Een natje en een droogje
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
01 April 2022 | Verenigde Staten, Kailua-Kona
30 maart
Na het duiken van gisteravond mochten we niet gelijk de hoogte in dus moesten we goed uitzoeken waar we heen konden.
Het werd Waipio Valley, daar kon je nl alleen heen als je een 4wheel drive had, dat herinner ik me van de vorige keer.
De rit er naar toe ging over de enorme uitgestrekte hellingen van de vulkaan. Soms passeerden we lavavelden, dan was het weer groen.
Met de ogen goed gericht op de hoogtemeter op mijn watch reden rustig richting Waipio.
Toen we er bijna waren zagen we een bord waarop stond: road closed. Hopelijk was dat niet de weg naar beneden de vallei in.
Maar uiteraard was het dat wel. De weg was voor de komende 3-5 jaar gesloten, ook geen tours meer of naar beneden hiken. De weg was te gevaarlijk.
En dus genoten we van het spectaculaire uitzicht over de vallei gelegen aan de oceaan en besloten naar Akaka Falls te rijden.
Daar waar ik de vorige keer mijn zonnebril was verloren..
Het was een mooie rit langs de kust met soms wat doorkijkjes naar de oceaan of op watervallen vanuit de heuvels.
Ook hier weten ze hoe ze geld moeten verdienen… 21 dollar voor het bekijken van een waterval. Wel een hele hoge!
En dus liepen we het rondje door een weelderig bos met enorme bamboo, prachtige bloemen, allerlei verschillende planten en het geluid van de waterval.
Het was een warme dag, in de zon brandde het goed. Na trap op, trap af kwamen we bij de waterval. Het blijft een prachtig gezicht hoe het water naar beneden stort.
Omdat we ruim 2 uur moesten terug rijden was het tijd om richting huis te gaan. Onderweg reden we langs een viewpoint en daar stopten we even. We keken uit op een soort beachpark en besloten naar onder te rijden.
Het was een klein schiereiland waardoor je op de hoge kliffen kon kijken. Het was omgeven door rotsen waar de golven vrij spel hadden. Gewoon kijken naar de zee is zo relaxed en dus genoten we samen van dit schouwspel van moeder natuur.
Weer op de terug weg naar huis zagen we de lucht steeds donkerder worden en toen we afdaalden vanuit Waimea begon het keihard te regenen. De wegen veranderden in kleine rivieren. Wel fijn om dan zo’n hoge jeep te hebben en heerlijk door de plassen heen te crossen.
Onze laatste stop voordat we weer in Kona waren was Kekaha Kai State Beach.
Via een verharde weg door een lavaveld reden we naar het strand.Daar krioelde het van de ondeugende mangoesten die hide and seek speelden tussen de rotsen.
Voor ons tijd om een huishoudelijke taak te gaan doen: de was bij een laundromat. En laat nu net naast die tent een heel lekker eettentje zitten: Broke Da Mounth Grindz. Johan wachtte op het eten en ik op de was. Goede combi! En terwijl de was inmiddels in de droger zaten genoten we vanuit de kofferbak van onze jeep van een heerlijk maal met oa pork belly, pulled pork, garlic shrimps en garlic chicken.
Wat een dag weer, onder het genot van het avondconcert gingen we slapen.
-
02 April 2022 - 10:05
Saskia:
Ik heb het menu bekeken, zou Marco naar grote hoogtes hebben gebracht al die garlic!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley