Vrouw met een missie
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
22 November 2019 | Australië, Rapid Bay
Vroeg in de ochtend word ik wakker, het gordijn staat nog open en ik zie dat het langzaam licht wordt. De sterren hemel van gisteravond heeft me zo betoverd dat ik in een diepe slaap ben gevallen.
Vandaag om 10:00 uur gaat het dan echt gebeuren. Jaren geleden zag ik ooit een zeedraakje in een aquarium en was enorm veranderd over de verschijning van het beestje. Het heeft me nooit meer losgelaten ik wilde deze beestjes in het wild aanschouwen. Alleen leven zij maar in heel beperkt deel van de wereld namelijk in Zuid Australië.
Vandaag ga ik ze dan hopelijk zien!
Het enige waar ik enorm tegen op zag was het koude water. Ik heb een eigen duikpak meegenomen zodat ik in ieder geval zeker wist dat ik een lekker pakket. Stipt om 10:00 uur kwam Nate de parkeerplek oprijden bij de Rapid Bay Jetty.
Hij had de rest van de spullen voor mij bij zich. En dus brachten we alles in gereedheid. Tijdens een korte briefing vertelde hij een beetje wat we konden verwachten. Wanneer ik het koud zou krijgen moest ik dat aangeven dan zouden we langzaam naar boven gaan.
Uiteraard vertelde ik Nate over mijn lang gekoesterde wens om een zeedraakje te zien.
Met mijn hele duikuitrusting op een karretje reed ik naar het einde van de pier.
Nog even een buddycheck met Mark en we konden de trap af richting het water.
En ik kan je vertellen dat het water nog kouder aan voelde dan ik had gedacht. Maar goed ik was een vrouw met een missie dus liet ik me het koude water in glijden en gaf een teken dat ik klaar was om te gaan duiken.
Het was niet een hele diepe duik gemiddeld zo’n 8 m maar het was een waanzinnig schouwspel met het licht wat tussen de palen van de pier doorscheen. Overal gebeurde wel iets, de palen waren begroeid met mooie koralen En vissen manoeuvreerden zich er behendig tussendoor. Nate wees wat beestjes aan onderwater: een leaffish, wat nudibranches en een cuddlefish.
Vervolgens doken we richting het gras op zoek naar een zeedraakje.
Ik had het ondertussen al behoorlijk koud gekregen maar dacht ik duik nog even door want stel nou dat net iets verder op dat zeedraakje is.
Ik zag dat Nate naarstig op zoek was maar zag nog geen enthousiaste gebaren. De tijd tikte de weg zo ook het gevoel in mijn handen die inmiddels ijskoud waren.
Helaas waren ze hier niet te vinden en gingen we naar boven. Eenmaal uit het water merkte ik pas hoe koud ik het had, ik kon niet ophouden met klappertanden. 65 minuten in water van 17° doet wat met je!
Nate Vertelde dat er nog een andere duikplek was waar mogelijk wel zeedraakjes waren. Of ik daar naartoe wilde, was de vraag. Daar hoefde ik uiteraard niet lang over na te denken! En dus met mijn duikpak half uit, een handdoekje op de stoel en een handdoek om me heen geslagen reden we naar de andere duikstek.
Ik had de kachel aan de auto vol aan staan om in ieder geval een beetje op te warmen.
Na ruim een half uur rijden kwamen we bij de duikstek The Bluff aan.
Het zelfde ritueel herhaalde zich en we liepen nu vanaf het strand het water in. We moesten nu wel een stuk aan het oppervlakte zwemmen totdat we op de plek waren waar we onder konden gaan. Ik moest even op adem komen maar kon al vrij snel weer afdalen.
Het was een totaal ander onderwater landschap met veel kelp dat zachtjes heen en neer wiegde door de golven.
Nate zwom voorop, ik zag aan zijn houding dat hij weer naarstig op zoek was. Ik kon alleen maar hopen...
En zo doken we een tijdje langs al het kelp. Ik keek af en toe naar mijn buddy om aan te geven dat alles goed ging. En toen zag ik dat Nate zich omdraaide en een klein dansje onderwater maakte...dat kon maar 1 ding betekenen...hij had er 1 gevonden! En jawel hoor, toen ik dichterbij kwam zag ik tussen het kelp een zeedraakje zweven. Het was een mannetjes met eitjes notabene, een zwanger zeedraakje!
Wat een ongelofelijk wonderschoon magisch wezen. Met mini propellertjes op zijn rug zweefde hij galant door het water. Trok zich van niemand of niets ook maar iets aan.
Ik was weer het zo verwonderd als de eerste keer dat ik een zeedraakje in het aquarium zag. Het zeedraakje ging perfect op in zijn omgeving. Heel bijzonder dit!
En zo bleven we een tijdje hangen om rustig het zeedraakje te bekijken.
Ik had wel uren kunnen blijven hangen, zij het niet dat het water hier een tikkie kouder was met 16 graden.
En zo doken we verder langs het kelpwoud dat goud oplichtte wanneer de zon erop scheen. Iets verderop zag Nate weer een zwanger zeedraakje! En weer bleven we een tijdje hangen.
Tijd om om te draaien en weer langzaam terug te gaan, we waren al 45 minuten aan het duiken.
Op de terugweg ontdekte Nate een jonkie. Deze was iets kleiner en was een beetje een spelletje met ons aan het spelen door rond een rotsblok te zwemmen. Heerlijk dit!
En uiteindelijk vond Nate ook nog een 4de zwangere zeedraakje. Mijn duik kon niet meer stuk!
Inmiddels waren handen en voeten gevoelloos geworden en mijn lippen liepen blauw aan...we waren al 70 minuten aan het duiken...voor mij een record in koud water.
We moesten nog best een eind terug richting het strand dus werd er even gas gegeven. Als een speer gleed ik door het water...vrouw met een volbrachte missie!
Eenmaal in de camper verlangde ik nog maar naar 1 ding: een warme douche. Alleen was die niet voorhanden op de camping dus moest ik volstaan met een ieniemini straaltje koud water in de openlucht. Ach, ik had het toch al koud dus dat maakte niet meer uit.
Wat een dag was het! De buren kwamen ook nog even informeren of ik ze had gezien. Met een grote smile zei ik: Yes, I got them!
Later op de avond heb ik mijn foto’s laten zien en nog even gezellig zitten kletsen.
En nu lig ik moe maar enorm voldaan in bed, moeite om mijn ogen nog open te houden.....
-
23 November 2019 - 06:04
Mam:
Wat eng dat t zo’n koud water is, was onderkoeld?en dat gebibber..... niet meer doen hoor! Wel knap hoor! -
23 November 2019 - 08:44
Saskia:
Super dat je ze gezien hebt. Ik hoop dat je beelden hebt van het jonge zeedraakje!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley