Iets te off the road
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
02 April 2022 | Verenigde Staten, Kailua-Kona
31 maart
Vandaag laten we Aelion Ranch achter ons en gaan op weg naar Hawaii Volcanoes National Park.
Eerst de jeep volgooien met benzine, 84 dollar verder..
We rijden naar Green Sand Beach. Het laatste stuk, zo’n 2 mijl kan alleen met een 4-wheel drive. Op de parkeerplaats staan al veel auto’s. Wij rijden door.
Het eerste stuk is prima te doen, een rotsige weg loopt richting zee. Ik kijk even op Google Maps, maar zie dat het nog een behoorlijk stuk is. Het volgende stuk is al wat ruiger. Grote plassen en stukken modder. Er lopen diverse sporen, we volgen de verste.
Op een gegeven moment stap ik uit om te kijken of de route wel te doen is. De plassen werden dieper en sommige paden waren al zo diep uitgesleten dat de jeep er bijna compleet in verdween. Alles leuk en aardig maar hier vast komen te zitten is geen optie.
We rijden nog een klein stukje maar dan is er zo’n doolhof van wegen dat we de auto aan de kant zetten en de rest lopen naar Green Sand Beach.
Na 40 minuten zijn we er en het is een oogverblindende baai in de vorm van een hoefijzer! De diversiteit aan kleuren, zwarte rotsen, azuurblauwe zee en groen zand. We dalen af naar het strand en aanschouwen het groene zand. Heel bijzonder!
We lopen weer terug richting auto en rijden achter een andere lokale jeep aan. Er rijden nl niet heel veel toeristen, het zijn vooral locals die toeristen achter in hun laadbak vervoeren.
Met mijn handen aan de dashboardgreep rijden we al heen en weer gaand door de modder en over de stenen terug richting parkeerplaats. Opgelucht haal ik adem, best een pittig ritje was dit!
En de jeep, die kon wel een wasbeurt gebruiken!
Een stukje terug lag het meest zuidelijke punt van de Verenigde Staten. Van de hoge kliffen sprongen durfals naar beneden terwijl ze werden gadegeslagen door een schildpad die rustig in de golven op en neer schommelde.
Ik zou voor geen goud de diepte in springen. Het was ook weer een eind omhoog klauteren langs een stalen laddertje.
Een half uur verder rijden lag Black Sand Beach, beroemd natuurlijk om het zwarte zand maar ook de groene zeeschildpadden. Er lagen er 2 te rusten. En toen we dichterbij kwamen besloot 1 ervan het ruime sop te kiezen.
Iets verderop was een visser heel gefocust in de golven aa het turen, aan het kijken of hij vissen zag. Dan schoot hij als een kat over de rotsen en wierp zijn net uit. Snel pakte hij het net weer samen en we zagen dat er een aantal vissen inzaten. Het was een interessant schouwspel om de visser zo bezig te zien.
Laat in de middag kwamen we aan bij Volcanoes National Park, waar we bij het hotel de sleutel voor onze cabin op de campground ophaalden.
Daarna reden we door naar Tuk Tuk Thai foodtruck waar we genoten van heerlijk Thais eten.
Vlak voor het invallen van de duisternis zijn we het park ingereden. Eerst een korte stop bij de steamvents, die hete stoom uitblazen. Heerlijk om heel even in te staan en op te warmen.
Daarna reden we naar het uitzichtspunt op de kraterrand. Het werd langzaamaan donkerder en dus zagen we de rode gloed van het lava gereflecteerd tegen de wolken. Het blijft een wonderlijk fenomeen, met de verrekijker konden we de lava omhoog zien pruttelen. Waanzinnig gaaf!
Wat een dag…
-
03 April 2022 - 22:42
Debby:
Wauw, alsof ik zit te kijken naar “De gevaarlijkste wegen”
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley