Nasi uit een frietzak
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
08 December 2016 | Indonesië, Kalibukbuk
11.34 uur
Tot 12 uur kunnen we nog genieten van onze riante poolvilla, dan is het tijd om naar de volgende bestemming te gaan. Natuurlijk nog even skinny dippen in het zwembad en Ra moest nog zijn laatste theorie examen maken voor het duiken.
Gisteravond hebben we nog gegeten op de nightmarket en wat souvenirs gekocht.
Ra was helemaal gelukkig met zijn saté kambing (geitenvlees). Ik hield het on the safe side met pangsit goreng en pisang goreng. Een bord vol kostte maar liefst 0,76 cent.
22.12 uur
Raindrops keep faling on my head, lalalala. Het themalied van vandaag. Nadat we net de taxi waren ingestapt voor onze reis met een paar stops onderweg begon het al weer te regenen. De eerste stop was de holy spring water temple. Het regende een beetje toen we uitstapten om het tempelcomplex te bekijken. Nog niet buiten de taxi of er stonden al tientallen kinderen om de auto om een paraplu aan te bieden uiteraard tegen een vergoeding. We waren echter gewapend met regen jas en poncho en dachten de regen gaat ons niet klein krijgen. Nog geen 50 m van de auto vandaan brak de lucht open en kwam het niet met bakken maar met zwembaden naar beneden. Binnen een minuut stond het blank in mijn schoenen. De trap in de tempel veranderen in een ware waterval en ondanks al die regen gingen de lokale inwoners gewoon door met hun ritueel, bidden tot hun god en vervolgens het hoofd onder het water wat uit de barongs kwam.
Apart om op deze manier deze tempel zo te mogen ervaren. Doorweekt gingen we op zoek naar onze taxi en met heel veel dezelfde auto's valt dat toch niet mee. Gelukkig herkende de chauffeur ons en zo reden we naar onze volgende bestemming: een koffie makerij, maar dan wel hele bijzondere koffie namelijk luwak koffie. Deze koffie wordt gemaakt van koffiebonen die eerst zijn opgegeten door de luwak en vervolgens zijn uitgepoept.
Het is maar goed dat ik geen koffie lust anders had ik er ook aan moeten geloven.
Omdat het nog steeds zo hard regende en wij nog een lange weg te gaan hadden naar ons volgende onderkomen besloten we om eten af te halen bij een warung. En zo kwam het dat ik even later achterin de auto genoot van nasi goreng in een friteszak. Keilekker!
Na anderhalf uur rijden kwamen we eindelijk aan in Jatiluweh. De chauffeur zet ons bij de ingang af van het Sang Giri resort en had inmiddels de receptie gesproken die ons zouden op komen halen. Helaas was het geen auto die ons kwam ophalen maar een brommer, zoals die er ontelbaar veel op Bali rijden. En voor ontslag een steile weg naar beneden zo de jungle in. Ik was heel erg benieuwd hoe ze dat gingen doen met twee koffers.
Een tenger vrouwtje kwam naast me staan rolde een stuk stof op en legde dit op haar hoofd. Ik dacht nog ze zal toch niet?!
Maar je wel hoor ze tilde de koffer op, legde deze op haar hoofd opende een parapluutje en ging lopen. Terwijl ik grote moeite had om in de stromende regen niet de heuvel af te glijden liep zij met het grootste gemak naar beneden. En zo volgde er nog een omhoog, een naar beneden en een heleboel trappen.
Na al dat gesjouw in soppende wandelschoenen krijg je dan wel echt een magnifiek uitzicht. Wat gave plek was dit ook weer, een luxe kampeertent boven op een heuvel met uitzicht over alleen maar groen groen groen.
-
12 December 2016 - 20:11
Suus:
Wet wet wet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley