Met de wind in zeilen

6 juni

23.30 uur

Na een klein jaar terug in mijn geliefde stad. Nu kan ik Suus eindelijk laten zien waarom ik er zo verliefd op ben geworden. Na een vlucht van een kleine drie uur werden we opgehaald door Ana. Ik had dit keer een ander appartement van haar geboekt in het oude stadsdeel. De route ernaar toe leek erg veel op de route destijds naar het appartement in Alfama.
We kwamen steeds dichterbij hij het appartement waar ik in augustus verbleef en en niet degene waarvan ik dacht dat ik die geboekt had.
Uiteindelijk kwamen we inderdaad bij het appartement in Alfama aan. Er bleek een misverstand tussen mij en Ana te zijn geweest.
'Alles met een reden' een wijsheid die ik van Suus heb geleerd.
En zo pakten we onze koffers uit, installeerden we ons in het appartement en liepen vervolgens de buurt in.
Ana had ons al verteld dat er feesten waren. We waren de hoek nog niet om of we vonden ons al in het feestgedruis. Smalle steile straatjes omhoog gevuld met massa's mensen.
Snel daarna werden we door een stel Hollanders een kroegje ingetrokken om een speciaal Portugese drankje te proeven. En zoet goedje in een kuipje van witte chocola. Best lekker.
En zo zwierven we door alle feestende mensen, langs kleine kroegjes, afgewisseld met pleinen vol kraampjes met eten.

De volgende ochtend waren we alweer vroeg wakker. Suus gooide de luiken open en zag een oud vrouwtje langs schuifelen. Tijd voor ons om een douche te pakken en wat ontbijt te gaan scoren. En dat begint dan gelijk met wat ochtendgymnastiek, heuvel af zonder boodschappen, heuvel op met boodschappen. Bij het verlaten van de supermarkt schuifelde het oude vrouwtje langs. Haar motto was vast alles op z'n tijd!

Tijdens het ontbijt hebben we de plannen voor de dag doorgenomen. Belem was vandaag de bestemming.
Met bus 728 reden we in een kleine 40 minuten naar Belem. Daar moest ik natuurlijk eerst een paar pasteis de Belem scoren. Gelukkig was de rij nog niet zo lang en stonden er binnen 5 minuten buiten met een doosje gevuld met pasteis. Overheerlijke bladerdeeg taartjes gevuld met custard.
Inmiddels was het een drukte van belang bij het klooster. We hadden de mazzel dat er net een paar bussen waren gearriveerd en dus konden we in een mooie rij de kerk van het klooster in.
De lichtval op de crypte van een voor mij onbekende persoon was overweldigend! Tegenover die crypte was de crypte van Vasco da Gama. Als ik honderden jaren geleden geboren was zou dat vast ideale man voor mij zijn geweest!
Nu kon ik alleen nog in stilte van hem genieten.

Op een bankje in het park hebben we vervolgens genoten van de pasteis. Die eerste hap voerde me weer terug naar die dag in augustus. Toen ik alleen de boulevard van Belem verkende en mijn middag doorbracht met een visser.
Langzaamaan weer de tijd om een goed plekje langs de Taag te zoeken. Vandaag vond namelijk de in port race van de Volvo Ocean Race plaats.
We vonden het perfecte terrasje met zicht op de rivier en de boei waar de boten omheen moesten laveren. Topplek!
Om 14.00 uur starten race en binnen een kwartier kwamen de boten in zicht. Ik had niet verwacht dat het zo gaaf was om te zien. Imposante zeiljachten die vechten om het eerste ronden van de boei.
Door de verschillende tactieken was niet altijd duidelijk wie nu voorop lag.
We zagen ze twee keer de boei ronden en concludeerden dat het team van Brunel veel plek had verloren.
Nadat ze uit het zicht waren zijn we richting Torre de Belem gelopen om nog net de finish te kunnen zien en de spannende strijd tussen Mapfre en Abu Dhabi. Wat een drukte van belang was het op het water. Om de dag goed af te sluiten zijn we richting havenhoofd gelopen en hebben alle teams met een groots applaus binnengehaald.

Met een klein briesje vanaf de Taag zijn we via de boulevard naar de zo markante brug van Lissabon gelopen. Dat was nog een best een stukje lopen.
Bijna bij de brug aangekomen dacht ik de man waarmee ik vorig jaar heb gevist te herkennen en ik zag die herkenning ook in zijn ogen.

Tijd om de bus terug richting Alfama te pakken. Toen we bij de halte aankwamen vonden we het wel opvallend rustig. Op de normaal zo drukke ringweg reed nu geen enkele auto. Iets verderop zagen we dat de politie de weg had afgezet. Geen bus of tram die er daar doorheen zou komen.
Er was een hardloopwedstrijd geweest en alles was nog afgezet.
Uiteindelijk zijn we maar gaan lopen naar het restaurant Oficina do Duque. Na al dat kilometervreten was de ijskoude cola op het terras een heerlijke verkoeling.
Het eten wat we vervolgens voorgezet kregen was top! Als hoofdgerecht had
ik lam met couscous en muntijs. Wat een overheerlijke combi. Het toetje was om te huilen zo lekker. De ober kwam nog even instructie geven over de eetwijze: "you put the spoon alllll the way down". Genieten was het.
Voldaan zijn we vervolgens de heuvel weer afgedaald en neergeploft in ons bed.

7 juni

00.15 uur

Vandaag hebben we de hoogte op gezocht. Na alle vlakke kilometers gisteren was het tijd om de bil en kuitspieren te trainen. Jorge Castle is daar een uitstekende bestemming voor. Het kasteel ligt hoog op een heuvel met 360 graden uitzicht over Lissabon. Als je binnen de muren van de vesting bent, komt er serene rust over je heen. De drukte van de stad ligt ver onder je en met zitjes onder de bomen met uitzicht over Lissabon kan je ook niets anders dan chillaxen.
Omdat we allebei nog vrije kilo's over hadden zij we in de middag nog even wat keramiek winkeltjes ingedoken. Snuffelen tussen alle bonte tegeltjes, borden en nog veel meer.
Voor de lunch zijn we naar mijn favoriete pizzatentje Casanova gegaan. Ik had me er alweer op verheugd! Pizza met verse tomaatjes, rucola en buffelmozarella. Een top 3 pizza (1e Bologna, 2e Lissabon, 3e Cagliairi).
De tijd vliegt in Lissabon! Voordat er het wisten was het alweer tijd voor het diner.
De laatste keer had ik zo genoten bij LX factory en dus pakten we de tram daarna toe. Helaas was zo'n beetje alles dicht. Op de achtergrond hoorden we wel dat er een goede party ergens anders was.
Op de straat kwamen we veel bontgekleurde jongelui tegen. De sporen van felgekleurd poeder op de stoeptegels wees erop dat het ging om een Holi party.
Die vermeden we maar beter, met onze nette kleren.
Bij 5 Oceanos genoten we van verse vis en een briesjes vanaf de Taag.
Heerlijke dagen...

8 juni 19.33 uur

Op de laatste dag van onze citytrip was het de beurt aan het moderne deel van Lissabon, het voormalige expo terrein met daarom het grootste aquarium van Europa.
Dit aquarium herbergde een aantal bijzondere dieren die ik graag wilde zien. En zo stond ik op de maandagochtend met mijn neus tegen het dikke glas aangeplakt op de moela moela te zien. Met zijn 2-en kwamen ze als een soort ruimteschip voorbij zweven. Bijzondere vissen.
De zeeotters met hun schijnbare hoge knuffelfactor lieten met het kraken van schelpen zien dat ze best een goede bek vol tanden hebben.
Fotografisch waren er 2 favorieten: de papagaaiduikers en de seadragons.
De tijdelijke expositie van Taskashi Amano met de titel Forests underwater was bijna magisch. Alles klopte, van licht tot muziek, van kleine vissen tot bijzondere planten.
Tijd om de magie te verlaten en mijn ogen te laten schitteren door iets anders...
Door de gangen browsen van de hypermercado Continente. Een mooie afsluiter van een wederom een geweldige citytrip naar Lissabon.
Volgende jaar ben ik weer van de partij!