.
Hij doet dezelfde route als ik alleen in een andere volgorde. Hij zat al te lachen toen Solo bezig was met zijn avances. Gelukkig spreekt Solo geen Duits en konden Daniël en ik een beetje lopen geinen over hem in het Duits.
Nog 5 uur vliegen en dan ben ik er...
19.55 uur
En dan legt een grote Polynesiër zijn hoofd op je schouder en gaat rustig verder met slapen...
En ik, ik doe geen oog dicht.
9 november
8.37 uur
Daar zit ik dan op een stoepje buiten bij Bogarts Cafe, te wachten op mijn ontbijt. Het was een korte nacht om 4 uur was ik natuurlijk klaar wakker. Buiten heerste nog complete stilte.
Rond half 7 begon het orkest buiten langzaam op stoom te komen. Ik had mijn deur opengezet om ervan te genieten, om de geur van Hawaii te kunnen opsnuiven. Heerlijk...lekker soezen op bed met op de achtergrond kwetterende parkieten, tsjirpende mussen en een gekko tegen het plafond die ook zijn deel had in het concert.
Ik kon niet wachten totdat het echt licht was en ik eindelijk kon zien waar ik in het donker terecht was gekomen.
Mijn kamer is onderdeel van een grote bungalow, die aan de voet van Diamond Head ligt. Een mooie rustige lokatie.
Na het douchen even gekeken waar ik kon ontbijten. Bleek dat een van de beste ontbijttentjes om de hoek was.
Meer mensen die bedacht hadden er ontbijt te halen. Ze hadden een aantal favorieten waaronder de Acai bowl. Ik dacht fruit met muesli en yoghurt. Die yoghurt bleek echter ijs te zijn. Ach smaakt ook goed en wat is nou heerlijker dan buiten ontbijten in je tshirt.
Op naar het strand van Waikiki!
12.42 uur
5 uur hangen op het vliegveld van Seattle of 1,5 uur in het centrum van Seattle wandelen, de keuze was snel gemaakt. Ik had minder dan een woord nodig van de stewardess die zei: "Why don't you go to downtown Seattle?".
En dus het vliegtuig uitgerend, door de douane, natuurlijk weer de vraag waarom ik zo vaak naar Egypte ga (er zitten 7 visums van Egypte in mijn paspoort), koffer ophalen en weer afgeven, rugzak droppen en voila binnen 45 min stond ik buiten.
Met de light rail ben je voor 5,50 retour in 40 min in Seattle. Het eerste wat me opvalt zijn de mooie herfstkleuren, het doet een beetje Canadees aan.
14.46 uur
1,5 uur in Seattle, het moet niet gekker worden! In de 1,5 uur heb ik genoten, een aantal bekende plekken gezien en ff heerlijk gewandeld zodat ik straks weer een vlucht aan kan.
Toen ik het station uitkwam heb ik de eerste beste politie agent aangesproken en gevraagd: "What would you do if you had 1,5 hour in Seatlle?". Farmer's market was het antwoord, 4 blocks towards the water. Het centrum van Seattle zag er als een doorsnee centrum van een grote Amerikaanse stad uit. Wat skyscrapers, rechte avenue's, de bekende winkels en veel mensen op straat.
Vooraan bij de Farmer's market was een viskraam waar heeeeel veel mensen bij stonden te kijken. Huh?! Hoezo?! Wat was er zo bijzonder?
Voordat ik het in de gaten had vloog er een vis door de lucht, bijna tegen mijn hoofd. Toen viel bij mij het kwartje! Dit waren de wereld beroemde vissen gooiende marktmannen.
Wat ongelofelijk leuk om dit nu in het echt te zien!
Op naar de volgende beroemde attractie van Seattle: de Space needle. Met de monorail ben ik er binnen 5 minuten.
Een bekend iconisch gebouw. Apart om het nu live te zien. Iets verderop is het weer heel erg druk. Er wordt nieuwjaar gevierd. Door wie weet ik niet, maar vooral de dames zien er bijzonder kleurrijk uit!
Ik wil graag naar boven, alleen de rij is immens! En niet alleen daar.
Er is een grote markthal met een aantal eettentjes. Voor elk tentje staat een lange rij, alsof het gratis was.
Het terrein rondom de Space Needle biedt genoeg om te bekijken. Ik loop een rondje en geniet van het heerlijk weer.
Tijd om weer richting vliegveld te gaan. Ik zou graag nog wat blokken willen lopen, maar durf er niet op te gokken.
Keurig op tijd ben ik weer terug op het vliegveld. Wat een traktatie, ff Seattle in!
Nu op naar Honolulu.
17.55 uur
De temperatuur in het vliegtuig hebben ze alvast op hawaiiaanse gezet. En om het nog gezelliger te maken heb ik ook nog eens een enorme Hawaiiaan naast me zitten. Een echte grote brede Polynesiër, zijn naam Solo.
Binnen 5 minuten had ie al 2 keer mijn knie vast gepakt en binnen 10 minuten vroeg ie al mijn teleloonnummer. Aan zijn andere zijde zit Daniël, uit Duitsland. Daniël zat op de vlucht heen naar Seattle bij mij in het vliegtuig en straks ook op de terugweg, kwamen we achter.
Hij doet dezelfde route als ik alleen in een andere volgorde. Hij zat al te lachen toen Solo bezig was met zijn avances. Gelukkig spreekt Solo geen Duits en konden Daniël en ik een beetje lopen geinen over hem in het Duits.
Nog 5 uur vliegen en dan ben ik er...
19.55 uur
En dan legt een grote Polynesiër zijn hoofd op je schouder en gaat rustig verder met slapen...
En ik, ik doe geen oog dicht.
9 november
8.37 uur
Daar zit ik dan op een stoepje buiten bij Bogarts Cafe, te wachten op mijn ontbijt. Het was een korte nacht om 4 uur was ik natuurlijk klaar wakker. Buiten heerste nog complete stilte.
Rond half 7 begon het orkest buiten langzaam op stoom te komen. Ik had mijn deur opengezet om ervan te genieten, om de geur van Hawaii te kunnen opsnuiven. Heerlijk...lekker soezen op bed met op de achtergrond kwetterende parkieten, tsjirpende mussen en een gekko tegen het plafond die ook zijn deel had in het concert.
Ik kon niet wachten totdat het echt licht was en ik eindelijk kon zien waar ik in het donker terecht was gekomen.
Mijn kamer is onderdeel van een grote bungalow, die aan de voet van Diamond Head ligt. Een mooie rustige lokatie.
Na het douchen even gekeken waar ik kon ontbijten. Bleek dat een van de beste ontbijttentjes om de hoek was.
Meer mensen die bedacht hadden er ontbijt te halen. Ze hadden een aantal favorieten waaronder de Acai bowl. Ik dacht fruit met muesli en yoghurt. Die yoghurt bleek echter ijs te zijn. Ach smaakt ook goed en wat is nou heerlijker dan buiten ontbijten in je tshirt.
Op naar het strand van Waikiki!
-
09 November 2014 - 21:33
Sjeik Shoarma:
Het solo avontuur, lol! -
09 November 2014 - 22:36
SUUS:
Heerlijke humor Sjakie ! Geniet er weer van Euske en deel het maar hier met ons xx -
10 November 2014 - 01:06
Kim:
heerlijk om te lezen!!! X -
10 November 2014 - 01:37
Mam:
Je maakt weer wat mee he, de Hawaïaan wilde ff voelen of je wel echt was, of hij wilde je vast reserveren...! Kus mam -
10 November 2014 - 10:52
Zus:
Ik zie het alweer: hawai leidt nu al tot nieuwe inspiratie! Prachtig verhaal!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
