Stuck
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
12 December 2016 | Indonesië, Villa Ombak
7 december
21.33 uur
Langzaam komen we in het ritme van de moskee. 's avonds vroeg naar bed en voor het krieken van de dag weer wakker.
Vandaag doken we allebei bij Menjangan eiland. Er waren ook nog drie Australiërs aan boord die gingen snorkelen.
Dit keer was het plan om aan de noordzijde te gaan duiken. Toen we achter de noordzijde bereikte zagen we dat de wind en de stroming veel rotzooi in het water richting noordzijde had gebracht, gecombineerd met wat golven niet echt de ideale snorkelplek.
Toen werd besloten om te draaien liepen we vast op het rif en sloeg ook nog eens de motor uit. Wat een feest en timing. De boot lag ook nog eens parallel met de golven waardoor het water met de bakken de boot inliep. De drie jongens van de boot het water in en probeerde de boot zo goed en zo kwaad als het kon van het ref af te houden en het dwars op de golven te krijgen. De Australische dame vond het allemaal niet meer echt oké en vroeg om een lifejacket. Ondertussen was de kapitein druk bezig om de motor weer werkende te krijgen. Vele pogingen faalde! De boot zat ondertussen ook muurvast. Ik dacht dat scheelt dan kunnen in ieder geval niet diep zinken, maar kneep hem ondertussen wel.
Na een paar minuten schoot de motor eindelijk aan. De jongens hebben met man en macht de boot van het rif geduwd.
Na een half uur varen kwamen we een rustig water in de luwte van het eiland. Voor mij werd het dezelfde duikplek als gisteren, voor Ra een totaal nieuwe ervaring.
Toen hij na de eerste boven kwam had hij het over de enorme steile wand die de diepte indook en dat hij tot 18 m was geweest. Ik had wederom een relaxte dag gehad met op het eind een hele aparte clown vis die een knalroze anemoon als huis had uitgekozen.
De tweede duik maakten we een beetje samen ik op 25 m Ra boven mij op 17 m. Zo kon ik een beetje te spieken hoe hij deed.
Eenmaal boven kon ik hem feliciteren met zijn open water brevet! Vanaf nu kunnen we samen gaan duiken!
Om 17.30 uur werden we opgehaald door Eddy, de duikgids van die ons naar onze volgende bestemming bracht, Lovina.
We kwamen daar in het donker aan en besloten om maar gelijk een hapje te gaan eten in de lokale warung. Naast ons zat een Franse dame. Ze was hier al een paar dagen vertelde ze ons en zou overmorgen weer naar huis vliegen. Op een gegeven moment begon ze te gillen, te wijzen naar de grond en vervolgens iets in het Frans te roepen. Eerst begreep ik het niet maar toen zag ik iets over de vloer heen schieten. A rat in the kitchen!
Qua ongedierte was het me tot nu toe reuze meegevallen. Ik moest stiekem ook wel een beetje lachen om de paniek van de Franse dame.
We waren in eerste instantie hij naar Lovina gekomen om dolfijnen te gaan spotten. Ra had namelijk nog nooit dolfijnen in het wild gezien. Maar naar alle verhalen op internet over het opjagen van de dolfijnen, besloten we het niet te doen. Hopelijk kunnen we zo iets bijdragen aan een vriendelijkere manier van dolphinwatching.
21.33 uur
Langzaam komen we in het ritme van de moskee. 's avonds vroeg naar bed en voor het krieken van de dag weer wakker.
Vandaag doken we allebei bij Menjangan eiland. Er waren ook nog drie Australiërs aan boord die gingen snorkelen.
Dit keer was het plan om aan de noordzijde te gaan duiken. Toen we achter de noordzijde bereikte zagen we dat de wind en de stroming veel rotzooi in het water richting noordzijde had gebracht, gecombineerd met wat golven niet echt de ideale snorkelplek.
Toen werd besloten om te draaien liepen we vast op het rif en sloeg ook nog eens de motor uit. Wat een feest en timing. De boot lag ook nog eens parallel met de golven waardoor het water met de bakken de boot inliep. De drie jongens van de boot het water in en probeerde de boot zo goed en zo kwaad als het kon van het ref af te houden en het dwars op de golven te krijgen. De Australische dame vond het allemaal niet meer echt oké en vroeg om een lifejacket. Ondertussen was de kapitein druk bezig om de motor weer werkende te krijgen. Vele pogingen faalde! De boot zat ondertussen ook muurvast. Ik dacht dat scheelt dan kunnen in ieder geval niet diep zinken, maar kneep hem ondertussen wel.
Na een paar minuten schoot de motor eindelijk aan. De jongens hebben met man en macht de boot van het rif geduwd.
Na een half uur varen kwamen we een rustig water in de luwte van het eiland. Voor mij werd het dezelfde duikplek als gisteren, voor Ra een totaal nieuwe ervaring.
Toen hij na de eerste boven kwam had hij het over de enorme steile wand die de diepte indook en dat hij tot 18 m was geweest. Ik had wederom een relaxte dag gehad met op het eind een hele aparte clown vis die een knalroze anemoon als huis had uitgekozen.
De tweede duik maakten we een beetje samen ik op 25 m Ra boven mij op 17 m. Zo kon ik een beetje te spieken hoe hij deed.
Eenmaal boven kon ik hem feliciteren met zijn open water brevet! Vanaf nu kunnen we samen gaan duiken!
Om 17.30 uur werden we opgehaald door Eddy, de duikgids van die ons naar onze volgende bestemming bracht, Lovina.
We kwamen daar in het donker aan en besloten om maar gelijk een hapje te gaan eten in de lokale warung. Naast ons zat een Franse dame. Ze was hier al een paar dagen vertelde ze ons en zou overmorgen weer naar huis vliegen. Op een gegeven moment begon ze te gillen, te wijzen naar de grond en vervolgens iets in het Frans te roepen. Eerst begreep ik het niet maar toen zag ik iets over de vloer heen schieten. A rat in the kitchen!
Qua ongedierte was het me tot nu toe reuze meegevallen. Ik moest stiekem ook wel een beetje lachen om de paniek van de Franse dame.
We waren in eerste instantie hij naar Lovina gekomen om dolfijnen te gaan spotten. Ra had namelijk nog nooit dolfijnen in het wild gezien. Maar naar alle verhalen op internet over het opjagen van de dolfijnen, besloten we het niet te doen. Hopelijk kunnen we zo iets bijdragen aan een vriendelijkere manier van dolphinwatching.
-
12 December 2016 - 09:50
Mam:
Zelf jij kneep m even toen jullie op t rif vastzaten, dan was t zeker wel heavy. Je bent er gelukkig vanaf gekomen, god zij dank . . -
12 December 2016 - 20:15
Suus:
Ik ook , kom maar lekker naar huis !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
