Als gisteren...
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
22 Juli 2018 | Nederland, Malden
5 juli
Alsof ik gisteren door mama en Ed op de trein werd gezet zo snel gaat de tijd voorbij.
Ruim drie maanden geleden begon mijn avontuur echt ik moest nog een kleine hindernis nemen omdat mijn vlucht was geannuleerd maar eenmaal op het station in Nijmegen begon het dan echt.
En nu precies drie maanden later ben ik al weer helemaal geland en voelt het soms alsof ik geen drie maanden ben weg geweest.
Het is ongelofelijk hoe routine ervoor zorgt dat je zo snel in je normale leven komt. En natuurlijk probeer ik momenten te creëren waardoor ik me even terug ben op mijn Droomreis. Zo heb ik vanuit de verschillende landen die ik heb bezocht kaartjes aan mezelf gestuurd. Ik heb ze nog niet allemaal ontvangen en nog niet allemaal geopend zodat ik wanneer ik echt het gevoel heb dat ik het even nodig heb er eentje kan openen.
Zo heb ik ook douche schuim in Australië gekocht met een aparte geur. In Australië heb ik me daar toen regelmatig mee gedoucht. Het flesje met nog een restje er in koester ik nu en wanneer ik echt behoefte heb om even het gevoel te hebben dat ik in Australië ben dan pak ik dat flesje en omhul me met de bekende geur uit Australië.
De laatste dag in Kuala Lumpur was raar. Ik merkte dat ik van alles afscheid aan het nemen was. Van het zelf kiezen wanneer ik wil ontbijten en het vroege opstaan tot het alleen wandelen door grote steden.
Voor het laatst tijdens mijn reis heb ik ook nog met mama over de markt in Kuala Lumpur gestruind en samen geshopt tot op de laatste Maleisische ringgit.
Mijn koffer zat nu vol met souvenirs voor iedereen en ik wilde nog wel iets voor mezelf halen en dus ging ik weer naar de IT mall. Daar kocht ik een hoofdtelefoon van Sony die ik al heel lang wilde en hier 100 euro goedkoper was dan in Nederland.
De laatste uurtjes van mijn verblijf heb ik in mijn bed gelegen met uitzicht over Kuala Lumpur.
Die avond bracht een Grab taxi mij naar het vliegveld.
Daar had ik nog een missie, namelijk ervoor zorgen dat ik in Amsterdam kon uitstappen en de vlucht naar Düsseldorf mocht skippen.
Nu had ik baat bij de geannuleerde vlucht op de heenreis. Ik verzon een smoes, nl. dat mijn auto op Schiphol stond en dat het kul was om eerst op Schiphol te landen, door te vliegen naar Düsseldorf en daar weer kijken hoe ik terugkwam in Amsterdam om vervolgens weer terug te rijden. Er werd flink overleg gepleegd want wat ik wilde was natuurlijk niet de bedoeling. Daarvoor worden de tickets op de Duitse markt niet goedkoper neergezet.
Uiteindelijk kwam het verlossende woord en mocht ik op Amsterdam uitstappen.
Na ruim 12 uur landde ik wat vroeger dan gepland op Schiphol en stond binnen 40 min buiten met mijn koffer.
Ra zou ik in Utrecht ontmoeten want ik was zover vroeger dat het geen zin had om nog maar Schiphol te komen.
Ik moest natuurlijk nog wel even een broodje filet americain scoren bij de Hema, dat had ik 3 maanden moeten missen.
De Hema was nog net niet open dus ik moest nog even wachten....
De teleurstelling kon vervolgens niet groter zijn...het versgebakken brood was nog te warm om met filet te beleggen.
Met Tony Chocolony, want die had ik ook gemist, stapte ik de trein in en telde ik de minuten tot Utrecht. Dat duurde nog best lang.
Eindelijk kon ik dan Ra weer in mijn armen sluiten, alsof ik nooit was weggeweest zo vertrouwd voelde het.
Eenmaal in Nijmegen bleek dat er geen bussen reden, dus moesten we met de taxi naar Malden. Die rit kostte 27 euro, dat was wel ff anders dan de dag ervoor waar ik voor een dergelijke rit 1 euro betaalde.
En toen was het uitpakken en opruimen geblazen. De tafel lag uiteindelijk helemaal vol met souvenirs, ik had uiteindelijk best veel verzameld!
22 juli
Al weer 2 weken aan het werk, de 3 maanden trip lijkt alweer zo lang geleden.
Gisteren ontving ik mijn kaartje uit Bali, die van Gili en Cambodja zijn nog onderweg.
Wat een goed idee was het van me om die kaartjes te sturen! Heerlijk om te lezen hoe ik me toen voelde en wat me toen raakte.
En natuurlijk vraagt iedereen naar de mooiste momenten en naar de inzichten die ik heb opgedaan. Voor mij was het een reis, geen “op zoek naar wie ben ik”.
Er is niet 1 mooiste moment! De hele reis was 1 groot hoogtepunt en ik kan iedereen aanraden dit te gaan doen en ook een tijdje alleen.
Dat heb ik wel gemerkt: door alleen te gaan sta je veel meer open voor je omgeving en maak je sneller contact.
Over 5 jaar wil ik beslist weer gaan! En dan samen met Ra, een andere beleving.
Nu op naar de volgende trip: Berlijn in augustus en samen met Ra in november weer ergens op deze aarde duiken.
En ondertussen geniet ik van Nederland, dat ook betoverend mooi is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley