Fenomenaal sluitstuk
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
05 December 2019 | Australië, Melbourne
18.29 uur
Inmiddels zweef ik al weer hoog boven Tasmanië richting Melbourne. Daar slaap ik nog een nachtje op het vliegveld en dan begint morgen de lange terugreis. Het is wel over maar nog niet voorbij... zing ik zachtjes...
Wat een waanzinnige 5 dagen op Tassie waren dit met een sensationele afsluiter!
Ik had nog een hele ochtend in Hobart vandaag want mijn camper moest ik voor 16.00 uur inleveren en dus besloot ik naar Mona te gaan. Het alom geprezen museum van oude en nieuwe kunsten.
De oprijlaan naar het museum was indrukwekkend, links en rechts stonden de frisgroene wijnranken van de wijngaard die ook op het terrein huiste.
Het was een enorm terrein met enkele gebouwen erop. Bij de ingang ging je met een wenteltrap 3 verdiepingen naar beneden en kwam je in een enorme ruimte waar ik mijn persoonlijke digitale gids kreeg, de O guide die me op basis van lokatie kon vertellen wat er te zien was.
Er was geen route gewoon gaan waar je heen wilde.
Van buiten had ik niet verwacht dat het zo groot ondergronds was.
Objecten werden gecombineerd opgesteld. Zo stond er een lichtinstallatie die je hartslag weergaf en vlak erachter stond een letterlijk “vette” Porsche. Gaaf gedaan!
Vanuit de wat donkere ruimte liep een tunnel naar het licht toe en daar stond een enorm houten geraamte van een tempel.
Het was iedere keer weer een ware beleving om een kunstobject te bewonderen. Zo was er een kamer met grijze betonnen 2 dimensionale kubussen met daaronder een spiegelgladde zwarte vlakte. Voordat ik de ruimte mocht betreden kreeg ik een aantal instructies want wat bleek het zwarte vlak bestond uit olie. Ook weer zo bijzonder.
En zo liep ik vol verwondering van opstelling naar opstelling. Wat een fenomenaal museum was dit!
Men nam ook letterlijk de ruimte om 1 stuk te tentoonstellen. Een oude sarcofaag was in een ruimte opgesteld waar je in het donker over een verlicht pad moest lopen dat omgeven was door water. Wat een manier om kunst te beleven, waanzinnig gewoon.
Het museum was ook meester in het combineren van oude kunst met nieuwe. Zo bijzonder! Ik was als een kind zo blij dat ik dit allemaal mocht aanschouwen , het blijft een privilege dat ik de wereld kan rondreizen en dit soort plekken kan bezoeken!
Dit museum tilde het ervaren van kunst naar een heel ander niveau. Ik ben denk ik nu voorgoed verpest door deze 5-sterren ervaring.
In het museum huisden ook een aantal restaurants en dat kon ik natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan! Een lunch kon niet anders dan geweldig zijn.
En dat was het ook, meer dan dat. Kunst op het bord en zinnenprikkelend voor de smaakpapillen. Ik had 3 gerechtjes: jamon Iberico die smolt op de tong, een soort taco met geschaafte Sint jacobsschelpen en (met een beetje pijn in mijn hart) een overheerlijk mals stukje wallaby. Het allerlekkerste was echt mijn frisdrankje: een blauwe thee met komkommer en citroen. Deze lunch was een kroon op een fantastische week in Tasmanie. En het toetje... ach geen woorden voor...ik was weer verliefd geworden op mooie, pure smaken.
Ik had me werkelijk waar geen mooier afscheid kunnen wensen dan deze ochtend! Wat heeft Tasmanië me overvallen met zijn ruigheid, me doen buigen voor zijn schoonheid en doen verwonderen!
Deze gaat op de lijst van landen waar ik zeker nog een keer naar terug ga en dan wat langer.
Inmiddels is de daling alweer ingezet......
-
06 December 2019 - 09:24
Mam:
Eug, 5 dec gelezen fantastisch dat je jouw reis zo beleefd, ik heb t weer met plezier gelezen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley