Chicky’s?
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
20 Oktober 2019 | India, Poona
Zondagochtend, rust op de campus en ook onze vaste ontbijtplek is gesloten. Dus die nuttigen we voor de verandering maar in het hotel buiten de campus nadat ik weer keurig mijn baantjes in het zwembad heb getrokken.
Vandaag gaan we de natuur in met een chauffeur, geregeld door Chetan een collega uit Nederland.
We rijden richting Lonavala. Onderweg zien we het Indiase leven aan ons voorbij trekken. Een kudde schapen loopt midden op de weg en al snel zien we ook de eerste koeien op de weg liggen. Daarvan zien we er vandaag nog velen!
We komen aan bij de tempel die op een heuvel is gelegen. Het is echter een speciale dag waardoor de weg omhoog helemaal vaststaat.
We besluiten door te rijden en komen over een brug bij een groot meer. Daar stoppen we om foto’s te maken. Niet het meest mooie uitzicht maar de trotsheid van de chauffeur maakt dat we foto’s maken en instemmend knikken. Op dat moment komt er een andere man op ons af. “Do you want chickies?” Huh?! Versta ik dat nu goed? Ja, want hij herhaalt het zelfs nog een keer.
Het blijkt een lokale specialiteit te zijn: gecarameliseerde noten.
De volgende stap is een enorme dam, waardoor de moesson de afgelopen maanden een goed gevulde meer achter zit. Een aantal schotten boven aan een serie trappen laat water door waardoor er een waterval over de trappen ontstaat. Een uitgekozen plek om familie foto’s te maken terwijl je voeten verfrissende water over je heen krijgen. En aangezien het zondag is, is er geen gebrek aan Indiase families.
Via een bochtige weg klimmen we vervolgens de heuvels in. Wanneer we koeien op de weg zien liggen blijven ons gedragen als Japanners en klikken ronduit. Het blijft bijzonder om deze beesten sierplant relaxed midden op de weg te zien liggen.
Eenmaal boven zien we een bord: Tiger Point. We stappen uit en lopen richting het uitzichtpunt. En net als zovelen negeren we de waarschuwingsborden om niet achter de reling te gaan.
Het uitzicht is waanzinnig mooi, een enorme waterval dendert in de verte naar beneden. Verder heel veel groene steile heuvels met diepe afgronden.
Ik wist niet dat India deze schoonheid in zich had.
We maken wat foto’s en lopen langs de rand richting het volgende uitzichtpunt.
Het is er werkelijk prachtig. Helaas is er ook veel afval. Jammer dat zo’n mooie plek daar een beetje door verpest wordt.
Gelukkig heeft India daar al een maatregel voorgenomen en uitgifte van alle plastic tassen verboden.
Flippie & Flappie moeten natuurlijk ook op de foto. Boven op een paal van de afscheiding met de diepte op een paar meter afstand vind ik een goed plekje voor ze. Terwijl ik de foto maak, komt een windvlaag.....Flappie’s oren gaan omhoog en flop weg is ie....OMG. Mijn trouwe reis maatje belandt een paar meter van de rand naar de afgrond. Pffff net niet...
Ook Flippie is weggewaaid, nergens te vinden...gelukkig in de paal gevallen. Ellard pakt Flappie en ze zijn weer samen. Mijn Instagram konijntjes zijn gered!
Iets verderop zien we een groep apen die gevoerd worden met bananen en balanceren op de rotsen alsof het niets is. Vader en moeder positioneren zich op een rots en houden alles goed in de gaten wanneer de kleinste iets te ver afdwaalt grijpt moeders in.
We laten de apen voor wat het is en rijden nog langs een aantal uitzichtspunten. We zien de snelweg waar we over heen zijn gereden op de heenweg slingeren door het heuvelachtige landschap.
Tijd om nog een poging te wagen bij de tempel. Onderweg blijft het ons vergapen aan het Indiase leven en vooral de koeien die zich echt nergens iets van aantrekken.
In de verte zien we al de schittering van alle auto’s de heuvel op richting de tempel.
We besluiten dat het goed zo is en onzen chauffeur brengt ons weer veilig terug naar Pune.
We zijn redelijk op tijd terug dus kunnen nog even een wasje gaan doen. Ellard biedt aan de was te doen. Met een duidelijke instructie: nl mijn was niet in de droger te doen geef ik alles mee. Tja...ik kreeg alles op maat gemaakt terug ;-). Hoe dan?!
Na een paar uur besluit ik naar beneden te lopen naar de was ruimte. Ik zie dat Ellard net de was uit de droger haalt, hij trekt een broek van mij eruit...oeps!
Een overijverige Indiër heeft alle was in de droger gestopt.
Tja....
Morgen weer een werkdag dus op tijd naar bed.
14 oktober
Maandagochtend begint heerlijk met baantjes trekken in het zwembad.
Het begint al te wennen. Het voelt wel warmer dan de vorige dagen, gisteren was het ook behoorlijk warm.
Voor het team hebben we iedere dag een typische Hollandse traktatie, vandaag zijn het pepernoten en die vinden gretig aftrek!
Tijdens de lunch gaan we weer naar de bistro. Ik bestel sweet and sour chicken mie en uiteraard met de opmerking: not spicy.
Het eten ruikt heerlijk zoet en dus neem ik een flinke hap. BAM! Het is zo pittig dat mijn stem wegvalt. Het glas ananassap is binnen no-time naar binnen gewerkt.
Ik ga er niet aan gewend raken.
De dag vliegt voorbij en om half 8 is het goed geweest en lopen we terug naar het guesthouse. Vanavond maar eens daar iets van het buffet nuttigen.
Eindelijks iets niet spicy!
Voordat we het in de gaten hebben is het alweer 22 uur. Tijd om wat belletjes met het thuisfront te plegen. Ver weg is weer even dichtbij..
15 oktober
Ik raak er niet aan gewend... wanneer we de lift uitkomen in de ochtend gaan de
2 aanwezige bewakers voor ons staan. Na de tassencheck mogen we de ruimte binnen. Ellard en ik zijn altijd de eerste, iets voor 9 uur.
De anderen druppelen daarna gestaag binnen.
Tijdens de lunch hebben we het over leeftijden. Ik ben verbaasd dat ze die niet van elkaar weten. Wanneer ik de dames vertel hoe oud Bhaskar is, bedanken ze me dat ze het eindelijk weten. Er werd nogal geheimzinnig over gedaan.
En zo vliegt er weer een werkdag voorbij. Of eigenlijk vakantiedag, want hoewel we veel doen qua werk voelt het toch meer als vakantie.
In de avond eten we weer in het guesthouse en besluiten we toch nog een keer naar de supermarkt te gaan want het is nog maar een paar dagen en dan vliegen we alweer naar huis. Inslaan dus! We lopen door alle paden, bestuderen alles nauwkeurig en laden het een en ander in het mandje. Heerlijk zo lekker browsen...met weer wat kilo’s rijker voor in de koffer gingen we weer naar huis.
-
21 Oktober 2019 - 09:44
Ellard:
Chicky's? Tja, het kon ook eigenlijk geen andere titel worden!
Heerlijk om het weer her te beleven. Enneh, sorry nogmaals voor die T-shirts. -
22 Oktober 2019 - 12:52
Mam:
je werkreis zit er inmiddels weer op . Het was een fantastische ervaring vertelde je. en zoals iedere reis heb er met volle teugen van genoten. het was n uitputtingsslag voor je collega 1 dag sightseeing in Mumbai.
maar jullie kunnen er op terugkijken, met n zak vol herinneringen. en ik heb weer genoten van de verslagen.
kus mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley