Vandaag is roze... de kleur van het meer
Blijf op de hoogte en volg Eugenie
27 November 2019 | Australië, Adelaide
26 november
21.32 uur
American River was bekend om de zwarte kaketoes en de pelikanen. De kaketoes heb ik vanochtend niet kunnen vinden. Wel heb ik vanuit de vogelobservatiehut de pelikanen kunnen bewonderen.
Het waren alweer de laatste uurtjes op Kangaroo Island. Wat een unieke en mooie plek is dit!
Weer een mini-vakantie die ten einde komt! Op naar de volgende.
Maar niet voordat ik nog een korte wandeling had gemaakt en werd uitgezwaaid door 2 kangaroes.
De ferry van 11.30 uur bracht me weer naar het vasteland, samen met 65 Black Angussen in een vrachtauto. De wind zorgde voor wat golven dus de vrachtwagen wiebelde aardig wat op en neer.
De chauffeur kwam zelfs nog even de kettingen waarmee de vrachtauto vaststond wat aandraaien. Dat zou wat zijn geweest, 65 black angussen los op de veerboot!
Voor de rit naar Adelaide gaf Google 2 uur aan. Om half 3 kwam ik keurig aan op de camping. Wel ff anders dan de afgelopen campgrounds. Het was de duurste tot nog toe met 49 dollar en hier stond je ook nog hutje mutje. Het was maar voor 1 nacht dus dat overleefde ik wel.
Snel mijn spullen gemaakt en naar het centrum gewandeld dat ongeveer op een half uur van de camping lag. Mijn route liep dwars door de campus en de botanische tuinen. Eerste doel: lunchen bij de Vietnamees. En de Banh Mi die ze daar maakten was voortreffelijk!
Vervolgens ben ik Adelaide verder gaan verkennen. Het centrum was niet heel erg groot.
De jacarandas stonden mooi in bloei, het paars van de bloemen stak prachtig af bij de knalblauwe lucht.
De centrale markt van Adelaide was een van de must-sees en dat was het inderdaad. Ze hadden er de heerlijkste dingen! Ik heb voor mezelf een lekker stuk taart gehaald en romige brie uit de heuvels van Adelaide met een wel heel bijzondere omschrijving. Er stond bij: best consumed with copious amounts of alcohol. Dat wordt dan een duur grapje want alcohol is hier niet goedkoop!
Tijd om nog wat te shoppen, alhoewel dat niet veel mocht zijn want ik vlieg nog naar Tasmanië en dan moet ik niet teveel kilo’s bij mij hebben.
Het scheelde ik vond ook niets bijzonders dus nog steeds een beetje ruimte in mijn koffer.
Rond de klok van 6 zocht ik het restaurant op dat ik al had uitgezocht. Ik had de hele week al zin in Thais. Toen ik bij Soi 38 binnenstapte was het al behoorlijk druk. Ze hadden alleen nog een plekje voor mij bij de bar.
Toen ik iets later vroeg waarom het zo druk was of dat er iets bijzonders in de stad was vertelde de eigenaresse dat ze een paar weken geleden de prijs voor beste Thaise restaurant in Australië hadden gekregen.
En dat was ook zeker te proeven, het eten was om te smullen. De massaman curry was voortreffelijk bereidt. Jammer dat ik nog een beetje vol zat van de lunch anders had ik ook nog een voorgerecht besteld. Heerlijk om weer uit eten te kunnen gaan na een week zelf kokkerellen.
Toen ik weer terug was op de camping heb ik in de schemer nog even zitten uitbuiken buiten.
Op een gegeven moment hoorde ik geritsel naast me. Ik zag iets aan komen kruipen en dacht dat het een kat was. Toen deze dichter bij kwam schrokken we van elkaar. Het was nl geen kat maar een possum (op zijn Nedetlands een voskoesoe).
Zelfs midden in de stad is er wildlife om de hoek!
27 november
21.54 uur
Vandaag had ik weer een lange reisdag met ruim 500 kilometer voor de boeg. Die ging vooral over 2- baanswegen waar je 100 mocht en was omgeven door pas gemaaide velden met graan.
Totdat er in een keer iets roze in mijn ooghoek voorbij schoot.
Even te voren dacht ik nog: wie verzint er nou “Pink Lake” reststop als naam in deze omgeving met alleen maar graanvelden?!
Dus even een uwie gemaakt en ja hoor, daar lag een roze meer!
Zo apart zoiets in een keer zien voorbij flitsen en nu dus van dichtbij...
En een mooie stop om even te benen te strekken en te lunchen.
Toen ik de Grampian begin te naderen zag ik in de verte de heuvels al opdoemen. Heel apart een paar van die bulten in zo’n voor de rest geheel vlak landschap.
Eenmaal in het gebied werd de weg ook veel smaller en bochtiger. Het werd zo smal en bochtig dat het niet geschikt was voor caravans.
De campground was snel gevonden. Ik was er rond 15.00 uur dus er was nog helemaal niemand.
Toen ik de douche zag ik, bracht dat mooie herinneringen terug van mijn vorige keer in Australië. Toen stond ik in een golfplaten cabine te douchen in de middle of nowwhere. Ook hier was een buschdouche. Een emmer met een douchekop eronder die je zelf kon vullen en dan omhoog hijsen om te douchen. Fantastisch!
Omdat de zon uitbundig scheen en ik nog nauwelijks had gewandeld besloot ik naar de MacKenzie watervallen te rijden. Was het op de weg behoorlijk rustig, daar op de parkeerplaats zeker niet. En op zijn dooie gemak liep er ook een emu met 3 jongen tussen door.
De waterval lag uiteraard weer een heel eind lopen naar beneden. In dit geval 260 treden met het laatste stuk ook nog steil en smal.
Het was wel de moeite dubbel en dwars waard! Wat een plaatje was deze waterval. Door de zon zat aan de voet van de waterval een mooie regenboog.
Wanneer je over een paar stenen die in de rivier lag hopte had je nog een gaver uitzicht. De strak blauwe lucht erboven maakte het geheel af. Het was er ook heerlijk vertoeven, de spray van de waterval was heerlijk verkoelend en dat was fijn met de warmte van vandaag.
Ik raakte in gesprek met een Belgisch koppel dat Australië in een maand deed. Ze waren geland op Sydney doorgevlogen naar Uluru, vervolgens naar Darwin om daar wat parken te bezoeken en door naar Cairns om met de auto naar Brisbane te rijden en dan te vliegen naar Melbourne waar ze de Great Ocean Road reden en nu dus hier waren. Wat een trip!
Ik doet het iets rustiger aan...en ook de weg naar boven ging op mijn gemakje.
Op de campground weer terug en met de middagzon die nog uitbundig scheen heb ik mijn eigen buschdouche genomen met ouderwets flessen water.
Iets verderop op het veld kwamen de eerste kangaroes voor hun avondmaal en er was nu een moeder met een youngster. Heerlijk ontspannend om naar te kijken. Terug bij mijn camper zaten er ook kangaroes en zelfs eentje met een Joey in haar buidel. Wat een wildlife weer zo om de hoek.
Vlak voor het slapen gaan gaven de kookaburras ook nog even een oorverdovend concert. Ja doe mij dit soort campgrounds maar! Middenin de natuur!
21.32 uur
American River was bekend om de zwarte kaketoes en de pelikanen. De kaketoes heb ik vanochtend niet kunnen vinden. Wel heb ik vanuit de vogelobservatiehut de pelikanen kunnen bewonderen.
Het waren alweer de laatste uurtjes op Kangaroo Island. Wat een unieke en mooie plek is dit!
Weer een mini-vakantie die ten einde komt! Op naar de volgende.
Maar niet voordat ik nog een korte wandeling had gemaakt en werd uitgezwaaid door 2 kangaroes.
De ferry van 11.30 uur bracht me weer naar het vasteland, samen met 65 Black Angussen in een vrachtauto. De wind zorgde voor wat golven dus de vrachtwagen wiebelde aardig wat op en neer.
De chauffeur kwam zelfs nog even de kettingen waarmee de vrachtauto vaststond wat aandraaien. Dat zou wat zijn geweest, 65 black angussen los op de veerboot!
Voor de rit naar Adelaide gaf Google 2 uur aan. Om half 3 kwam ik keurig aan op de camping. Wel ff anders dan de afgelopen campgrounds. Het was de duurste tot nog toe met 49 dollar en hier stond je ook nog hutje mutje. Het was maar voor 1 nacht dus dat overleefde ik wel.
Snel mijn spullen gemaakt en naar het centrum gewandeld dat ongeveer op een half uur van de camping lag. Mijn route liep dwars door de campus en de botanische tuinen. Eerste doel: lunchen bij de Vietnamees. En de Banh Mi die ze daar maakten was voortreffelijk!
Vervolgens ben ik Adelaide verder gaan verkennen. Het centrum was niet heel erg groot.
De jacarandas stonden mooi in bloei, het paars van de bloemen stak prachtig af bij de knalblauwe lucht.
De centrale markt van Adelaide was een van de must-sees en dat was het inderdaad. Ze hadden er de heerlijkste dingen! Ik heb voor mezelf een lekker stuk taart gehaald en romige brie uit de heuvels van Adelaide met een wel heel bijzondere omschrijving. Er stond bij: best consumed with copious amounts of alcohol. Dat wordt dan een duur grapje want alcohol is hier niet goedkoop!
Tijd om nog wat te shoppen, alhoewel dat niet veel mocht zijn want ik vlieg nog naar Tasmanië en dan moet ik niet teveel kilo’s bij mij hebben.
Het scheelde ik vond ook niets bijzonders dus nog steeds een beetje ruimte in mijn koffer.
Rond de klok van 6 zocht ik het restaurant op dat ik al had uitgezocht. Ik had de hele week al zin in Thais. Toen ik bij Soi 38 binnenstapte was het al behoorlijk druk. Ze hadden alleen nog een plekje voor mij bij de bar.
Toen ik iets later vroeg waarom het zo druk was of dat er iets bijzonders in de stad was vertelde de eigenaresse dat ze een paar weken geleden de prijs voor beste Thaise restaurant in Australië hadden gekregen.
En dat was ook zeker te proeven, het eten was om te smullen. De massaman curry was voortreffelijk bereidt. Jammer dat ik nog een beetje vol zat van de lunch anders had ik ook nog een voorgerecht besteld. Heerlijk om weer uit eten te kunnen gaan na een week zelf kokkerellen.
Toen ik weer terug was op de camping heb ik in de schemer nog even zitten uitbuiken buiten.
Op een gegeven moment hoorde ik geritsel naast me. Ik zag iets aan komen kruipen en dacht dat het een kat was. Toen deze dichter bij kwam schrokken we van elkaar. Het was nl geen kat maar een possum (op zijn Nedetlands een voskoesoe).
Zelfs midden in de stad is er wildlife om de hoek!
27 november
21.54 uur
Vandaag had ik weer een lange reisdag met ruim 500 kilometer voor de boeg. Die ging vooral over 2- baanswegen waar je 100 mocht en was omgeven door pas gemaaide velden met graan.
Totdat er in een keer iets roze in mijn ooghoek voorbij schoot.
Even te voren dacht ik nog: wie verzint er nou “Pink Lake” reststop als naam in deze omgeving met alleen maar graanvelden?!
Dus even een uwie gemaakt en ja hoor, daar lag een roze meer!
Zo apart zoiets in een keer zien voorbij flitsen en nu dus van dichtbij...
En een mooie stop om even te benen te strekken en te lunchen.
Toen ik de Grampian begin te naderen zag ik in de verte de heuvels al opdoemen. Heel apart een paar van die bulten in zo’n voor de rest geheel vlak landschap.
Eenmaal in het gebied werd de weg ook veel smaller en bochtiger. Het werd zo smal en bochtig dat het niet geschikt was voor caravans.
De campground was snel gevonden. Ik was er rond 15.00 uur dus er was nog helemaal niemand.
Toen ik de douche zag ik, bracht dat mooie herinneringen terug van mijn vorige keer in Australië. Toen stond ik in een golfplaten cabine te douchen in de middle of nowwhere. Ook hier was een buschdouche. Een emmer met een douchekop eronder die je zelf kon vullen en dan omhoog hijsen om te douchen. Fantastisch!
Omdat de zon uitbundig scheen en ik nog nauwelijks had gewandeld besloot ik naar de MacKenzie watervallen te rijden. Was het op de weg behoorlijk rustig, daar op de parkeerplaats zeker niet. En op zijn dooie gemak liep er ook een emu met 3 jongen tussen door.
De waterval lag uiteraard weer een heel eind lopen naar beneden. In dit geval 260 treden met het laatste stuk ook nog steil en smal.
Het was wel de moeite dubbel en dwars waard! Wat een plaatje was deze waterval. Door de zon zat aan de voet van de waterval een mooie regenboog.
Wanneer je over een paar stenen die in de rivier lag hopte had je nog een gaver uitzicht. De strak blauwe lucht erboven maakte het geheel af. Het was er ook heerlijk vertoeven, de spray van de waterval was heerlijk verkoelend en dat was fijn met de warmte van vandaag.
Ik raakte in gesprek met een Belgisch koppel dat Australië in een maand deed. Ze waren geland op Sydney doorgevlogen naar Uluru, vervolgens naar Darwin om daar wat parken te bezoeken en door naar Cairns om met de auto naar Brisbane te rijden en dan te vliegen naar Melbourne waar ze de Great Ocean Road reden en nu dus hier waren. Wat een trip!
Ik doet het iets rustiger aan...en ook de weg naar boven ging op mijn gemakje.
Op de campground weer terug en met de middagzon die nog uitbundig scheen heb ik mijn eigen buschdouche genomen met ouderwets flessen water.
Iets verderop op het veld kwamen de eerste kangaroes voor hun avondmaal en er was nu een moeder met een youngster. Heerlijk ontspannend om naar te kijken. Terug bij mijn camper zaten er ook kangaroes en zelfs eentje met een Joey in haar buidel. Wat een wildlife weer zo om de hoek.
Vlak voor het slapen gaan gaven de kookaburras ook nog even een oorverdovend concert. Ja doe mij dit soort campgrounds maar! Middenin de natuur!
-
28 November 2019 - 16:23
Mam:
t was weer n mooi en spannend verhaal, en nu lig je natuurlijk lekker te slapen.\
dank je Eug. kus mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
