Glow in plaats van flow
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
15 November 2014 | Verenigde Staten, Volcano
18.42 uur
Vandaag was beaches road day. Als je vanuit Kona naar het noorden rijdt heb je mooie zandstranden, rijd je naar het zuiden dan zijn het meer snorkelstranden.
Het eerste park was Kekaha Kai. Om bij het strand te komen reed je door een zwart lavalandschap. Zo apart om te zien. Het strand was bijna verlaten.
Het volgende strand, ook onderdeel van datzelfde park, was veel drukker. Er waren behoorlijke golven, met heel veel bodyboarders erop, eronder of erachter.
Heerlijk om naar te kijken. Ik kwam op dat strand ook de mensen met wie de avond ervoor heb gedoken tegen. We hebben emailadressen uitgewisseld omdat ze heel graag de foto's die ik had gemaakt wilde hebben.
Daarna hebben ze even op mijn spullen gepast, zodat ik de golven kon gaan bedwingen. Dacht ik...
Het was een krachtig spel. Goed opletten wanneer er een golf kwam en dan was de keuze springen of duiken. Over de golf heen of door de golf heen.
De golf zoog me iedere keer weer naar hem toe. Wat een kracht!
En toen leerde Ik een belangrijke les: altijd met je ogen gericht op de golven het water uitlopen.
Ik liep een beetje schuin kijkend en werd even afgeleid en voor dat ik het in de gaten had was ik een speelbal van de brekende golf. Even weet je dan niet meer wat onder of boven is. Een ware zand en water centrifuge. Ik was blij toen ik weer boven kwam. Een ervaring rijker en een enorme zandbak in mijn bikini.
En dan waren dit nog geen eens serieuze golven.
Een heerlijke dagje langs de kust.
13 november
18.39 uur
Het lampje ging weer vroeg uit gisteren en ook weer vroeg aan vandaag.
Tijd voor de volgende bestemming: Volcanoes National Park.
Eerst afscheid genomen van Laura. Ze gaf me nog een tip mee voor Eem ontbijttentje onderweg: the Coffee shack. Een hele goede tip! Het werd ontbijten met een waanzinnig uitzicht! De kustlijn lag aan mijn voeten.
De volgende stop was: Pu'uhonua o Honoaunau ( een echt tongbreker).
Een heilige plek voor Polynesiërs. Binnen de muren was je veilig, mocht niemand je doden.
Het was een prachtplek. Fotografisch hemel op aarde! Echte Hawaïaanse landschappen: palmbomen, blauwe luchten en bijzondere beelden.
Het meest zuidelijke punt van de USA was daarentegen een beetje een teleurstelling. Grappig om er geweest te zijn.
De volgende stop: Black Sand Beach. Zoals de naam al zegt: een strand van fijn zwart zand. Wat ik niet wist, is dat het ook een favoriete hangplek is van schildpadden.
En ze waren er! Wat een gaaf gezicht! 5 schildpadden die lagen te rusten op het zwarte zand.
Next stop: Volcanoes National Park
Ik heb een kort rondje gemaakt. De krater is enorm. Imposant om te zien.
Ik zit nu op 1200 meter en dat is goed te merken. Het is stukken koeler.
Het was daarom wel even heerlijk om in de warme stoom te staan.
En dan is het wachten tot het donker wordt. Zoals de parkranger zei: we have no flow, we have glow!
En dat is magnifiek om te zien. Des te donkerder het werd des te roder kleurde de krater en de wolken er boven. Wauw!
De kracht van de natuur...De kleur van hete lava.
-
15 November 2014 - 10:08
Zus:
neem maar wat glow mee terug... -
15 November 2014 - 10:24
Mam:
Wat n belevenissen weer, Eug,prachtig! Genieten dat hoef ik jou niet te leren! Kus mam -
15 November 2014 - 10:26
Ben:
Leuk om te lezen. veel plezier
-
16 November 2014 - 14:24
Suus:
Leuk weer hoor !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley