Eindelijk ... maar wel op 1 cracker...
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
27 November 2018 | Indonesië, Nusa Lembongan
25 november
Het is heerlijk rustig op de weg, dat kan maar 1 ding betekenen: het is zondag, familiedag op Bali en dus sta ik binnen 20 minuten op het strand van Sanur te wachten op de boot naar Nusa Lembongan.
Het is een overtocht van een half uur maar je moet wel wat gewend zijn. Het is dit keer een kleine boot. Geen steigers of loopplanken, nee gewoon door de branding en dan de boot opklimmen. Mijn blaar vindt het zoute water fantastisch!
De rit naar Nusa gaat over een redelijke kalme zee maar de klappen die we op het water maken staan er niet mee in vergelijking. Ik kan vanwege de hoogte van de stoelen niet met mijn voeten bij de grond dus probeer me een beetje klem te zetten tussen de leuningen.
Gelukkig is het echt maar een half uurtje en check ik iets na 13 uur in bij Putra 7 Cottages. Een oase van rust...
Ik regel daarna een aantal dingen: ik huur een fiets (6 euro voor 4 dagen), ga lunchen bij LemonGrass met een heerlijke nasi goreng en regel mijn duiken voor morgen en overmorgen.
Het is warm op het eiland terwijl Bali gehuld is in regenwolken schijnt hier de zon. Het zwembad brengt de nodige verkoeling.
En zo relax ik de dag door, beetje zwemmen, boekje lezen en huiswerk maken voor mijn workshop Passie die ik binnenkort ga volgen.
Wanneer het bijna donker wordt ga ik naar het strand voor de zonsondergang. Helaas is er door de bewolking weinig te zien.
Wanneer ik op het strand sta, komt een van de vele zwerfhonden op mij af. Hij gromt en laat zijn tanden zien. Ik doe dan maar hetzelfde maar blijkbaar ben ik niet imposant genoeg en zet een stap naar voren en gromt nog eens flink.
Ik geloof niet dat dit het moment is om uit te zoeken wie de sterkste is en ik loop snel weg...
Volgens TripAdvisor zit er vlakbij een goede Warung en ik besluit die op te zoeken. Ergens diep weg gestopt in een steegje loop ik de Warung binnen maar ik heb het gevoel dat ik de achtertuin van een gezin binnenstap. Ik ben de enige klant. Na soto en nasi goreng besluit ik vanavond voor een Thaise Tom Ka Kai te gaan. Achteraf gezien toch beter voor Indonesisch kunnen kiezen want behalve dat de soep naar kokos smaakt is er weinig Thais aan.
Nu lekker op tijd naar bed want morgen is het Dive-time!!!
26 november
Bepakt en bezakt meld ik me veel te vroeg bij de duikschool. Dat geeft me de tijd om alles bij elkaar te pakken en me in het natpak te worstelen. Ik word voorgesteld aan mijn duikbuddy, Laurent uit Marseille die een paar woorden Engels spreekt en dus ben ik de tolk vandaag voor onze gids.
De eerste duikplek is Crystal Bay. Berucht om zijn sterke stromingen, beroemd om de maanvissen.
Tijdens het afdalen merk ik dat ik te weinig lood heb en nauwelijks naar beneden kom, niet zo’n fijn begin.
Ik moet helaas constateren dat er veel koraal kapot is. Later hoor ik dat dit komt door een storm die hoge golven de baai in bracht. Het is geen superduik en lig ook niet relaxt in het water. Bijna aan het einde weet ik waarom: mijn loodgordel hing los.
We lunchen op de boot, het ziet er pikant uit en dat is het ook. Ik neem een hap van iets waarvan ik denk dat het niet heet is... foutje! Mijn mond staat in de brand en spuug het gelijk uit. Ik eet uiteindelijk alleen de witte rijst.
De tweede duik maken we bij Mangrove. Een duik in een aquarium met ongelofelijk veel vissen en kleurrijk koraal. Gecombineerd met de lichte stroming wordt het een superrelaxte duik!
Terug bij mijn bungalow zoek ik verkoeling in zwembad. Daarna voel ik me echter steeds minder lekker en herken de symptomen: voedselvergiftiging. En toen begon weer het gevecht: kotsmisselijk maar ik haat overgeven dus verzet me er tegen.
Maar uiteindelijk was er geen houden aan. Van 16 uur in de middag tot 24 uur s’avonds heb ik me hondsberoerd gevoeld. Maar dat vind ik nog niet het ergste: morgen staat een duik op mantapoint gepland! Daar wil ik al een hele tijd naar toe maar de planning liet het iedere keer niet toe.
Hopen, bidden en hopen dat het morgen iets beter met me gaat...
27 november
Ik word zo slap als een theedoek wakker, alles heeft mijn lichaam eruit gegooid. Ik twijfel enorm of ik wel moet gaan. Mantapoint is minimaal een uur varen op een boot zonder toilet...
Een uur later werk ik 1 droge cracker naar binnen met wat appelsap. Mijn darmen voelen alsof ze een kickboksgevecht hebben gehad.
Ik besluit om in ieder geval naar de duikschool te gaan. Misschien dan maar alleen snorkelen bij mantapoint. En de rest rusten op de boot al zal dat niet heel comfortabel zijn.
De tocht er naar toe is prachtig, langs de steile kust van Nusa Penida met soms turkoois water en een parelwit strand.
Bij Mantapoint aangekomen zie ik een rustige zee en een helder zicht.
Ik besluit om toch maar te gaan duiken en zodra ik naar beneden zak weet ik het zeker: hier krijg ik geen spijt van! Want tijdens het afdalen zwemt er al een manta duo voorbij. Het blijven waanzinnige beesten!
Iets later volgt een karavaan van 5 manta’s en boven het poetsstation cirkelt ook nog een manta rond!
We zetten de duik voort en Salem wijst ons op een octopus, kleine krabbetjes en bijzondere naaktslakken. Tijdens onze safety stop krijgen we de kers op de taart eerst komt er een eagle ray voorbij en in de laatste minuut van de stop ook nog een manta! Wat een topduik!
Eenmaal op de boot vinden mijn darmen het weer tijd om te klagen. Maar ja, meer dan 1 cracker kan ik de zee niet geven.
Een andere onfortuinlijke duikster wel, die ziet groen!
Het is weer een uur terug varen en omdat de stroming bij Crystal Bay te sterk is voor de beginners op de boot varen we door naar Mangrove. Ondertussen eet ik toch nog maar 2 crackers.
Ik besluit om ook deze duik te maken, want Mangrove is fantastisch mooi! En het wordt weer een heerlijke duik. Het fotograferen gaat ook goed, Salem weet de meest kleine beestjes te vinden onderwater.
Ik ben blij dat ik toch ben gegaan, deze duiken had ik niet willen missen. Ondertussen rommelt mijn buik, ik vermoed van de honger en dus waag ik me aan het begin van de avond aan een soto ajam. Wat een dag... ik val voldaan in slaap.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
