De vroege vogel vangt de worm...

15 November

12.17 uur

Zo’n 6 maanden geleden trilde op de vroege ochtend mijn Apple Watch met een travel alert. Dan ben ik gelijk getriggerd en dus wierp ik een snelle blik. Ik zag iets van 4xx euro en Australië. Tijd om even de vergadering uit te lopen en het even goed te checken.
En ja het klopte, een retour ticket naar Melbourne voor 463 euro. Tja, zoiets laat ik niet aan me voorbij gaan. En vooral niet omdat ik nog steeds een grote wens had die juist daar kon worden vervuld: duiken met leafy sea dragons. Hele magische onderwater wezens!
En dus was het ticket zo geboekt.

Nu 6 maanden later zit ik gereed voor een long haul! Eerst 11 uur vliegen en dan nog eens 9,5 uur.
Maar dan ben ik ook echt Down Under.
En dan is het 3 weken de vrijheid opzoeken met mijn campertje. Dit keer een iets luxere versie dan tijdens mijn reis 1,5 jaar geleden. Gewoon omdat het kan... nee hoor moest want ze hadden geen Hippie campers meer. Snik.
De globale route gaat van Melbourne via de Great Ocean Road naar Adelaide met een tussenstop op Kangaroo Island mits weer en conditie van de wegen het toelaat en weer terug naar Melbourne. Vervolgens vlieg ik naar Hobart om 5 dagen een quicktour te doen over Tasmanië en op zoek te gaan naar het broodje pastrami waar mijn zus ooit over vertelde toen zij op Tasmanië was geweest en die echt overheerlijk was. Ik lijk wel gek 21 uur vliegen voor een broodje! Ach je kan maar een hobby hebben...

16 November

7.25 uur
De eerste stop: Guangzhou. Ik had niet echt hele fijne ervaringen op een Chinees vliegveld de laatste keer dus ik vond het lichtelijk spannend. Gelukkig was het maar een stop van 2 uur dus geen visumaanvraag nodig.
Het vliegveld en de terminal waren onberispelijk schoon en zo vroeg in de ochtend ook nog heel rustig.
Eerst moest ik door de security en weer door de douane. Dat ging gelukkig vlekkeloos.
Inloggen op wifi ging daarentegen iets minder vlekkeloos. Je moest je paspoort scannen om een WiFi code te krijgen. Hoezo privacy?
En vervolgens was het snelheid aanzwengelen. Facebook, Instagram, Whatsapp deed ik niet echt voor mijn plezier. Ik kon mama heel even bellen. Afbeeldingen ontvangen of versturen was sowieso onmogelijk.
En ach waar maakte ik me druk over...ik had me beter naast de man die bij de gate stond kunnen voegen. In alle soepelheid deed hij zijn Tai Chi oefeningen in de vroege ochtend, een prachtig schouwspel.
Totaal niet gestoord door alles wat om hem heen gebeurde.

14.56 uur
Al die tijdzones... beetje verwarrend. Ik belde mama om half 1 s’nachts omdat ik de tijd van Brazilië in mijn hoofd had. De komende weken houd ik rekening met 3 tijdzones: die met Nederland 10 uur verschil en die met Brazilië 14 uur verschil en natuurlijk de mijne Melbourne time.
In ieder geval nog 3 uur vliegen en dan is het touchdown Down Under.
Hopelijk verloopt de hele douane procedure een beetje voorspoedig, kan wel wat slaap gebruiken....

17 november

12.52 uur

Pas 14 uur in Melbourne, het voelt als veel langer.
Gisteren landde ik keurig op tijd en was voorbereid op een lange wachtrij bij de douane. Ik liep gelijk richting de douane zodat ik In ieder geval alle mensen van mijn vlucht achter me had. Bij de douane was ik verbaasd er stonden slechts 2 mensen voor mij. Dus ik was er zo langs. Ik krijg nog wel een extra check met wat vragen wat ik kwam doen en waar ik naartoe ging ook daar ging ik snel en vlekkeloze doorheen. Eenmaal bij de bagageband kwamen er koffers van mijn vlucht op de band dus dat ging ook enorm snel en voordat ik het wist lag mijn koffer er ook op. Ik dacht ergens moet het nog langzamer gaan. De laatste hobbel voordat ik buiten stond was de check op etenswaren. Ik had uiteraard eerlijk mijn briefje ingevuld en vertelde dat ik Dutch chocolate bij me had. De man lachte vriendelijk naar me zette een stempel op mijn briefje en ik kon die vervolgens iets later inleveren.
Wooohaaaa binnen 20 min na de landing stond ik gewoon al buiten!
De bus en tram brachten me vervolgens naar het hotel waar een heerlijke douche en bed op me wachtte.

Voor 5 uur was het heerlijk vertoeven, om 4.21 uur was ik klaarwakker. En dan wil ik eigenlijk maar één ding de stad in om te gaan verkennen. Maar goed daarvoor was het nog iets te vroeg. Gelukkig zijn er aan de andere kant van de wereld genoeg mensen wakker dus de tijd vloog voorbij. Om 7:00 uur stond ik gedoucht en wel buiten. Ik liep richting de rivier Waar al wat bezigheid was op deze vroege zondagochtend. Er werd namelijk druk geroeid. Met mijn yoghurt heb ik mijn geïnstalleerd op een bankje en heb het allemaal een beetje aanschouwt. Heerlijk wakker worden zo, het was overigens wel behoorlijk fris.
Om 7:30 uur gingen de hekken van de botanische tuin open. Ik had het rijk voor mij alleen, buiten dan de vogels die van zich lieten horen! Fijn om zo’n vroege vogel te zijn en te kunnen genieten van de ontwakende natuur. De botanische tuin was prachtig aangelegd. Er was ook een stukje bos met grote varens zoals ik het kende vanuit Nieuw-Zeeland. Als het goed is ga ik dit ook in Tasmanië zien. Het was in ieder geval al heel magisch om doorheen te lopen.
En zo had ik om 9:00 uur al mijn 10.000 stappen gezet.

Ik moest vervolgens zo even terug naar mijn hotel om in te checken omdat ik gisteren na sluitingstijd was gekomen. Na het afhandelen van de formaliteiten ben ik naar de telecomwinkel gegaan om een simcard te scoren. Van WiFi naar WiFi is niet ideaal dus gelukkig vanaf nu 4G.

En nu zit ik op een bankje bij de Queen Victoria market, met helaas voornamelijk heel veel toeristische spulletjes. Groente, vlees en vis was, waarschijnlijk omdat het zondag is, nauwelijks aanwezig.
Mijn buik begint nu al aardig te knorren dus tijd om naar het restaurant te gaan.

22.24 uur

Met ruim 26.000 stappen op de teller was dit me het dagje Melbourne wel!
De lunch bij Chin Chin was voortreffelijk! Het voorgerecht pulled pork en het hoofdgerecht met barramundi gingen als zoete koek naar binnen.
Daarna heb ik een streetart tour gedaan door het centrum van Melbourne. Een aantal schilderingen waren echt waanzinnig mooi en zo kwam ik ook nog eens van het gebaande pad af.
Om half 4 ging het lampje heel even uit...
om om half 6 weer aan te gaan. Ik ben weer heerlijk door de straatjes gelopen en herkende zelfs plekken waar ik in 2009, 10 jaar geleden dus ook was geweest.
Omdat ik niet heel veel trek had heb ik een tentje op gezocht waar ze wat kleinere hapjes serveerden. Ook daar was het weer heerlijk vertoeven met soft shell crab en pork buns.
Naast mij aan de bar zaten twee Vlamingen waar ik nog een tijdje mee heb zitten kletsen zij waren redelijk onvoorbereid van Sydney naar Melbourne gereden. Ze waren net op tijd weg uit Sydney want van de enorme branden hebben ze niets gemerkt.

En nu dan klaar wakker in bed... morgen om 8 uur de camper ophalen en dan naar Apollo bay rijden. Helemaal zin in!